Η «κοκορομαχία» της ΔΕΘ μέσα στις ασφυκτικές μνημονιακές συνθήκες

ΘΕΜΑ

Με ανούσιες αντιπαραθέσεις ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. προσπαθούν να εγκλωβίσουν τους ψηφοφόρους σε νέο διπολισμό

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 326,  24/9/2016

Tου Παύλου Δερμενάκη

Στο ετήσιο πολιτικό «πανηγύρι» κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή την έκθεση (ΔΕΘ), η φετινή «κοκορομαχία» δόθηκε σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον:

α) Οι δανειστές ξεκαθάρισαν ότι ο χρόνος έληξε. Απαιτούν πλήρη υποταγή ανεξάρτητα ποιος είναι κυβέρνηση στην αποικία.

β) Η εφαρμογή του 3ου Μνημονίου περνά σε νέα φάση. Τμήμα της αστικής τάξης, που θεωρούσε ότι βρίσκεται στο απυρόβλητο των μνημονιακών πολιτικών αποκομίζοντας οφέλη από την εφαρμογή τους, διαπιστώνει ότι ήρθε σειρά της. Οι δανειστές τα θέλουν όλα για λογαριασμό των επιχειρηματικών συμφερόντων που κρύβονται πίσω τους. Οι εξελίξεις στις τράπεζες δείχνουν πολλά.

γ) Ο ΣΥΡΙΖΑ για να έχει μέλλον και να ηγεμονεύσει του κεντροαριστερού χώρου, όπως επιθυμεί, πρέπει να διαμορφώσει, όσο είναι κυβέρνηση, το δικό του «καθεστώς». Τα γεγονότα γύρω από την Τράπεζα Αττικής σε συνδυασμό με τον καναλάρχη πλέον Καλογρίτσα, ελέω χρημάτων που, όπως αποδεικνύεται, δεν υπάρχουν, είναι ένα μικρό δείγμα.

δ) Η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη επείγεται να επανέλθει στην κυβερνητική εξουσία, κάτι το οποίο αποτελεί όρο «επιβίωσης» για πολλούς και πολλά.

ε) Και οι δύο μονομάχοι κατανοώντας την αποστροφή του κόσμου προς το πολιτικό σύστημα προσπαθούν να εγκλωβίσουν τμήματά του λαού σε νέα νέο ιδιόμορφο διπολισμό που μας θυμίζει άλλες εποχές.

Υποσχέσεις για εκμαυλισμό συνειδήσεων

Ο κ. πρωθυπουργός στη ΔΕΘ παρουσίασε 5 βήματα για τη στροφή στην ανάπτυξη και έδωσε επιμέρους υποσχέσεις.

Στα δύο τελευταία φύλλα του Δρόμου τεκμηριώσαμε γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη και αποδομήσαμε τα 5 βήματα.

Παράλληλα, ο κ. Τσίπρας έδωσε υποσχέσεις όπως π.χ. δημιουργία αναπτυξιακής τράπεζας, ακατάσχετο λογαριασμό επιχειρηματικής δραστηριότητας, πάγωμα χρεών των επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων σε ασφαλιστικά ταμεία έως και 31/12/2016 και χορήγηση ασφαλιστικής ενημερότητας κ.ά. Και «πριν αλέκτορα φωνήσαι» οι υποσχέσεις αυτές έγιναν «καπνός».

Κατά τη διάρκεια των «εξετάσεων» της κυβέρνησης από τους ελεγκτές του «κουαρτέτου» στο Χίλτον τα αφεντικά της χώρας έδωσαν τη δική τους απάντηση στις υποσχέσεις της κυβέρνησης, «Όχι σε όλα». Έτσι, για μία ακόμα φορά οι υποσχέσεις από το βήμα της ΔΕΘ προς το λαό, του υποταγμένου κ. Τσίπρα, δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, αφού οι δανειστές του το απαγορεύουν.

Δημιουργείται το ερώτημα: Μα αφού δεν είχε την έγκρισή τους, γιατί τα ανακοίνωσε. Η απάντηση έχει δύο σκέλη. Στο πρώτο επισημαίνεται ο δημαγωγικός χαρακτήρας που έχουν τέτοιου είδους εξαγγελίες. Όταν επιδιώκεις ως κυβέρνηση το «φαίνεσθαι», την εικόνα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και όχι το «είσθε», τι πραγματικά κάνεις, είναι κανόνας να προχωράς σε τέτοιες μεθόδους παραπληροφόρησης για να διατηρήσεις την εικόνα που πιστεύεις ότι έχεις ή να περισώσεις ό,τι μπορείς.

Στο δεύτερο σκέλος: κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη μνημονιακή κωλοτούμπα, ενώ υλοποιούν μνημονιακή πολιτική ισχυρίζονται στο λαό ότι «Διαπραγματευόμαστε, προσπαθούμε αλλά δεν έχουμε τις απαραίτητες δυνατότητες ως χώρα. Συνεπώς μόνη μας διέξοδος η πιστή εφαρμογή του 3ου μνημονίου, να ολοκληρωθεί για να βγούμε από τον έλεγχο των δανειστών». Προφανώς αυτή λογική είναι καταστροφική για το λαό και τη χώρα και κάθε άλλο παρά θα οδηγήσει στο τέλος των μνημονίων.

Έτσι, η κυβέρνηση εφαρμόζει κατά γράμμα τις απαιτήσεις των δανειστών. Συγκρίνει την αποτελεσματικότητά της στην υποτέλεια, σε σχέση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις δηλώνοντας ότι έχει κάνει περισσότερα. Άρα είναι πιο πετυχημένη και αποτελεί την εγγύηση για την ολοκλήρωση και το τέλος των μνημονίων.

Συνεπώς, έχουμε μια κυβέρνηση η οποία γνωρίζει την καταστροφή που έχει προξενήσει η πολιτική της, γνωρίζει το πολιτικό κόστος που της δημιουργεί και αντί να αναζητήσει διέξοδο στην αλλαγή πολιτικής εντείνει την εφαρμογή της, καθώς προσπαθεί να πείσει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Με τη λογική, επί του παρόντος, «μνημόνια ή θάνατος» και «εγώ μπορώ να τα εφαρμόσω καλύτερα» προσπαθεί να εγκλωβίσει τμήματα του λαού που της γυρίζουν την πλάτη απογοητευμένα από την πολιτική της και τη διάψευση των προσδοκιών τους.

Βέβαια, προκειμένου να εγκλωβίσει τον κόσμο, η κυβέρνηση δεν παίζει μόνο το δικό της χαρτί, αλλά παράλληλα επισείει τον «μπαμπούλα» της Δεξιάς με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Οι στόχος του εγκλωβισμού του λαού στη λογική ΣΥΡΙΖΑ: α) Δεν υπάρχουν εναλλακτικές από το μνημόνιο, β) θα εφαρμόσω πλήρως το 3ο Μνημόνιο για να τελειώσουν τα μνημόνια, γ) εγώ διαπραγματεύομαι καλύτερα και το εφαρμόζω καλύτερα και δ) όχι στη νεοφιλελεύθερη Δεξιά και μάλιστα με τον Μητσοτάκη, εξυπηρετεί ένα ευρύτερο πολιτικό σχεδιασμό που έχει να κάνει με το ενδεχόμενο των εκλογών και τα ποσοστά που θα πάρουν οι δύο πρώτοι.

Τελικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως της ηγετικής του ομάδας είναι η πολιτική τους επιβίωση.

Μητσοτάκης μνημονιακός και παροχές με «αέρα»

Η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη στήνει το δικό της σκηνικό προπαγάνδας προς το λαό, αγνοώντας το τι έκαναν ως κυβέρνηση στο παρελθόν και ο ίδιος προσωπικά. Αντικειμενικός σκοπός και εδώ να εγκλωβίσει τμήματα του λαού που απογοητευμένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ αναζητούν λύση εντός του πολιτικού συστήματος.

Στην ομιλία του στη ΔΕΘ δήλωσε εφαρμογή των μνημονίων, υπερθεμάτισε για τις διαρθρωτικές αλλαγές υποσχόμενος περισσότερες από εκείνες που ζητούν οι δανειστές, υποσχέθηκε μείωση της φορολογίας και περιορισμό του κράτους. Τα όσα συγκεκριμένα ανακοίνωσε για τη μείωση της φορολογίας, προκειμένου να ανακάμψει η οικονομία, δεν αντέχουν σε καμία οικονομική λογική, σε σχέση με την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η ελληνική οικονομία. Αποτέλεσαν, όμως, την «ντουφεκιά» Μητσοτάκη στη ΔΕΘ 2016.

Με την υπόσχεση της μείωσης της φορολογίας κατά 2 δισ. € και την επίκληση του «επιχειρήματος» ότι η Ν.Δ. είναι αξιόπιστη έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Μητσοτάκης προσπάθησε να δώσει τις δικές του παροχές μέσω ΔΕΘ, αν και ξεκίνησε την ομιλία του με το «Δεν θα μοιράσω χρήματα που σήμερα δεν υπάρχουν». Συνεπώς, μία ακόμα δημαγωγική ομιλία με στόχο τον εγκλωβισμό πολιτών στο δόκανο του νέου δικομματισμού.

Θα πέσουν οι πολίτες μία ακόμη φορά στην παγίδα;

Η ΔΕΘ του 2016, μέσω των ομιλιών και των συνεντεύξεων κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποτελεί τον καθρέφτη του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος της χώρας. Τα χαρακτηριστικά και των δύο:

– Υποταγή στα μνημόνια και τους δανειστές

– Υπερθεματισμός ποιός θα τα εφαρμόσει καλύτερα

– Υποσχέσεις για παροχές άμεσες ή έμμεσες χωρίς αντίκρισμα

– Αδυναμία διατύπωσης πρότασης πως θα βγει ο λαός από το αδιέξοδο στο οποίο αυτοί τον οδήγησαν

– Ασκήσεις επί χάρτου ο ένας για την ανάπτυξη, που είναι προ των θυρών, ο άλλος για ανάπτυξη 4% από το 2018 και μετά

– Ο καθένας ανεξάρτητα από το τι λένε φροντίζει για το «δικό του σύστημα»

– Και οι δύο μαζί πιστεύουν ότι ταΐζουν «κουτόχορτο» τον ελληνικό λαό και θα τον έχουν υπό τον έλεγχό τους.

Όμως όπως αναφέρει η λαϊκή θυμοσοφία «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά»… ή αλλιώς «οψόμεθα εις Φιλίππους»…

Πηγή: http://www.e-dromos.gr/h-kokoromahia-ths-deth/

Τα παραμύθια της ΔΕΘ συνεχίστηκαν και το 2016

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 325,  17/9/2016

Tου Παύλου Δερμενάκη

Πρόσφατα, ο υπουργός A. Φλαμπουράρης δήλωσε ότι «κάποιες φορές αλλάζεις “θέσεις” για να μην αλλάξεις αξίες». Όμως, πριν αλέκτωρ λαλείσει τρεις αποκαλύφθηκε και η προσχώρηση στις νεοφιλελεύθερες αξίες. Στην συνέντευξή του ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, ως γνήσιος πλέον νεοφιλελεύθερος πολιτικός εκπρόσωπος δήλωσε: «Η αγορά έχει τους δικούς της κανόνες να αυτορυθμίζεται». Συνεπώς, όχι μόνο εφαρμόζει μνημονιακή πολιτική, αλλά πιστεύει και στην αυτορύθμιση των αγορών.

Αυτό, άλλωστε, ήταν και το κεντρικό μήνυμα της ομιλίας του το περασμένο Σάββατο. Μια ομιλία με ευχές για την δίκαιη ανάπτυξη, χωρίς να εξηγήσει πως θα γίνει αυτή η ανάπτυξη και πολύ περισσότερο πως θα είναι δίκαιη. Αυτά θα τα λύσει η αυτορυθμιζόμενη αγορά. Αυτός έκανε το «καθήκον» του απευθύνοντας «κάλεσμα στους εγχώριους και στους ξένους επενδυτές. Εκμεταλλευτείτε τις επιχειρηματικές ευκαιρίες και το ευνοϊκό πλαίσιο που προσφέρουμε». Για όλα τα υπόλοιπα, υπεύθυνη για τη ρύθμισή τους θα είναι η αγορά!

Από το συνολικό περιεχόμενο της ομιλίας, προκύπτει ότι αυτή θα μπορούσε να έχει γίνει από τον οποιοδήποτε αστό πολιτικό αφού δεν έχει κανένα στοιχείο από μια αριστερή πολιτική άποψη, που υποτίθεται ότι θα εξέφραζε ο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, ο πρωθυπουργός  έχει προσδιορίσει, σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια, τα όρια της αριστεράς με την διατύπωση ότι «…η πιο αριστερή πολιτική, σήμερα, είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας», χωρίς μέχρι σήμερα να έχει εξηγήσει πως θα δημιουργηθούν αυτές οι θέσεις εργασίας.

Σχεδιάζοντας, μάλιστα, με «ασφάλεια και σιγουριά το δρόμο προ το μέλλον», καθόρισε πέντε βήματα.

1 «Το πρώτο βήμα… να κλείσει σύντομα και με θετικό πρόσημο η 2η αξιολόγηση». Προβλέπει θετική ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης, για την οποία είναι γνωστές οι αντεργατικές προτάσεις των θεσμών αλλά και το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας κλπ, ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η 1η αξιολόγηση για την εκταμίευση των 2,8 δισ.€, καθώς υπάρχουν 15 προαπαιτούμενα σε εκκρεμότητα. Αυτός είναι ο λόγος που «παρελαύνουν» καθημερινά οι υπουργοί του ενώπιον των «ιεροεξεταστών» της τρόικας. Και τα μηνύματα είναι ότι υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις και συνεπώς η δόση μπορεί να εκταμιευθεί εκτός χρόνου.

2 «Το δεύτερο βήμα, είναι να οριστικοποιηθούν τα μέτρα και οι τρόποι ελάφρυνσης του χρέους». Επ’ αυτού απάντησε 3 μέρες μετά ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Δραγασάκης, εξηγώντας ότι δεν υπάρχει άμεσα τέτοια περίπτωση. «Δεν θεωρώ εύκολο να υπάρξει μεγάλη απομείωση του χρέους χωρίς και οι άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα να έχουν και την ανάλογη μεταχείριση. Άρα, πρέπει να… υπάρξει μια πανευρωπαϊκή λύση που θα τους αφορά όλους» και παρέπεμψε τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στις καλένδες.

3 «Το τρίτο βήμα, είναι να ενταχθεί η Ελλάδα στο πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων της ΕΚΤ».Το βήμα αυτό συνδέεται με το χρέος. Η συμμετοχή της χώρας στο πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων της ΕΚΤ (ποσοτική χαλάρωση) φαίνεται ότι μπορεί να πάει και αυτή στις καλένδες. Πρέπει να ολοκληρωθεί πρώτα η αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους από την ΕΚΤ, να ληφθούν τα σχετικά μέτρα μείωσης ώστε να γίνει βιώσιμο και μετά να ενταχθούν τα Ελληνικά ομόλογα στην πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Όμως, με βάση τη δήλωση Δραγασάκη αλλά και τις ιδιαιτερότητες των εκλογών του 2017 στη Γερμανία, κάτι τέτοιο φαίνεται να αποκλείεται, άρα αποκλείεται υπό τις παρούσες συνθήκες να ενταχθεί η Ελλάδα και οι τράπεζές της στο πρόγραμμα της ΕΚΤ. Συνεπώς το θέμα παραπέμπεται στο μέλλον μετά τις γερμανικές εκλογές (τέλος 2017). Άρα, ένα ακόμα βήμα που ανέφερε ο πρωθυπουργός αμφισβητείται, όπως και τα οφέλη που προέβλεψε ότι θα προέκυπταν από αυτό: «Μείωση κόστους δανεισμού, αποκατάσταση ρευστότητας άρση κεφαλαιακών περιορισμών, έξοδος δημοσίου στις αγορές». Βέβαια, εκτός από την ακύρωσή τους λόγω της σύνδεσης των θεμάτων με το χρέος, υπάρχουν και πρόσθετα εγγενή προβλήματα που δεν θα επέτρεπαν να ισχύσουν όλα αυτά τόσο ευθύγραμμα και απλουστευτικά όπως τα περιέγραψε ο κ. πρωθυπουργός. Η πορεία και το συνεχές βάθεμα της κρίσης της Ελληνικής οικονομίας δίνουν τα αναγκαία επιχειρήματα αλλά δεν είναι της ώρας να επεκταθούμε.

4 «Το τέταρτο βήμα είναι να καταφέρει η ελληνική οικονομία να καταγράψει τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που όλοι προβλέπουν για το 2017». Όπως έχουμε αναλύσει, στα δύο προηγούμενα φύλλα του Δρόμου, η κυβέρνηση μιλά για ανάπτυξη ενώ τα στοιχεία που υπάρχουν όχι μόνο δεν δείχνουν κάτι τέτοιο αλλά το αντίθετο. Ο Α. Τσίπρας είπε ότι είμαστε «στη στιγμή της καμπής… βρισκόμαστε ακριβώς σε εκείνο το σημείο όπου η οικονομία μας αλλάζει πρόσημο…». Όμως τα στοιχεία είναι αμείλικτα. Αν και επικαλέστηκε ότι «το ΑΕΠ αυξήθηκε στο 2ο τρίμηνο κατά 0,2% σε σχέση με το πρώτο» η πραγματικότητα είναι σαφώς διαφορετική, δεν υποκύπτει στις συνήθεις λαθροχειρίες των στατιστικών στοιχείων από τους κάθε λογής πολιτικάντηδες. Η επιλεκτική επιλογή στατιστικών για να ωραιοποιήσει την εικόνα της οικονομίας δεν του λύνει το πρόβλημα. Έτσι παρουσίασε μόνο τη φράση που τον βόλευε από το Δελτίο της ΕΛΣΤΑΤ της 29/8/2016. Απέκρυψε αυτό που αναφέρει το Δελτίο στη συνέχεια και αντιστρέφει το συμπέρασμά του περί ανάπτυξης. Στο Δελτίο αναφέρεται στην επόμενη φράση ότι «Σε σύγκριση με το 2ο τρίμηνο 2015 παρουσίασε (το ΑΕΠ) μείωση 0,9%…». Συνεπώς ένας ακόμα πρωθυπουργός υπόσχεται, όπως και όλοι οι αντίστοιχοι μνημονιακοί προηγούμενοι, ότι η ανάπτυξη είναι εδώ διαστρεβλώνοντας τα οικονομικά στοιχεία όπως τον βολεύουν. Άρα και αυτό το βήμα αμφισβητείται πλήρως από την κατάσταση της οικονομίας.

Όσον αφορά, δε, τα στοιχεία προβλέψεων, διαφόρων οργανισμών, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας για ανάπτυξη πάνω 2% το 2017 η απάντηση είναι πολύ απλή. Οι ίδιοι που προβλέπουν τα στοιχεία του 2017 προέβλεπαν αντίστοιχα στοιχεία ανάπτυξης κάθε χρόνο από το 2011 και μετά. Η οικτρή κατάσταση του λαού και της οικονομίας τους διέψευδαν κάθε χρόνο. Αυτό βέβαια ποτέ δεν τους εμπόδιζε να συνεχίζουν το ίδιο τροπάριο της ανάπτυξης για το επόμενο έτος όπως κάνουν και τώρα για το 2017.

5 «Και το πέμπτο και τελευταίο βήμα, είναι ταυτόχρονα και το άλμα σε μια βιώσιμη και διαρκή ανάπτυξη». Αφού ο κ. πρωθυπουργός μας έπεισε ότι με όλα τα προηγούμενα βήματα πάμε πολύ καλά και η ανάπτυξη προχωρά τι άλλο να θέλουμε; Να είναι βιώσιμη και διαρκής. Και με τη δική του, συνεπώς, διαταγή θα κάνουμε το άλμα σε μία βιώσιμη και διαρκή ανάπτυξη. Πώς μια οικονομία που έχει χάσει την τελευταία 8 χρόνια το 30% της παραγωγής της, που βρίσκεται σε μια διαδικασία συνεχούς αποεπένδυσης, που έχει ανεργία στα ύψη και η όποια οριακή βελτίωση οφείλεται στη συνεχή αύξηση της μερικής απασχόλησης και ευκαιριακής απασχόλησης, αλλά και στα κοινωνικά προγράμματα του ΟΑΕΔ, θα φτάσει στη διαρκή ανάπτυξη μόνο μεγάλοι οικονομολόγοι όπως ο κ. πρωθυπουργός και τα επιτελεία του μπορούν να το δουν… εμείς οι υπόλοιποι δεν μπορούμε να δούμε πέρα από τους απογοητευτικούς αριθμούς αλλά και τη μίζερη οικονομική πραγματικότητα στην οποία αυτά τα επιτελεία μας έχουν καταδικάσει.

Συνεπώς, η νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του πρωθυπουργού και του ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώθηκε. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν στην 81η ΔΕΘ. Ο κ. πρωθυπουργός αφήνει την οικονομία στις αυτορυθμιζόμενες δυνάμεις της αγοράς και κάνει έκκληση στους επενδυτές να έρθουν στην Ελλάδα να επενδύσουν, στο ευνοϊκό περιβάλλον που έχει διαμορφώσει, για να δημιουργήσουν τη δήθεν δίκαιη ανάπτυξη! Ένα ευχολόγιο στο κενό, που θα μπορούσε να το έχει εκφωνήσει ακόμα και ο Άδωνις…

φωτογραφία : ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

Πηγή: http://www.e-dromos.gr/ta-paramy8ia-synexistikan-kai-to-2016/

Mε «ρεαλισμό και ευελιξία» και η Σύνοδος του Νότου

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Δημοσίευση: Φύλλο 324 - 10/9/2016

H πάλαι ποτέ ιδέα για μέτωπο των λαών και των κινημάτων εκφυλίστηκε σε παιχνίδι του ευρωπαικού συστημισμού

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 324,  10/9/2016

Tου Παύλου Δερμενάκη

Μια θετική ιδέα, προσπάθεια που καλλιεργήθηκε στο παρελθόν, για το μέτωπο των λαών και των κινημάτων του Νότου, σήμερα την αξιοποιεί επικοινωνιακά η κυβέρνηση όχι με τη συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα, αλλά με τους πολιτικούς του ευρωπαϊκού συστημισμού προσπαθώντας να κάνει, από μία ακόμα πλευρά, πολιτικό παιχνίδι.

Πραγματοποιείται αυτό το Σαββατοκύριακο στην Αθήνα συνάντηση των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου, μετά από πρόσκληση του πρωθυπουργού. Η συνάντηση έχει ονομαστεί Σύνοδος της Αθήνας Παρά τις αρχικά βαρύγδουπες, επικοινωνιακού χαρακτήρα φιλοδοξίες ότι θα συζητηθεί το «νέο όραμα για την Ευρώπη» ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών, κ. Ξυδάκης, σε συνέντευξή του «εξήγησε» κάπως διαφορετικά την προσέγγιση, προσαρμόζοντάς την στο καθαρά κοινοτικό πλαίσιο, για να μην υπάρχουν παρερμηνείες. Είπε ότι τα κοινά αιτήματα του Ευρωπαϊκού Νότου προς το Κέντρο είναι: «Πρώτον, ρεαλισμός και ευελιξία. Σε πρακτικό επίπεδο, για παράδειγμα, ορισμένα πράγματα, είναι: Οι δαπάνες που προκύπτουν από την κρίση του προσφυγικού να μην συμπεριλαμβάνονται στον ορισμό των ελλειμμάτων. Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, τα χρήματα που αφορούν στην ανάπτυξη μιας χώρας, να μη συμπεριλαμβάνονται στον υπολογισμό των ελλειμμάτων». Έτσι, λοιπόν, με μία ακόμα διαδικασία, η κυβέρνηση που υπέγραψε το 3ο Μνημόνιο, αναζητά συμμάχους για να υπάρξουν βελτιώσεις αφού είναι ολοφάνερο, ότι αυτό το μνημόνιο δεν βγαίνει ούτε πολιτικά ούτε οικονομικά.

Ευχολόγια

Ακόμα και έτσι όμως, οποιαδήποτε θετική απόφαση θα είναι ευχολόγιο, ενώ την ίδια στιγμή οι σημαντικότεροι από τους συμμετέχοντες δεν ξέρουν αν θα είναι το αμέσως επόμενο διάστημα στη εξουσία. Ειδικότερα: α) ο Ραχόι είναι υπηρεσιακός πρωθυπουργός, δεν συγκρότησε κυβέρνηση και συνεπώς δήλωσε τελικά ότι δεν θα συμμετάσχει στη συνάντηση, β) ο Ρέντσι για να παραμείνει πρωθυπουργός πρέπει να κερδίσει το δημοψήφισμα που έχει προκηρύξει, ενώ η Ιταλία βρίσκεται, μετά τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές και την άνοδο του «κινήματος των 5 αστέρων», σε συνθήκες πολιτικής αβεβαιότητας. Ο Ρέντσι έχει δεσμευθεί πως θα παραιτηθεί από πρωθυπουργός αν χάσει το δημοψήφισμα, γ) ο Ολάντ, όπως όλα δείχνουν, αν επιμείνει να είναι υποψήφιος πρόεδρος στις προσεχείς εκλογές στη Γαλλία (2017) δεν θα εκλεγεί για να συμμετάσχει στο δεύτερο γύρο.

Συνεπώς και αυτή η συνάντηση της Αθήνας, όπως και εκείνη στην Ιταλία που οργάνωσε πριν από 15 μέρες ο Ρέντσι, με τη συμμετοχή Μέρκελ και Ολάντ, δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από επικοινωνιακές «ντουφεκιές» με πολλές ευχές…

Τέλος, το πιο ουσιαστικό στην όλη υπόθεση είναι ότι ο Τσίπρας προσπαθεί να οικοδομήσει συμμαχία του Νότου. Όμως με ποιους, ποια είναι η πολιτική ποιότητα τουλάχιστον των κύριων εκπροσώπων από αυτές τις χώρες. Ο ίδιος ο Τσίπρας επέβαλε στον ελληνικό λαό το 3ο και χειρότερο Μνημόνιο. Ο Ραχόι έχασε τις εκλογές λόγω της αντιλαϊκής του πολιτικής. Εκατοντάδες χιλιάδες Ισπανοί βρέθηκαν στο δρόμο λόγω της κατάσχεσης των σπιτιών τους για να σωθούν οι τράπεζες. Ο Ολάντ επέβαλε διά πυρός και σιδήρου στη Γαλλία την νέα «εργασιακή» νομοθεσία. Ο Ρέντσι νομοθέτησε την «προσωρινή εργασία». Για όλους αυτούς οι λαοί των χωρών τους έχουν «ράμματα για την γούνα» τους…

Συνεπώς ο Τσίπρας αναζητά μια συμμαχία με βασικές δυνάμεις του ευρωπαϊκού συστημισμού όχι για να αλλάξει κάτι στην Ε.Ε., όπως αρχικά διακήρυξε με τη σύνοδο, αλλά σε μια προσπάθεια επικοινωνιακού χαρακτήρα προκειμένου να δείξει στους «ιθαγενείς» ότι προσπαθεί αλλά δεν….

Η ΔΕΘ σταθερό βήμα για εξαγγελίες και ψέματα

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο Τσίπρας επιστρέφει στον τόπο του… εγκλήματος ενώ “τρέχει” εκτός χρόνου να υλοποιήσει τα συμφωνηθέντα με τους δανειστές

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 324,  10/9/2016

Tου Παύλου Δερμενάκη

Την τελευταία δεκαετία έχουμε βιώσει, ως λαός, τα ψέματα από ολόκληρο το πολιτικό σύστημα που ανεβαίνει στην πασαρέλα της ΔΕΘ, κάνοντας εξαγγελίες, υποσχόμενο καλύτερο αύριο, για να πράξει τα εντελώς αντίθετα. Όμως, το απόλυτο ψέμα ήταν οι υποσχέσεις Τσίπρα τα δύο τελευταία χρόνια. Από την κατάργηση των μνημονίων και το τέλος στη λιτότητα, έφερε το 3ο και χειρότερο Μνημόνιο. Το 2015, προκειμένου να κερδίσει τις επικείμενες εκλογές, υποσχέθηκε την επαναδιαπραγμάτευση τμημάτων του μνημονίου. Τελικά εφάρμοσε κατά γράμμα τις δεσμεύσεις και ικανοποίησε όλες τις επιπλέον απαιτήσεις των δανειστών αποσύροντας το «παράλληλο πρόγραμμα» και οδηγώντας την κοινωνία στην καταστροφή.

Επικοινωνιακοί χειρισμοί εξαπάτησης

Για το 2016 η κυβέρνηση είναι ήδη αρκετά στριμωγμένη από τις αρνητικές εξελίξεις στην οικονομία, αλλά και από την «κουτοπονηριά» να καθυστερεί τάχα την υλοποίηση προαπαιτούμενων που έχουν συμφωνηθεί με τους δανειστές. Στο τέλος, όπως έχει αποδείξει σε όλη τη θητεία της, υποκύπτει και «τρέχει» εκτός χρόνου να τα υλοποιήσει.

Σε αυτές τις συνθήκες, οι άξονες στους οποίους θα κινηθεί η κυβερνητική τοποθέτηση στη Θεσσαλονίκη, συνοψίζονται σε ανάπτυξη, επενδύσεις, θεσμικές αλλαγές και κοινωνικό κράτος. Με έμφαση δήθεν στη δίκαιη ανάπτυξη. Παράλληλα σχεδιάζει επτά παρεμβάσεις για την ανασυγκρότηση του κράτους, οι οποίοι είναι Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση, προστασία των κοινωνικά αδύναμων, προστασία της Εργασίας, αναδιοργάνωση των προγραμμάτων για την αντιμετώπιση της ανεργίας, στεγαστική πολιτική, και παρεμβάσεις για την Παιδεία.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πιστεύει ότι με τις συγκεκριμένες εξαγγελίες μπορεί να κερδίσει λίγο ακόμα πολιτικό χρόνο, καθώς βλέπει καθημερινά ότι ένα μεγάλο μέρος του λαού της γυρίζει την πλάτη. Όμως, πόσο ρεαλιστικά είναι όλα αυτά; Η κατ’ αρχήν απάντηση είναι απλή: Για μία ακόμα φορά ο Τσίπρας πάει στη ΔΕΘ για να εξαπατήσει το λαό. Με τη συνηθισμένη σε αυτόν πλέον γλώσσα του ψεύδους.

Τα στοιχεία διαψεύδουν τις εξαγγελίες

Τα ψέματα έχουν ήδη ξεκινήσει από πριν από τη ΔΕΘ. Χωρίς καμία συναίσθηση ευθύνης, χωρίς ντροπή για τις υπογραφές που έχει βάλει διακήρυξε ότι τα 246 εκ. € από τις τηλεοπτικές άδειες, όταν και εάν εισπραχθούν, θα δοθούν μέχρι «δεκάρας» για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Αυτά είπε ο αθεόφοβος, ενώ την ίδια στιγμή έχει υπογράψει το 3ο Μνημόνιο και έχει δεσμευτεί ότι τα χρήματα αυτά θα πάνε στη γενικότερη εξυπηρέτηση των στόχων του μνημονίου. Δηλαδή, στους δανειστές.

– Ανάπτυξη 2016-2017: Όπως αναλύσαμε στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας, με τα μέχρι στιγμής διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη για επιστροφή της οικονομίας στην ανάπτυξη. Αντίθετα, μια σειρά στοιχεία δείχνουν συνεχιζόμενη επιδείνωση.

– Εκτέλεση Κρατικού Προϋπολογισμού 2016: Η εκτέλεση του Προϋπολογισμού κάθε άλλο παρά ομαλά εξελίσσεται από το καλοκαίρι και μετά, όπως γίνεται και κάθε χρόνο. Από μια σειρά αναλύσεις προκύπτει ότι από τον Νοέμβριο δεν θα υπάρχουν οι αναγκαίοι πόροι για τις σχετικές πληρωμές, καθώς μένει να εισπραχθούν πάνω από 25 δισ. € φόροι και σημαντικές πληρωμές δαπανών συγκεντρώνονται στο τέλος του έτους. Βέβαια, οποιαδήποτε υστέρηση σε έσοδα προβλέπεται από το μνημόνιο να αντιμετωπιστεί με νέα μέτρα και αν τελικά αποτύχουν και αυτά υπάρχει ο «κόφτης» δαπανών που θα ενεργοποιηθεί το επόμενο έτος και θα μειώσει μισθούς Δημοσίου και όλες τις συντάξεις.

– Δίκαιη ανάπτυξη: Στο θέμα της «δίκαιης ανάπτυξης» που αναφέρει η κυβέρνηση υπάρχουν πολλά ερωτηματικά. Με τι χρήματα θα γίνει; Δεδομένης της αδυναμίας από εθνική-κρατική χρηματοδότηση θα γίνουν με χρήματα από την Ε.Ε. (ταμεία – ΕΣΠΑ). Όμως, πόσο συμβατές είναι αυτές οι κυβερνητικές επιδιώξεις με τις απόψεις των θεσμών; Σύμφωνα με τα προαπαιτούμενα 1ης & 2ης αξιολόγησης, η προτεραιότητα δίνεται στις ιδιωτικές επενδύσεις με φιλόδοξα υπερ-απλουστευμένες διαδικασίες. Και ως γνωστόν στα κριτήρια για την πραγματοποίηση ιδιωτικών επενδύσεων (φυσικά με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχουν τέτοιες, κάτι τι οποίο δεν φαίνεται μέχρι στιγμής) δεν είναι η «δίκαιη ανάπτυξη».

Όσον αφορά την ίδια την ουσία της πραγματοποίησης επενδύσεων, είναι σαφές, τόσο από την πορεία των μεγεθών όσο και από τη γενικότερη κατάσταση της οικονομίας (επιχειρηματικό κλίμα, προσδοκίες κ.λπ.), ότι δεν υπάρχουν θετικές ενδείξεις μέχρι στιγμής. Το αντίθετο μάλιστα. Αποεπένδυση, παραγωγικός εξοπλισμός υπο-απασχολούμενος ή χωρίς καθόλου χρήση, που απαξιώνεται, και συνεχής μείωση αποθεμάτων.

Όσον αφορά τη χρηματοδότηση, τραπεζικοί πόροι δεν υπάρχουν ούτε άλλοι εσωτερικοί ιδιωτικοί πόροι για την πραγματοποίηση επενδύσεων. Για διεθνείς επενδύσεις, μόνο «επενδύσεις πλιάτσικο» μπορεί να γίνουν, όπως ήταν η 3η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα funds-κοράκια που έρχονται για να αρπάξουν τα κόκκινα δάνεια και τις εγγυήσεις που είναι συνδεδεμένες με αυτά. Άλλωστε, η κυβέρνηση φρόντισε να τα πλασάρει κατάλληλα στις διεθνείς αγορές, μιλώντας για «κρυμμένες υπεραξίες» στα χαρτοφυλάκια κόκκινων δανείων.

Συνεπώς, με όλα αυτά η έκφραση «δίκαιη ανάπτυξη», εκ μέρους της κυβέρνησης, μόνο ως αστείο ακούγεται.

– Χρηματοδότηση κοινωνικής πολιτικής. Για να υπάρχει κοινωνική πολιτική πρέπει να υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι χρηματοδότησης και φυσικά να συμφωνούν οι δανειστές. Το φιάσκο με το «παράλληλο πρόγραμμα» της ΔΕΘ 2015 είναι γνωστό.

Όσον αφορά το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», έχει μεν συμφωνηθεί με τους δανειστές η σταδιακή εφαρμογή του, αλλά δεν έχει συμφωνηθεί η χρηματοδότησή του. Για να εφαρμοστεί πανελλαδικά απαιτούνται πάνω από 900 εκατ. €. Όμως, αυτή η χρηματοδότηση θα πρέπει να προέλθει από περικοπές άλλων κοινωνικών δαπανών. Επί της ουσίας, δηλαδή, θα αναδιανεμηθούν μεταξύ των ασθενέστερων κοινωνικά ομάδων του λαού τα ίδια χρήματα με τη μείωση ή ακόμα και οριστική κατάργηση κοινωνικών επιδομάτων. Ήδη υπό έλεγχο για περικοπές βρίσκονται εδώ και καιρό τα ειδικά επιδόματα των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες.

Έρχονται και χειρότερα

Βέβαια, οι μνημονιακές κυβερνήσεις με τη συνεργασία της Eurostat μειώνουν δραστικά τη φτώχεια στην Ελλάδα! Με ποιον τρόπο; Μειώνοντας, πρόσφατα, κατά 37% το όριο της φτώχειας στην περίοδο 2010-2015. Ειδικότερα, το ελάχιστο εισόδημα από 598€ το μήνα το 2010 το έφτασαν σταδιακά στα 376€ το 2015. Έτσι προκύπτει ότι μετά το 2013 μειώνεται η φτώχεια στην Ελλάδα… Κοινώς, απάτες και ψέματα με τη στατιστική.

– Αποκρατικοποιήσεις, έσοδα και επενδύσεις: Στα προαπαιτούμενα υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες με τις αποκρατικοποιήσεις. Η προσπάθεια να εμφανιστούν οι αποκρατικοποιήσεις ως μηχανισμός προσέλκυσης επενδύσεων από το εξωτερικό μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να αναφερθεί με τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα των «διαγωνισμών», τόσο όσον αφορά τους συμμετέχοντες στην τελική φάση προσφορών (μόνο μία προσφορά σε όλες τις διαδικασίες) όσο και το προσφερόμενο ύψος. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση ο ΟΣΕ τον φετινό Ιούλιο. Μία τηλεοπτική άδεια κόστισε 70 εκ. €, ενώ ολόκληρος ο ΟΣΕ μόλις 45 εκ. €.

Σχετικά με τις νέες επενδύσεις και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αν και είναι πολύ νωρίς να γίνει κάποια αποτίμηση, από τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα των αποκρατικοποιήσεων δεν φαίνεται να προκύπτει κάτι τέτοιο.

Όσον αφορά, δε, τις διαδικασίες εκποίησης δημόσιας περιουσίας, υπάρχουν μεγάλες εκκρεμότητες, ειδικά στις εταιρίες του ενεργειακού τομέα (ΔΕΗ, ΔΕΣΦΑ, ΑΔΜΗΕ). Αυτές οι εκκρεμότητες σε συνδυασμό με τις εξευτελιστικές τιμές που δίνουν οι αγοραστές οδηγούν σε πλήρη αποτυχία και στο εισπρακτικό επίπεδο. Έναντι 2 δισ. € που είναι ο στόχος, μέχρι τώρα έχουν πραγματοποιηθεί μόλις τα 330 εκατ. €.

– Ιδιωτικό χρέος, θηλιά στην οικονομία και τους πολίτες: Ανεξόφλητες υποχρεώσεις συσσωρεύονται παντού, λόγω αδυναμίας του Λαού να ανταποκριθεί στη μνημονιακή λαίλαπα. Αποτέλεσμα, εκατομμύρια πολίτες και επαγγελματίες αντιμετωπίζουν τον άμεσο κίνδυνο να βρεθούν σε διαδικασίες μαζικών κατασχέσεων και πλειστηριασμών των περιουσιακών τους στοιχείων. Δημόσιο, τράπεζες και ασφαλιστικοί οργανισμοί καταφεύγουν με τη μέθοδο της επιδρομής σε οτιδήποτε περιουσιακό στοιχείο έχουν οι οφειλέτες.

Τα στοιχεία είναι αμείλικτα και δεν επιτρέπουν αισιόδοξες προβλέψεις για το μέλλον της Ελληνικής οικονομίας. Συσσωρεύονται συνεχώς νέα χρέη προς ΔΟΥ, Ταμεία, Τράπεζες, ΔΕΚΟ και οι όποιες ρυθμίσεις έγιναν στο παρελθόν (100 δόσεις) ή συμφωνούνται τώρα, μετά από 3-5 μήνες καταπίπτουν, καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα από το Λαό να ανταποκριθεί σε αυτές και στα νέα χαράτσια. Το σύνολο των οφειλών προς Δημόσιο, ταμεία και τράπεζες ανέρχεται πλέον σε 230 δισ. € και αντιστοιχεί στο 135% του ΑΕΠ.

Δυστυχώς, αυτή συνολικά είναι η πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας και δεν χαρακτηρίζεται από καμία αναπτυξιακή προοπτική ούτε από κάποιο νέο ξεκίνημα. Η ελληνική οικονομία και μαζί ο ελληνικός λαός συνεχίζουν για 7ο χρόνο να βουλιάζουν στους βάλτους των μνημονίων, ενώ οι κυβερνήσεις που τα «διαχειρίζονται» επιμένουν ότι βλέπουν success story όσον αφορά την πολιτική τους και ανάπτυξη. Αυτό το ψεύδος θα διαχειριστεί στη ΔΕΘ, για μία ακόμα φορά, μια μνημονιακή κυβέρνηση, αυτή του κ. Τσίπρα και της «πρωτο-δεύτερης φοράς Αριστερά».

Οι «κωλοτούμπες» συνεχίζονται

06.09.2016 | από Σύνταξη

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Όρκους πίστης στην ΕΛΣΤΑΤ έδωσε ο Γ. Χουλιαράκης

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 323,  3/9/2016

Tου Παύλου Δερμενάκη

Η υποτιμητική έκφραση «Greek Statistics» χρησιμοποιήθηκε για να εκφράσει την αναξιοπιστία των στατιστικών που παρέχουν οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις. Η «λογική» της διαπλοκής του μεγάλου κεφαλαίου με το κράτος και τα «δικά του παιδιά» απαιτούσε οι κυβερνήσεις να έχουν πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που συγκεντρώνονταν από τη φορολογία και τις επιδοτήσεις από την Ε.Ε. Έτσι χρησιμοποιήθηκε, κατά κόρον από τη δεκαετία του 1980, ο δημόσιος δανεισμός. Όσο, όμως, μεγάλωνε ο δανεισμός τόσο έπρεπε να εφευρίσκονται τρόποι να εμφανιστεί μειωμένος για να μπορέσουν να συνεχίζουν να δανείζονται. Ιδιαίτερα αυτό ίσχυε όταν άλλαζαν οι κυβερνήσεις/κόμματα και έλαβε τεράστιες διαστάσεις στην τελευταία 20ετία κάτω από συγκεκριμένες ανάγκες.

Κατ’ αρχήν, για την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ έχει αποδειχθεί επανειλημμένα ότι παρουσιάστηκαν στοιχεία «πειραγμένα». Ο όρος που χρησιμοποιήθηκε ήταν «δημιουργική λογιστική». Τα στοιχεία έγιναν αποδεκτά από την Ε.Ε. και η Ελλάδα μπήκε χωρίς αμφισβητήσεις στη φυλακή του ευρώ, παρά το ότι η τότε κυβέρνηση Σημίτη είχε «απoκρύψει» ένα μεγάλο μέρος δημόσιου χρέους μέσω SWAP με την Goldman Sachs, που συνεχίζει να στοιχίζει τεράστια ποσά για το Λαό.

Στη συνέχεια, μετά το πάρτι με τους κατασκευαστές και τους προμηθευτές του Δημοσίου της εποχής Σημίτη (Siemens, Ολυμπιακοί Αγώνες, μεγάλα έργα) και για να έχει περιθώριο για τη δική της διαχείριση, η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή προχώρησε στην «απογραφή» που είχε ως συνέπεια να εκτιναχθεί το δημόσιο χρέος, να επιβληθεί νέα λιτότητα για το λαό και στη συνέχεια να αυξηθεί διά μαγείας το ΑΕΠ. Η νέα αλλαγή κυβέρνησης (ΓΑΠ) είχε ως συνέπεια τη νέα «απογραφή» που εκτίναξε το έλλειμμα του 2009 σε πάνω από 15% τελικά. Αποτέλεσε την αιτιολογία για να μπει η Ελλάδα στα μνημόνια και να ξεκινήσει ο γολγοθάς για το λαό.

Το έργο της αναθεώρησης στατιστικών στοιχείων το ανέλαβε και έφερε σε πέρας ο κ. Γεωργίου, πρώην στέλεχος του ΔΝΤ. Μόνος του, παρακάμπτοντας διαδικασίες, επιστήμονες της ΕΛΣΤΑΤ και το ίδιο το Δ.Σ. (στην πράξη το κατάργησε) «επεξεργάστηκε» τα στοιχεία με τους ιθύνοντες της Eurostat και της τρόικα και παρουσίασε το έλλειμμα του 2009 αρκούντως υψηλό ώστε να τους ικανοποιεί. Οι διαμαρτυρίες μελών του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ και οι αναλύσεις τους πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων και στη συνέχεια αποπέμφθηκαν. Η κυβέρνηση ΓΑΠ είχε την αιτιολογική βάση για την υπαγωγή της χώρας στο καθεστώς μνημονίων.

Με βάση τα στοιχεία του κ. Γεωργίου που τα αναγνώρισε αμέσως ως γνήσια η τρόικα, στήθηκε το πάρτι τους σε βάρος του ελληνικού λαού. Όλοι αυτοί που δέχονταν ως αληθινά τα στοιχεία των προηγούμενων χρόνων τα διέγραψαν ξαφνικά όλα ως Greek Statistics και θεώρησαν ως μόνα γνήσια εκείνα του κ. Γεωργίου.

Επί της προεδρίας στη Βουλή της Ζ. Κωνσταντοπούλου και στο πλαίσιο της Επιτροπής για τον έλεγχο του δημόσιου χρέους υπήρξε ειδική έρευνα γύρω από το έλλειμμα του 2009 και διαπιστώθηκαν, από την ακροαματική διαδικασία, μια σειρά από προβλήματα. Όμως, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όχι μόνο δεν προχώρησε το θέμα αλλά μετά τις εκλογές της 20/9/2015 κατάργησε την Επιτροπή και διέγραψε όλα τα σχετικά πρακτικά από το site της Βουλής. Είχε προηγουμένως συμφωνήσει και συμπεριέλαβε στον νόμο με τα πρώτα προαπαιτούμενα του 3ου Μνημονίου (Ιούλιος 2015) την υπαγωγή της ΕΛΣΤΑΤ, ουσιαστικά, υπό τον έλεγχο της τρόικας (ονομάστηκε αυτονομία της δημόσιας Αρχής ΕΛΣΤΑΤ).

Παρεμπόδιση της Δικαιοσύνης

 Η Ελληνική Δικαιοσύνη με τους ρυθμούς της, τις παθογένειες και τα προβλήματά της άσκησε δίωξη σε βάρος του κ. Γεωργίου για το έλλειμμα 2009. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επένδυσε πολιτικά σε μια τέτοια εξέλιξη καθώς: α) τη βολεύει για να φορτωθεί το πρόβλημα πολιτικά στον ΓΑΠ (ΠΑΣΟΚ) άρα να ενισχύσει τη θέση της στο χώρο της κεντροαριστεράς, και β) να υπάρξει πρόβλημα στη Ν.Δ., καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να πάρει θέση θετικά υπέρ της δικαστικής διαδικασίας διαφορετικά θα βρεθεί αντιμέτωπος με την Καραμανλική πτέρυγα, η οποία θα κινδυνεύει να χρεωθεί το πρόβλημα αν δικαιωθεί ο Γεωργίου.

Όμως, η υποκρισία του νεο-μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ έχει πολύ κοντά ποδάρια. Κατ’ αρχήν, επί της ουσίας, δεν μπορεί σήμερα να είναι κατήγορος του Γεωργίου αφού: 1) Όλα όσα έχει αποδεχθεί και εφαρμόζει ως κυβέρνηση είναι βασισμένα στα «πειραγμένα» στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, 2) αποδέχθηκε όλες τις προτάσεις της τρόικας για την «ανεξαρτησία» της ΕΛΣΤΑΤ. Εκτός όμως από τα παραπάνω λογικά συμπεράσματα υπάρχει και η ωμή πραγματικότητα, ότι η Ελλάδα είναι χώρα-προτεκτοράτο της τρόικας. Μέσω του συνεχούς εκβιασμού των δόσεων επιβάλλουν οτιδήποτε θέλουν. Με αυτές τις πλάτες ο κ. Γεωργίου δήλωσε πρόσφατα ότι ο έλεγχος των πεπραγμένων του θα δημιουργήσει προβλήματα και απαίτησε με επιστολή από την ελληνική κυβέρνηση την αναγνώριση των στοιχείων ως γνήσιων και την απαλλαγή του. Η κυβέρνηση (αρμόδιος υπουργός κ. Παπαγγελόπουλος) με τη γνωστή της τακτική αρχικά κατάγγειλε την επέμβαση της Κομισιόν στην ανεξάρτητη Ελληνική Δικαιοσύνη και δήλωσε το περίφημο ότι όποιος έχει στοιχεία να τα καταθέσει στη Δικαιοσύνη. Στη συνέχεια, όπως πάντα, μετά τους λεονταρισμούς και όταν δυσκόλεψαν τα πράγματα, έκανε τη γνωστή «κωλοτούμπα». Την 1/9/2016 ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Χουλιαράκης δήλωσε στη Βουλή ότι «Η ελληνική κυβέρνηση έχει πλήρη εμπιστοσύνη στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και την Eurostat. Εγγυάται και προστατεύει απολύτως την ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ. Σεβόμαστε τα στοιχεία πάνω στα οποία διαμορφώθηκε η συμφωνία του Αυγούστου».

Έτσι, με μία ακόμα «κωλοτούμπα» της κυβέρνησης φαίνεται να κλείνει, προς το παρόν τουλάχιστον, το θέμα «διόγκωση ελλείμματος 2009». Η κυβέρνηση, με αυτό το τρόπο, νομιμοποίησε με τον πιο επίσημο τρόπο την κατάφωρη παρέμβαση της Ε.Ε. για την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ που εκκρεμούσε στην Ελληνική Δικαιοσύνη. Επιβεβαίωσε ότι σε μια χώρα-αποικία χρέους η θέληση των δανειστών είναι ισχυρότερη από το Σύνταγμα, τη Βουλή, τους νόμους, την κοινή αίσθηση για το δίκαιο. Αποκάλυψε για άλλη μια φορά το «όριο» της δήθεν διαπραγμάτευσης και γελοιοποίησε τις περίφημες «κόκκινες γραμμές» της. Παράλληλα, απέδειξε προς τους δανειστές πόσο καλή και υπάκουη είναι στις εντολές τους, και προς τον ελληνικό λαό ότι δεν έχει να περιμένει τίποτα από αυτήν, που προκειμένου να παραμείνει στις καρέκλες της «εξουσίας» κάνει ό,τι της ζητούν οι δανειστές-δυνάστες του λαού.

Ανάπτυξη, ένα διαρκές παραμύθι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αλγεινή η εικόνα από τα πραγματικά στοιχεία της οικονομίας

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 323,  3/9/2016

του Παύλου Δερμενάκη

Στην παρούσα περίοδο η κυβέρνηση προσπαθεί να παραπλανήσει για δύο θέματα: α) ότι αντιστέκεται στις απαιτήσεις των δανειστών αλλά δεν έχει τα μέσα να το πάει μέχρι τέλους. Συνεπώς, ο συμβιβασμός και η υποχώρηση είναι αποτέλεσμα της επιλογής να μην πτωχεύσει επίσημα η χώρα, όπως ακριβώς έλεγαν και όλοι οι προηγούμενοι, β) ότι προσδοκά την ανάπτυξη της οικονομίας η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα την επούλωση των πληγών και τη δίκαιη μοιρασιά. Αυτή η προσδοκώμενη ανάπτυξη, που συνεχώς μας χτυπά την πόρτα αλλά ποτέ δεν εμφανίζεται, παρουσιάζεται ως αντιστάθμισμα στις μεγάλες θυσίες που μας επέβαλε με το 3ο Μνημόνιο.

Σε αυτό το μοτίβο κινείται ο λόγος της κυβέρνησης, παρουσιάζοντας μια ιδεατή οικονομία αδιαφορώντας για τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει καθημερινά ο λαός. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτών την ημερών, μάλιστα, μετά τη δημοσίευση επίσημων στοιχείων από την ΕΛΣΤΑΤ, που εμπιστεύεται η κυβέρνηση (βλέπε άρθρο Οι «κωλοτούμπες» συνεχίζονται) και τα οποία αποδεικνύουν τη συνεχιζόμενη άσχημη πορεία της οικονομίας. Ο αντιπρόεδρος Γ. Δραγασάκης ανακάλυψε, με δηλώσεις του στις 30/8/2016, ότι «…για πρώτη φορά συντρέχουν οι προϋποθέσεις πραγματικής ανάκαμψης». Ο Γ. Χουλιαράκης, αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, δήλωσε στη Βουλή (1/9/2016): «Η ελληνική οικονομία βγήκε από την ύφεση το δεύτερο τρίμηνο του 2016» και συνεχίζει «Η μόνη ρεαλιστική στόχευση για ανάπτυξη της τάξης του 2% είναι η προσέλκυση ξένων ιδιωτικών επενδύσεων. Αυτό σημαίνει θεσμικές τομές και στην αγορά και στην οικονομία και στη Δικαιοσύνη». Με άλλα λόγια, διαρθρωτικές αλλαγές σύμφωνα με το μνημόνιο, για να «ευλογηθεί» η ανάπτυξη που έρχεται, την οποία δυστυχώς εμείς οι απλοί πολίτες δεν μπορούμε να τη δούμε.

Ας δούμε όμως και τα στοιχεία της πραγματικής οικονομίας, όπως τα παρουσιάζει η ΕΛΣΤΑΤ αλλά και οι λοιποί αρμόδιοι επίσημοι φορείς.

– Με βάση τα προσωρινά στοιχεία των Εθνικών Λογαριασμών στο 1ο Εξάμηνο 2016, το ΑΕΠ σε σταθερές τιμές μειώθηκε κατά 1% συγκριτικά με τη αντίστοιχη περίοδο 2015.

– Η μέση τιμή του Γενικού Δείκτη Βιομηχανικής Παραγωγής του δωδεκαμήνου Ιουλίου 2015 – Ιουνίου 2016 παρουσίασε μείωση κατά 13,0%, σε σύγκριση με τον ίδιο Δείκτη του προηγούμενου δωδεκαμήνου.

– Ο Δείκτης Κύκλου Εργασιών στο Χονδρικό Εμπόριο στο 1ο Εξάμηνο 2016 είναι μειωμένος κατά 4,5% έναντι της αντίστοιχης περιόδου 2015.

– Πτωτικά συνεχίζει να κινείται ή άλλοτε ατμομηχανή της οικονομίας, η οικοδομική δραστηριότητα (-39,8% ο όγκος οικοδομών το Μάιο 2016 έναντι Μαΐου 2015).

– Οι εξαγωγές είναι μειωμένες κατά 8,1% το 1ο Εξάμηνο 2016 έναντι της αντίστοιχης περιόδου του προηγούμενου έτους και έφτασαν στο χαμηλότερο σημείο τους από το 2012. Μάλιστα, έχει ιδιαίτερη σημασία να επισημάνουμε ότι η μείωση προέρχεται από τις υπηρεσίες, κύρια τουρισμό και μεταφορές, που υποτίθεται θα συνέβαλλαν τα μέγιστα στην ανάπτυξη.

Υπό αυτές τις συνθήκες είναι απορίας άξιον πού βλέπουν οι κυβερνητικοί παράγοντες την ανάπτυξη που προαναγγέλλουν κάθε μήνα. Αντίθετα και εκτός από τα προαναφερθέντα στοιχεία η κατάσταση που βιώνει καθημερινά ο λαός είναι αφόρητη.

– Φοροεπιδρομή. Στο διάστημα Σεπτεμβρίου – Δεκεμβρίου 2016 θα πρέπει να πληρωθούν πάνω από 20 δισ. φόρων. Χρήματα φυσικά τα οποία δεν υπάρχουν, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται κάθε μήνα πάνω από 1 δισ. € χρέη.

– Κλείσιμο καταστημάτων. Οι μικρότερες επιχειρήσεις, κύρια οι εμπορικές, κλείνουν καθώς το εμπόριο συγκεντρώνεται στις μεγάλες αλυσίδες. Στο 1ο εξάμηνο τα λουκέτα αυξήθηκαν κατά 42% συγκριτικά με το προηγούμενο έτος και οι ιδρύσεις νέων επιχειρήσεων μειώθηκαν κατά 15%.

– Επενδύσεις. Σύμφωνα με διάφορους αναλυτές, για να ορθοποδήσει η οικονομία χρειάζεται μια «έκρηξη» επενδύσεων της τάξης των 100 δισ. € για τα επόμενα 7 έτη. Πώς μπορούν όμως να γίνουν επενδύσεις σε μία χώρα που η αγοραστική δύναμη των λαϊκών στρωμάτων διαρκώς συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα τη συνεχή μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης; Από ποιους πόρους θα χρηματοδοτηθούν αυτές οι επενδύσεις, όταν συνεχίζει να μειώνεται η συνολική χρηματοδότηση της οικονομίας, ενώ παράλληλα δεν προβλέπονται ιδιωτικοί πόροι από το εξωτερικό λόγω συγκυρίας (αποστροφή στον κίνδυνο) καθώς η Ελλάδα θεωρείται χώρα υψηλού κινδύνου; Στην παρούσα συγκυρία, μόνο «επενδύσεις-πλιάτσικο» μπορούν να έρθουν. Όπως αυτές με την 3η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα funds-κοράκια των αγορών, για τις «κρυφές υπεραξίες» από τις εγγυήσεις των «κόκκινων δανείων» που διαφήμισαν κυβέρνηση και ΤΧΣ.

Δυστυχώς, τα στοιχεία για την άσχημη κατάσταση της οικονομίας και προοπτικές της είναι πολλά. Μόνο την τελευταία έκθεση (Μάιος 2016) του ΔΝΤ να διαβάσει κάποιος είναι αρκετό. Και όμως σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι τα δύσκολα έχουν περάσει, μπαίνουμε στην ανάπτυξη και τη δίκαιη κατανομή της. Με αυτή τη λογική ετοιμάζεται το κυβερνητικό επιτελείο για τη ΔΕΘ. Να «ταΐσουν», για μία ακόμα φορά, το λαό με το «κουτόχορτο» της δίκαιης ανάπτυξης και των επενδύσεων, αφού και δεν έχουν πλέον περιθώρια παροχών, καθώς οι σχετικές υποσχέσεις – δεσμεύσεις τους των προηγούμενων ετών (το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης και το Παράλληλο Πρόγραμμα) διαψεύστηκαν οικτρά.