'Ενας ακόμα αντιλαϊκός προϋπολογισμός

 

του Παύλου Δερμενάκη  (αρχική δημοσίευση 25/11/2023)

'Ε

νας ακόμα αντιλαϊκός προϋπολογισμός αναδιανομής εισοδήματος σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων κατατέθηκε αυτές τις μέρες στη Βουλή για να ψηφιστεί στις 16 Δεκέμβρη. Είναι ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2024 που προβλέπεται να αφαιρέσει επιπλέον εισόδημα από τα χαμηλότερα στρώματα, από τους πολλούς, για να αυγατίζουν τα κέρδη και τις περιουσίες τους οι ολίγοι.

Η αναδιανομή γίνεται κυρίως με τα έσοδα σε βάρος του λαού και με τις χαριστικές δαπάνες υπέρ της ολιγαρχίας του επιχειρηματικού τομέα. Τα βασικά στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού του 2024 είναι:

1Η φορολογική επιδρομή της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε βάρος του λαού είναι τεράστια. Τα φορολογικά έσοδα σε μία τριετία, από το 2022 έως και το 2024, έχουν αυξηθεί κατά 23,1% συγκριτικά με το 2019 (αφήνουμε εκτός τα έτη 2020 και 2021 που μειώθηκαν λόγω της πανδημίας). Σε αυτά τα τρία χρόνια τα φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 12 δισ. ευρώ.

2Το σύνολο των φόρων για το έτος 2023 είχε προϋπολογιστεί σε 56,8 δισ. ευρώ. Λόγω κυρίως του πληθωρισμού, που αυξάνει τη φορολογική επιβάρυνση στα λαϊκά στρώματα, έφτασαν τα 61,3 δισ. (+7,9%). Για το 2024 προβλέπονται +1,6 δισ. επιπλέον φόροι (+2,7%) όμως λαμβάνοντας υπόψη την πορεία του πληθωρισμού στα βασικά είδη κατανάλωσης το ποσό αυτό αναμένεται να είναι τελικά αυξημένο σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, όπως αντίστοιχα συμβαίνει και το 2023.

3Οι κυρίαρχοι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ και ειδικοί φόροι κατανάλωσης) προβλέπεται να αυξηθούν κατά 1,5 δισ., +4,4%, σημαντικά πάνω από το εκτιμώμενο μέσο ύψος του πληθωρισμού (2,6%).

4Η κυβέρνηση αντί να κατανοήσει τη λαϊκή απόγνωση με την ακρίβεια και να κάνει αυτό που έχουν κάνει άλλες ευρωπαϊκές χώρες, να μειώσει δηλαδή τον ΦΠΑ, προχωρά σε αύξηση του ΦΠΑ από 13% σε 24% στα μη αλκοολούχα ποτά και αναψυκτικά που σερβίρονται στις επιχειρήσεις εστίασης! Το γελοίο του θέματος από πλευράς κυβέρνησης είναι η επιχειρηματολογία της για την αύξηση. Λένε ότι η μείωση που είχε γίνει στο ΦΠΑ είχε γίνει για λόγους δημόσιας υγείας, όχι για τη συνολική οικονομική επιβάρυνση που είναι 37 εκατ. ευρώ. Δηλαδή σήμερα οι ίδιοι λόγοι «προστασίας της δημόσιας υγείας» δεν υπάρχουν; Τα ίδια προϊόντα στο ράφι του σούπερ μάρκετ θα έχουν ΦΠΑ 13%. Συνεπώς τους ενδιαφέρουν τα 37 εκατ. ευρώ, κοινώς πάνε να βγάλουν «από τη μύγα ξύγκι».

5Οι άμεσοι φόροι φυσικών προσώπων αυξάνουν κατά 1 δισ. ευρώ για τα έτη 2023 και 2024. Οι αυξήσεις αυτές προέρχονται α) από τις ονομαστικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων, λόγω πληθωρισμού, που καταλήγουν να πηγαίνουν σε φόρους καθώς δεν υπάρχει τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας και β) από τη φοροεπιδρομή που ετοιμάζει η κυβέρνηση για το 2024 προς τους επαγγελματίες με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο.

6Ο φόρος των νομικών προσώπων για το 2024 προβλέπεται να είναι οριακά χαμηλότερος του 2023 (6,7 δισ. ευρώ από 7 δισ. το 2023) και δικαιολογείται από την κυβέρνηση ότι το 2024 δεν περιλαμβάνεται η έκτακτη φορολογία των εταιρειών πετρελαιοειδών. Όμως αυτοί οι φόροι του 2024 δεν ανταποκρίνονται στην έκρηξη κερδοφορίας των επιχειρήσεων το 2023, τα οποία κέρδη θα δηλωθούν και θα φορολογηθούν το 2024. Η αιτία είναι οι πάσης φύσεως φοροαπαλλαγές και εξαιρέσεις με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα την πλήρη φορολογική ασυλία των τραπεζών που προβλέπεται να έχουν κέρδη ρεκόρ 4 δισ. ευρώ για όλο το 2023.

7Στο τομέα των δαπανών οι πολυδιαφημισμένες από την κυβέρνηση αυξήσεις των δημοσίων υπαλλήλων είναι οι πρώτες από την εποχή των μνημονίων. Δεν καλύπτουν τις περικοπές της δωδεκαετίας λόγω των μνημονίων ούτε την αύξηση του πληθωρισμού των τελευταίων ετών. Σε μεγάλο ποσοστό θα πάνε σε φόρους εισοδήματος, όπως έγινε το 2023 με τις αυξήσεις του ιδιωτικού τομέα.

8Τα διάφορα επιδόματα από τον ΟΠΕΚΑ είναι κάτι λιγότερο ακόμα και από τη «σταγόνα στον ωκεανό». Με δεδομένο ότι ήταν ήδη απαράδεκτα χαμηλά η όποια αύξηση εμφανίζεται ποσοστιαία σημαντική. Όμως η ουσία είναι ότι με αυτά τα ποσά αυξήσεων, που διαμορφώνονται σε ένα μέσο όρο της τάξης των 105 ευρώ, δεν μπορείς να ανταποκριθείς σε δαπάνες για ένα παιδί. Και με όλες αυτές τις κοροϊδίες για προπαγανδιστικούς λόγους καταλήγουμε ως χώρα στην δραματική υπογεννητικότητα. Το αντίστοιχο με τα ΑμΕΑ. Θα λάβουν ενίσχυση 200 ευρώ, όταν δεν μπορούν να επιβιώσουν με το σημερινό επίδομα.

9Διαφημίζουν ακόμα και τα ψίχουλα στην κυριολεξία που δίνουν για ενίσχυση των πλέον αδύναμων. Θα δοθεί το ποσό των 352 εκατ. ευρώ σε 2,3 εκατ. πολίτες, δηλαδή θα δοθεί το φοβερό ποσό των 150 ευρώ εφάπαξ σε πολίτες με εισόδημα κάτω από το ουσιαστικό όριο φτώχειας και η κυβέρνηση πανηγυρίζει. Αντίστοιχα με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που αυξάνεται κατά 8% και από 200 ευρώ μηνιαία για ένα άτομο πάει στα 216 ευρώ. Με αυτά τα χρήματα καλείται κάποιος να ζήσει το 2023! Και η κυβέρνηση διαφημίζει την κοινωνική της ευαισθησία.

10Οι αυξήσεις στους συνταξιούχους θα είναι 3%, όταν ο πληθωρισμός το 2023 είναι στο 3,9% και το 2024 προβλέπεται στο 2,6% και ο πραγματικός πληθωρισμός που αντιμετωπίζουν στα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης στο 10% και πλέον για το 2023 μόνο. Αυτή όμως την αύξηση δεν θα την πάρουν όλοι. Ένα μεγάλο μέρος θα πάρει μηδενική αύξηση, λόγω προσωπικής διαφοράς. Αυτοί θα λάβουν την έκτακτη ετήσια ενίσχυση των 150 ευρώ που προαναφέραμε!

11Τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις, κοινώς το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας έναντι «πινακίου φακής» με ολίγη εκλεκτή γαρνιτούρα για το «φιλοθεάμον κοινό», προβλέπονται στα 5,8 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό αφορά την Αττική και την Εγνατία οδό που περνάνε στη ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ, λιμάνια, μαρίνες, αεροδρόμια και άλλες υποδομές της χώρας. Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της λεηλασίας της χώρας και του λαού ας συγκρίνουμε αυτά τα 5,8 δισ. με την συναλλαγή που έγινε αυτές τις μέρες από το ΤΧΣ για την πώληση των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας. Το ΤΧΣ για το μερίδιο που πούλησε (22% από το σύνολο των μετοχών της Εθνικής) εισέπραξε 1 δισ. ευρώ. Η ζημιά όμως που κατέγραψε το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή όλος ο λαός, ήταν 20 δισ. καθώς αυτό ήταν το ποσό που αναλογούσε στις συγκεκριμένες μετοχές και είχε επενδυθεί από όλους εμάς μέσω των τριών ανακεφαλαιοποιήσεων. Το σύνολο των σχετικών ζημιών του δημοσίου από τις ανακεφαλαιοποιήσεις όλων των τραπεζών κινείται στο ύψος των 60 δισ.! Υπολογίστε λοιπόν πόσα λιμάνια, αεροδρόμια, υποδομές, μαρίνες, δημόσιες επιχειρήσεις και άλλα στοιχεία δημόσιας περιουσίας πρέπει να πουληθούν για να καλυφθεί η ζημία των 60 δισ.

12Το δημόσιο χρέος ως ποσοστό στο ΑΕΠ μειώνεται αισθητά. Όμως αυτό το στοιχεία είναι η μία πλευρά του νομίσματος και δεν οφείλεται στην έκρηξη της εγχώριας παραγωγής με συνέπεια την ανάλογη αύξηση του ΑΕΠ αλλά κυρίως στη μεγέθυνση του ΑΕΠ λόγω πληθωρισμού. Η άλλη πλευρά το νομίσματος που «αποσιωπάται» είναι το ύψος του δημόσιου χρέους. Βρίσκεται στα 401 δισ. ευρώ το 2023 και θα παραμείνει στο ίδιο επίπεδο και το 2024.

Το ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕΙ

Προβλέπεται αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,9% το 2024 έναντι 2,4% το 2023. Η βελτίωση προέρχεται από τις επενδύσεις που προβλέπεται να αυξηθούν κατά 15,1% λόγω της εισροής των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ) ενώ η ιδιωτική κατανάλωση συνεχίζει να αυξάνεται αλλά με μειωμένο ρυθμό και η δημόσια κατανάλωση γίνεται περισσότερο αρνητική το 2024 στο πλαίσιο της «ελεγχόμενης δημοσιονομικής πολιτικής». Συνεπώς ένας εξωγενής παράγοντας, που «υπακούει» σε λογικές προτεραιοτήτων ανάπτυξης που έχουν χαραχθεί εκτός Ελλάδας, καθορίζει την τρέχουσα ανάπτυξη και παίζει κυρίαρχο ρόλο στο μοντέλο ανάπτυξης της χώρας, τουλάχιστον για την περίοδο της λειτουργίας του (ΤΑΑ).

Ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός (ΔΤΚ) προβλέπεται να μειωθεί στο 2,6% το 2024 από 3,9% το 2023. Όμως με τα μέχρι στιγμής δεδομένα το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι στον ΔΤΚ αλλά στην άνοδο των τιμών στα τρόφιμα και στα είδη πρώτης ανάγκης, όπου η μεταβολή συνεχίζει να είναι πολλαπλάσια του γενικού πληθωρισμού.

Με βάση την πορεία των οικονομικών μεγεθών η κυβέρνηση προχωρά σε βαρύγδουπες εκτιμήσεις κρύβοντας όμως μια σειρά στοιχεία που πρέπει να συν-αξιολογούνται για να βγουν τα αναγκαία σωστά συμπεράσματα. Ενδεικτικά η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι το ΑΕΠ έχει φτάσει στο υψηλότερο σημείο του μετά το 2010. Ουσιαστικά «κομίζει γλαύκαν εις Αθήνας». Τι πιο φυσιολογικό 14 χρόνια μετά από το έναρξη των μνημονίων από το να βρίσκεται η οικονομία σε κάποιο ψηλότερο σημείο. Τα προβλήματα που θέλει να ξεχνά η κυβέρνηση είναι α) ότι το ΑΕΠ είναι ακόμα κάτω από το επίπεδο του 2008, πριν αρχίσουν να εμφανίζονται τα στοιχεία της κρίσης που οδήγησαν στα μνημόνια και β) η Ελλάδα, μοναδικό αρνητικό παγκόσμιο φαινόμενο και σε αυτό, έχει αργήσει πάρα πολύ χρονικά να καλύψει τη μείωση του ΑΕΠ που δημιουργήθηκε από την κρίση.

Από πλευράς δομής της οικονομίας, παρά την αύξηση των επενδύσεων, το παραγωγικό μοντέλο συνεχώς χειροτερεύει. Το παραγωγικό πρότυπο της χώρας όχι μόνο δεν βελτιώθηκε με τα μνημόνια αλλά έχει γίνει ακόμα πιο δυσμενές και συνεχίζει σε αυτή την κατεύθυνση. Από την πλευρά της παραγωγής / προστιθέμενης αξίας: Ο πρωτογενής τομέας συνεχίζει να φυτοζωεί. Η βιομηχανία μόνο χάρη στον τομέα της ενέργειας έχει ακόμα μία υπολογίσιμη δραστηριότητα. Αντίθετα τον χαρακτήρα της οικονομικής δραστηριότητας τον καθορίζουν ο τουρισμός, οι δραστηριότητες στο χώρο της ακίνητης περιουσίας και ο τομέας δημόσια διοίκηση και άμυνα. Αυτό το μοντέλο αναπαράγουμε για μία ακόμα φορά «αξιοποιώντας» τα χρήματα από την Ε.Ε. Τα αποτελέσματα του παρελθόντος από την «αξιοποίηση» αυτών των χρημάτων είναι γνωστά και μας οδήγησαν ως χώρα στη χρεοκοπία. Τώρα συνεχίζουμε στη ίδια πεπατημένη και με τα χρήματα από το ΤΑΑ.

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς"  Φύλλο 661, 25/11/2023

Πηγή: https://edromos.gr/enas-akoma-antilaikos-proypologismos/

Μικροπαροχών συνέχεια…

 

του Παύλου Δερμενάκη  (δημοσιεύθηκε την 15/7/2023)

Ηλογική των μικροπαροχών έχει την τελευταία οκταετία την τιμητική της. Ξεκίνησε με έμφαση από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως δεν της «βγήκε» σε λαϊκή αποδοχή. Το πληρώνει μέχρι σήμερα και θα συνεχίσει…. γιατί ο λαός άλλα περίμενε από αυτήν και όχι «καθρεφτάκια προς τους ιθαγενείς». Η επιδοματοποίηση συνεχίστηκε από τη Ν.Δ., η οποία αξιοποιώντας αρχικά τις συνθήκες της πανδημίας και με πρόσχημα στη συνέχεια τον πόλεμο στην Ουκρανία, στον οποίο υποτίθεται ότι οφείλονται μια σειρά ανατιμήσεις, διαμόρφωσε σταδιακά ένα καθεστώς επιδοτήσεων ή στη νέα καθομιλουμένη «pass».

Δυστυχώς σήμερα στην κατάσταση που βρίσκεται το λαϊκό κίνημα, με ευθύνη όλης της αριστεράς, ο λαός δεν φαίνεται να έχει διέξοδο και δεν έχει προτάσεις και στόχους που να τον συνεγείρουν και να τον κινητοποιούν. Έτσι αποδέχεται τις διάφορες μικροπαροχές σε μια προσπάθεια να τη «βολέψει» – οικονομικά τουλάχιστον για την τρέχουσα περίοδο. Η κυβέρνηση αξιοποιώντας αυτή την κατάσταση συνεχίζει με τη λογική των pass αλλά σε συρρικνωμένη μορφή και των μελλοντικών αυξήσεων από 1/1/2024.

Ειδικότερα:

• Επέκταση market pass λόγω τεράστιας ακρίβειας στα τρόφιμα. Η Ελλάδα πέτυχε «επίσημο» πληθωρισμό τον Ιούνιο, όπως καταγράφεται από τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΔΤΚ) στο 1,8%, που ήταν ο χαμηλότερος στην ευρωζώνη. Όμως ο πραγματικός πληθωρισμός είναι τελείως διαφορετικός. Στα τρόφιμα και τα μη αλκοολούχα ποτά ήταν 12,2%, δηλαδή 6 φορές πάνω από τον ΔΤΚ. Έτσι η κυβέρνηση έδωσε παράταση στο market pass μέχρι τέλος Οκτωβρίου. Από το 2024, σύμφωνα με κοινοτική οδηγία, δεν μπορεί να υπάρχει επιδότηση. Συνεπώς θα πάρουν, όσοι πάρουν μέχρι τον Οκτώβρη και από εκεί και μετά ο καθένας μόνος του.

• Συνέχιση του Youth Pass για τους νέους που γίνονται 18 ετών. Παίρνουν ετησίως το ποσό των 150 ευρώ μέχρι να συμπληρώσουν το 20ο έτος ηλικίας.

• Μείωση φόρου εισοδήματος για φορολογούμενους με παιδιά αλλά για τα εισοδήματα που θα αποκτηθούν το 2024. Ενδεικτικά το όφελος μιας οικογένειας με δύο παιδιά θα είναι της τάξης των 220 ευρώ ετησίως.

• Μηδενική δαπάνη συμμετοχής, από 1/1/2024, στα φάρμακα για τους συνταξιούχους που τους κόπηκε στην περίοδο 2016-2019 το ΕΚΑΣ.

• Αύξηση στις συντάξεις από 1/1/2024 που υπολογίζεται λίγο πιο κάτω από 4% και συνέχιση του ειδικού επιδόματος για όσους δεν λαμβάνουν αύξηση λόγω προσωπικής διαφοράς. Φυσικά γίνεται κατανοητό ότι μόνο με τα στοιχεία του πραγματικού πληθωρισμού που προαναφέραμε αθροιστικά οι αυξήσεις του 2023 (7,75) και 2024 (3,8% εκτιμάται) υπολείπονται της ακρίβειας και συνεπώς συνεχίζεται για δύο ακόμα χρόνια η πραγματική μείωση των εισοδημάτων των συνταξιούχων.

• Αυξήσεις στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων από 1/1/2024 οι οποίες όμως θα πρέπει να τύχουν προηγούμενα της γενικότερης αποδοχής από την Κομισιόν, για να τηρηθεί η λιτότητα στο δημόσιο τομέα και η δημιουργία πλεονασμάτων. Σύμφωνα με όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας θα πρόκειται για αύξηση της τάξης του 14% για τις χαμηλότερες αμοιβές. Η όποια αύξηση θα δοθεί είναι μετά από 14 χρόνια! Και θα είναι χαμηλότερη από τον ΔΤΚ των ετών 2021-2023 που θα είναι 15,3%. Φυσικά δεν λαμβάνεται υπόψη η αύξηση του ΑΕΠ ούτε άλλα κριτήρια.

Η κοροϊδία με τα ακριβά ακτοπλοϊκά

Τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια έχουν αυξηθεί τέσσερις φορές από τον Αύγουστο του 2021 μέχρι και σήμερα, με τη συνολική αύξηση να φτάνει ακόμα και το 50%. Παράλληλα μόνο για την πανδημία οι ακτοπλοϊκές εισέπραξαν ενίσχυση 79 εκατ. ευρώ ενώ η σταθερή χρονιάτικη επιδότηση για το ακτοπλοϊκό δίκτυο που εισπράττουν έχει φτάσει τα 139 εκατ. ευρώ και την ίδια στιγμή κερδίζουν έμμεσα εκατ. ευρώ από την επιδότηση του Μεταφορικού Ισοδύναμου. Ακόμα προβλέπεται να πάρουν και 370 εκατ. ευρώ για ανανέωση του στόλου από τα ΕΣΠΑ και άλλα 300 εκατ. ευρώ από το πρόγραμμα «Νέαρχος». Παρόλα αυτά οι εκπτώσεις που ανακοίνωσαν οι εταιρίες αποτελούν μια κοροϊδία αφού έχουν ειδικές προϋποθέσεις και δεν αφορούν όλα τα δρομολόγια. Παράλληλα η κυβέρνηση «πετάει χαρταετό» αφού ο αρμόδιος υπουργός Μ. Βαρβιτσιώτης, σε δηλώσεις του, έκανε σαφές ότι δεν πρόκειται να γίνουν κυβερνητικές παρεμβάσεις στις τιμές των ναύλων γιατί απλούστατα «η ακτοπλοϊκή αγορά είναι μια απελευθερωμένη αγορά». Από ό,τι φαίνεται το ξαφνικό ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τα ακριβά ακτοπλοϊκά θέλει να προετοιμάσει το έδαφος για νέες, μεγάλες επιδοτήσεις προς τις εταιρίες. Και όλα αυτά τη στιγμή που θα έπρεπε άμεσα να μειωθούν κατά 50% τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και τα ναύλα για όλους και να ισχύσουν ακόμα μεγαλύτερες παροχές για τις ειδικές κατηγορίες.

Το κερδοσκοπικό πάρτι φουντώνει

Aυτά που προσπαθούν να κρυφτούν από την ατζέντα στον οικονομικό τομέα ενδεικτικά και συνοπτικά είναι τα ακόλουθα:

• Το πάρτι που έχει στηθεί με τις επιδοτήσεις για την πράσινη και την ψηφιακή μετάβαση. Εδώ έχουν δοθεί ή δίνονται κάποια μικροποσά στα λαϊκά νοικοκυριά για αλλαγή του εξοπλισμού (ψυγεία κ.λπ.) τον ηλιακό θερμοσίφωνα ή ακόμα και σημαντικά ποσά για φωτοβολταϊκά και ηλεκτρικά οχήματα. Όμως αυτά αφ’ ενός δεν αλλάζουν τη γενικότερη οικονομική κατάσταση του λαού, αφ’ ετέρου πηγαίνουν κατ’ ευθείαν στο εξωτερικό (επιδείνωση ισοζυγίου για το οποίο φωνάζει ο κ. Στουρνάρας) αφού τα προϊόντα αυτά είναι κυρίως εισαγόμενα. Μέσα από αυτές τις επιδοτήσεις ξεχνιούνται, μένουν στο απυρόβλητο, κερδοσκοπικά παιγνίδια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ με αναθέσεις, επιδοτήσεις επενδύσεων, καταστροφή της αγροτικής παραγωγής και της φύσης για επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες κ.λπ.

• Η κερδοσκοπία των τραπεζών που αυξάνουν συνεχώς τα επιτόκια, το καπέλο στα επιτόκια (spread), τις πάσης φύσεως προμήθειες ενώ μειώνουν το λειτουργικό κόστος με τη συνεχή μείωση του προσωπικού και του δικτύου τους. Την ίδια στιγμή κρατούν τα επιτόκια καταθέσεων στο ναδίρ. Αποτέλεσμα να δανείζουν 18 φορές ακριβότερα από το κόστος που έχουν για τις καταθέσεις. Με αυτό τον τρόπο μεγιστοποιούν τα κέρδη τους και ετοιμάζονται να δώσουν παχυλά μερίσματα στους ξένους μετόχους που τις εξαγόρασαν για ένα κομμάτι ψωμί, σε σχέση με τα 60 και πλέον δισ. ευρώ που πλήρωσαν οι Έλληνες φορολογούμενοι με τις ανακεφαλαιοποιήσεις.

• Το όργιο πιέσεων, εκβιασμών, κατασχέσεων και πλειστηριασμών στο οποίο έχουν επιδοθεί τα funds με τα κόκκινα δάνεια. Πρακτικά από τώρα και στα επόμενα 2-3 χρόνια προβλέπεται να οδηγηθούν σε πλειστηριασμό και φυσικά να αλλάξουν ιδιοκτήτη, το μεγαλύτερο μέρος από τα 700.000 ακίνητα που είναι προσημειωμένα ως εγγυήσεις σε δάνεια.

• Η πώληση από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) των συμμετοχών στις συστημικές τράπεζες. Ουσιαστικά θα πωληθούν σε ιδιώτες, πρακτικά σε ξένους, η Εθνική και η Πειραιώς καθώς σε Alpha Bank και Eurobank η συμμετοχή του ΤΧΣ είναι πλέον μικρή αφού αυτές ξεπουλήθηκαν νωρίτερα, στην 3η ανακεφαλαιοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτή τη διαδικασία της πώλησης θα καταγραφεί και η οριστική ζημιά του δημοσίου, δηλαδή όλων μας, της τάξης των 60 δισ. ευρώ από τις ανακεφαλαιοποιήσεις.
• Η ένταση του ρυθμού των ιδιωτικοποιήσεων κάθε περιουσιακού στοιχείου του δημοσίου. Όλα λιμάνια, αεροδρόμια, επιχειρήσεις, ακίνητα, γη ετοιμάζονται για πώληση. Ενδεικτικά για την έκταση που θα λάβουν οι ιδιωτικοποιήσεις σε νέους τομείς: α) το συνεχές κλείσιμο καταστημάτων από τα ΕΛΤΑ, για να αποδοθούν στον ιδιώτη με τα ελάχιστα αναγκαία ώστε να μην έχει προβλήματα, β) η «ενοικίαση» χώρων των δημόσιων νοσοκομείων σε ιδιώτες γιατρούς για «ιατρικές πράξεις» και όπως αυτό θα μετεξελιχθεί στη συνέχεια, γ) η μετατροπή των μουσείων αρχικά σε αυτόνομα ΝΠΔΔ και μετά θα έρθει η συνέχεια, δ) η πρόσφατη τοποθέτηση του πρωθυπουργού για το «αδιανόητο μονοπώλιο στην εκπαίδευση» από το κράτος κ.λπ.

---

Τέλος η επιδότηση στο ρεύμα

Καταργείται, μετά από απόφαση σε επίπεδο Ε.Ε., η όποια επιδότηση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Συνεπώς ο χειμώνας αναμένεται πάρα πολύ δύσκολος. Αν αναλογιστεί κάποιος ότι μόνο πέρσι είχαμε 400.000 εντολές διακοπής ρεύματος, με 100.000 από αυτές να υλοποιούνται. Αν ακόμα αναλογιστεί ότι το 65% των νοικοκυριών «κόβει» από άλλες βασικές ανάγκες για να αποπληρώσει το ρεύμα και το 86% δηλώνει ότι περιόρισε τη θέρμανση και τη ψύξη, με ό,τι σημαίνει αυτό για το χειμώνα αλλά και για τον καύσωνα που διανύουμε.

---

«Αντίδωρα» συνεκμετάλλευσης

Ηπαρούσα κυβέρνηση, μετά και τα αποτελέσματα των διπλών εκλογών, είναι σαφές ότι δεν απειλείται άμεσα πολιτικά από κάποια αντιπολίτευση. Επίσης είναι σαφές ότι στην εκλογική επιτυχία της κυβέρνησης τα Μέσα Ενημέρωσης συνέβαλαν τα μέγιστα, προβάλλοντας το λόγο και τα επιχειρήματά της. Συνεπώς πρέπει να βλέπουμε με καχυποψία την εικόνα που παρουσιάζουν μετ’ επιτάσεως τα ΜΜΕ με τις διάφορες μικροπαροχές προς το λαό. Η καχυποψία δημιουργείται καθώς α) μπαίνομε, μέσω των αποφάσεων της ΕΕ, στην περίοδο συρρίκνωσης των διαφόρων επιδοτήσεων προς τα λαϊκά στρώματα, β) από το 2024 επανέρχονται τα μέτρα για τη «δημοσιονομική πειθαρχία» και συνεπώς για την Ελλάδα τα πλεονάσματα της τάξης 2-2,5% επί του ΑΕΠ, γ) η κυβέρνηση έχει θέσει ως κεντρικό στόχο την επενδυτική βαθμίδα και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν εντός του 2023. Με όλα αυτά χωρίς να υπάρχει πολιτική πίεση και μάλιστα αμέσως μετά τις εκλογές μπαίνει ένα ερώτημα «τι τους έπιασε και εστιάζουν στις μικροπαροχές;». Βεβαίως ο λαός υποφέρει οικονομικά αλλά δεν έχει φτάσει στο σημείο να απειλείται η πολιτική κυριαρχία της Ν.Δ. και του ίδιου του πρωθυπουργού προσωπικά. Συνεπώς η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί σε άλλες κατευθύνσεις και όχι στις άμεσες λαϊκές ανάγκες και στην ευαισθησία της κυβέρνησης γι’ αυτές.

Λαμβάνοντας υπόψη την γεωπολιτική και διεθνή συγκυρία αλλά και τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και την εξειδίκευση των οικονομικών θεμάτων από τον αρμόδιο υπουργό κ. Χατζηδάκη τα συμπεράσματα είναι δύο. Η λογική των μικροπαροχών γίνεται για να καλυφθούν δύο «χοντρά» θέματα: 1) οι δυσμενείς εξελίξεις στο γεωπολιτικό τοπίο σε σχέση με την Τουρκία και τις παραχωρήσεις που ξεκίνησαν να γίνονται και θα έχουν μακρά συνέχεια (βλέπετε σχετικά άρθρα σε άλλες σελίδες του «Δρόμου»), και 2) το οικονομικό πάρτι για την ολιγαρχία που έχει στηθεί και θα ενταθεί το επόμενο διάστημα.

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς"  Φύλλο 645, 15/07/2023

Πηγή: https://edromos.gr/mikroparochon-synecheia/

Η τουριστικοποίηση βλάπτει σοβαρά τη χώρα

 

του Παύλου Δερμενάκη  (δημοσιεύθηκε την 8/7/2023)

Στην Ελλάδα του 2023, μετά από τρεις δεκαετίες «ανάπτυξης» με ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις προς ημετέρους, και 12 χρόνια μνημονίων βρισκόμαστε στην εποχή που κύρια η νεολαία μας βιώνει με τον πιο ακραίο τρόπο το τι σημαίνει η άποψη ότι ο τουρισμός είναι βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, όπως φάνηκε με το περιστατικό του σερβιτόρου στη Ρόδο. Παράλληλα το ίδιο το τουριστικό μοντέλο είναι ένα άναρχο, αδιέξοδο μοντέλο ανάπτυξης που έχει σοβαρές επιπτώσεις για την χώρα όπως:

• Συνεχή υποβάθμιση της παραγωγικής ικανότητας της χώρας, καθώς στο συγκεκριμένο τομέα το μεγαλύτερο μέρος της κατανάλωσης είναι εισαγόμενα είδη. Επίσης το μεγαλύτερο μέρος των ποσών που καταβάλλουν οι τουρίστες παραμένει στο εξωτερικό είτε σαν «μερίδιο του λέοντος» των tour operators (TUI κ.λπ.) είτε στο πλαίσιο φορολογικού σχεδιασμού υπέρ και υπό τιμολογήσεων των μεγάλων διεθνών αλυσίδων παροχής υπηρεσιών τουρισμού.

• Εξόντωση των μικρομεσαίων ακόμα και μεγάλων επιχειρήσεων λόγω των ληστρικών συμβάσεων με τους tour operators, των απαράδεκτων διαδικασιών δανεισμού από το τραπεζικό σύστημα και του τρόπου διαχείρισης συνολικά των «κόκκινων δανείων» που προέρχονται από τον τουριστικό τομέα.

• Τα παραπάνω οδηγούν σε συνεχή, εντεινόμενο αφελληνισμό το ξενοδοχειακό δυναμικό της χώρας και όχι μόνο, που συνεχώς όλο και μεγαλύτερο τμήμα του περνά στην ιδιοκτησία των ξένων μεγάλων αλυσίδων τουρισμού ή των funds και των εταιρειών real estate που κάνουν επιδρομή μέσω των κόκκινων δανείων και στα τουριστικά ακίνητα.

• Μαζικός τουρισμός χωρίς κριτήρια και ασφαλιστικές δικλείδες. Ο στόχος της μεγιστοποίησης των αριθμών, των αφίξεων, των διανυκτερεύσεων, της συνεχούς επέκτασης των τουριστικών υποδομών κλπ οδηγεί σε καταστάσεις τραγελαφικές. Κορυφαίο παράδειγμα των ημερών τα τέσσερα ταυτόχρονα κρουαζιερόπλοια στη Μύκονο. Καθένα από αυτά με 4.000 τουρίστες. Που θα αποβιβαστούν όλοι αυτοί, με ποιες συνέπειες, σε ποιες υποδομές είναι «ψιλά γράμματα» για τους αρμόδιους που χαράσσουν πολιτική.

• Εισαγωγή εργαζομένων από το εξωτερικό με τις ευλογίες της κυβέρνησης, με ιδιαίτερα χαμηλούς μισθούς, για να καλυφθούν τα πολλαπλά κενά αλλά και να πιεστούν ακόμα περισσότερο οι απαιτήσεις / αμοιβές των ντόπιων.
• Κερδοσκοπία, αισχροκέρδεια και παράλογες μέθοδοι για την μεγιστοποίηση των κερδών. Το συνολικό προϊόν του τουριστικού τομέα αντιστοιχεί στο 25% του ΑΕΠ συνεπώς κυμαίνεται γύρω στα 45 δισ. ευρώ. Από το ποσό αυτό οι εμπλεκόμενοι επιχειρηματικά προσπαθούν να κρατήσουν ως κέρδος όσο το δυνατόν περισσότερα αξιοποιώντας κάθε μέσο και δυνατότητα. Ένα πρόσφατο «παράθυρο» αύξησης της κερδοφορίας τους που ανακάλυψαν οι διεθνείς όμιλοι είναι η ασφάλιση Ελλήνων εργαζόμενων μέσω των μονάδων που έχουν εκτός Ελλάδας ώστε να μειώσουν το ποσό των ασφαλιστικών εισφορών που είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν. Συνεπώς και μειωμένα έσοδα για τον e-ΕΦΚΑ και μέρος του τουριστικού «συναλλάγματος» στο εξωτερικό και φυσικά μειωμένοι φόροι λόγω διεθνούς φορολογικού σχεδιασμού.

• Κατάργηση δημόσιου χώρου, κύρια των παραλιών αλλά και διάφορων πολυσύχναστων τουριστικών χώρων. Στο παιγνίδι της κερδοσκοπικής αξιοποίησης των πάντων, και του δημόσιου χώρου, συμμετέχουν και οι δήμοι και οι περιφέρειες. Έτσι όλες οι παραλίες ενοικιάζονται σε τρίτους, συνήθως ημετέρους της εκάστοτε τοπικής εξουσίας και καταλαμβάνονται από ξαπλώστρες για να χρησιμοποιηθούν από τους λουόμενους τουρίστες σε παράλογες τιμές. Δίπλα στις ξαπλώστρες στήνονται μπαρ και κάθε είδους κατασκευές ενώ οι τοπικές αρχές και οι εποπτικές αρχές δεν γνωρίζουν και δεν βλέπουν. Και όλα αυτά, για να επιβιώσουν χωρίς ενοχλήσεις κάθε είδους, χρειάζονται και τους αναγκαίους ανθρώπους της «νύχτας». Τα πρόσφατα γεγονότα στη Μύκονο είναι ένα δείγμα της διαπλοκής και «σαπίλας» που επικρατεί στις σχέσεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Όμως με όλα αυτά ο Έλληνας πολίτης, φορολογούμενος ειδικά σε μια σειρά από πολυσύχναστες τουριστικά περιοχές δεν έχει πλέον ούτε πρόσβαση στην παραλία και ας προβλέπουν διαφορετικά το σύνταγμα και οι νόμοι. Εκεί, όσο πιο ισχυρά είναι τα συμφέροντα, ισχύουν «οι νόμοι της νύχτας».

ΥΠΕΡΦΙΑΛΕΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ

Το 2020 και το 2021 η πανδημία μας έδωσε τη δυνατότητα να ξανασκεφτούμε ότι το ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης στηριγμένο στον τουρισμό και μάλιστα στο μαζικό και χαμηλού εισοδήματος εγκυμονεί πολλαπλούς κινδύνους και δημιουργεί τεράστια προβλήματα μακροπρόθεσμα. Όμως το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, που ενδιαφέρεται μόνο για την τρέχουσα επιβίωσή του και τη νομή της εξουσίας, ούτε που ασχολήθηκε με το θέμα.

Μόλις ανέκαμψε ο τουρισμός το 2022, του οποίου ένα μέρος της ανάκαμψης δεν ήταν νέες κρατήσεις αλλά υλοποίηση ακυρωμένων ταξιδιών λόγω πανδημίας τα δύο προηγούμενα έτη, έβαλε νέους υψηλότερους στόχους μαζικού τουρισμού. Να ξεπεραστούν τα αποτελέσματα του 2019. Με αυτά καλλιεργήθηκε ένα κλίμα ευφορίας για την πορεία του τουρισμού.

Η διαμορφούμενη κατάσταση σήμερα διαψεύδει τις υπερφίαλες προβλέψεις και την υπερβολική αισιοδοξία. Από όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας προκύπτει ότι πολλά δεν πάνε καλά όσον αφορά τα προσδοκώμενα νούμερα και φυσικά τα όποια οφέλη. Αυτό το εξέφρασε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, πριν τις πρόσφατες εκλογές, ο Ν. Δένδιας με την ιδιότητα τότε του υπουργού Εξωτερικών καθώς είπε: «Δεν πάει πολύ καλά η σεζόν, θέλω να είμαι ειλικρινής…. είχαμε βάλει τον πήχη στον ουρανό».

Του Γιώργου Παπαϊωάννου

ΟΙ ΓΑΛΕΡΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

Οι εργαζόμενοι στον τουρισμό βιώνουν συνθήκες γαλέρας όπως:

• Άθλιες συνθήκες εργασίας που σε πολλές περιπτώσεις μοιάζουν με συνθήκες εργασίας σκλάβων. Η αθλιότητα που συμβαίνει σε βάρος των εργαζόμενων αφορά τη ζωή, την εργασία και την αμοιβή τους. Νέοι, πολλοί από τους οποίους με πανεπιστημιακά πτυχία, προσλαμβάνονται για εργασία στα τουριστικούς προορισμούς κατά τη θερινή περίοδο. Από τα λίγα που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες σημειώνουμε επιγραμματικά: Μετακομίζουν από το σπίτι τους στις τουριστικές περιοχές, αφού εκεί δεν επαρκούν οι ντόπιοι εργαζόμενοι, χωρίς να έχει ληφθεί μέριμνα πού και πώς θα στεγαστούν. Αποτέλεσμα άθλιες και πανάκριβες συνθήκες στέγασης Στις ελάχιστες περιπτώσεις που ο εργοδότης τους «προσφέρει» στέγη, συνήθως με παρακράτηση ενός μέρους του μισθού, οι συνθήκες στέγασης είναι στα πλέον υποβαθμισμένα κτίρια-χώρους όπου «στοιβάζονται» όσο το δυνατόν περισσότεροι. Όσοι πρέπει να αναζητήσουν μόνοι τους στέγη θα υποχρεωθούν να πληρώσουν σημαντικά ποσά, δυσανάλογα με το εισόδημά τους για να μείνουν σε μία «τρύπα» χωρίς τις στοιχειώδεις συνθήκες στέγασης, αφού ό,τι καλύτερο διατίθεται σε απίθανα υψηλές τιμές για το είδος του είτε μέσω air b & b είτε ως ενοικιαζόμενα δωμάτια. Εργάζονται με εξοντωτικά ωράρια. Ο Κ. Χατζηδάκης. ως υπουργός όχι Εργασίας αλλά εργοδοσίας, φρόντισε να ολοκληρώσει το έργο που χτίστηκε και επί των προηγούμενων κυβερνήσεων, να δουλεύουν οι εργαζόμενοι στον τουρισμό ατέλειωτες ώρες όλες τις ημέρες συνεχώς χωρίς διακοπή, με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και της ανάπαυσης να τη ρυθμίζει ο εργοδότης κατά το δοκούν για να πάρουν τα δικαιούμενα «ρεπό» ουσιαστικά μετά το τέλος της σεζόν. Η δεκάωρη, δωδεκάωρη ή ακόμα και περισσότερες ώρες εργασίας καθημερινά είναι ο κανόνας, ανεξάρτητα πως και τι δηλώνεται. Συνήθως δηλώνονται στον ασφαλιστικό φορέα ως εργαζόμενοι για τέσσερις ώρες. Να θυμηθούμε την εργαζόμενη σε ξενοδοχείο στην Κέρκυρα που πέθανε από τα εξοντωτικά ωράρια πριν από μερικά χρόνια. Όπως ανακοίνωσε πρόσφατα η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στον Επισιτισμό-Τουρισμό μετά από ελέγχους της «Επιθεώρησης Εργασίας»: «Η υποδηλωμένη εργασία είναι πρωταθλήτρια στον κλάδο μας, μιας και οι εργοδότες για να γλιτώσουν το πρόστιμο των 10.500 ευρώ που αφορά την μαύρη εργασία, δηλώνουν το προσωπικό τετράωρα, στην πραγματικότητα δουλεύουν 8-12 ώρες την ημέρα κι αν γίνει κάποιος έλεγχος τότε το πρόστιμο είναι 500 ευρώ για παραβίαση ωραρίου».

• Αμείβονται με ψίχουλα. Η συλλογική σύμβαση που έχει υπογραφεί είναι δυσμενής για τους εποχιακά εργαζόμενους τη θερινή περίοδο. Οι προβλεπόμενες αμοιβές κυμαίνονται για τις ώρες που κάποιος πληρώνεται μεταξύ 4 με 4,6 ευρώ την ώρα. Σημειώνουμε ότι σύμφωνα με τις συνεχείς καταγγελίες πολλές από τις ώρες πραγματικής εργασίας δεν πληρώνονται. Ακόμα όμως και αυτή τη συλλογική σύμβαση οι εργοδότες δεν την τηρούν με διάφορα προσχήματα και δικαιολογίες. Παράλληλα επιβάλλουν παράλογους, εξοντωτικούς και παράνομους όρους στις ατομικές «συμβάσεις» που υπογράφουν όπου π.χ. προβλέπεται η καταβολή αποζημίωσης 10.000 ευρώ στον επιχειρηματία από τον εργαζόμενο αν ο τελευταίος αποχωρήσει από τη δουλειά πριν από το τέλος της σεζόν. Ακόμα όμως και αυτά τα ελάχιστα που έχουν συμφωνηθεί ως αποδοχές και εργασιακές σχέσεις δεν τηρούνται από τους εργοδότες. Αυτά φυσικά τα διαπιστώνουν οι εργαζόμενοι όταν πληρώνονται και όταν «πέφτει πολλή δουλειά» με αποτέλεσμα να είναι παγιδευμένοι αφού δεν έχουν πλέον εναλλακτικές λύσεις απασχόλησης ενώ ήδη έχουν υποβληθεί σε σημαντικά έξοδα (ταξίδι στον τρόπο εργασίας, διαμονή κ.λπ.).

• Συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας που παραπέμπουν σε εποχές δουλείας. Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι η «εικόνα» της ελληνικής οικονομικής ανάπτυξης των ημερών. Ο σερβιτόρος να είναι μέχρι τη μέση στο νερό για να πάει να σερβίρει τους «πελάτες» στις παράνομες εγκαταστάσεις που έχουν στηθεί μέσα στη θάλασσα. Και η επιθεώρηση εργασίας, κατά τον νέο υπουργό Εργασίας, έκανε έλεγχο και τα βρήκε όλα νόμιμα! Αυτές είναι οι σύγχρονες αντιλήψεις για την υγιεινή και την ασφάλεια του Αδ. Γεωργιάδη, που ελέγχεται για τα θέματα αυτά και από την προηγούμενη καρέκλα του ως υπουργός «ανάπτυξης»!

Άπιαστο όνειρο οι διακοπές για τους Έλληνες.

Άπιαστο όνειρο οι διακοπές για τους Έλληνες που γίνεται απαγορευτικό στα νησιά, Με όλα αυτά και τη γενικότερη δύσκολη οικονομική κατάσταση που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού οι διακοπές ακόμα και ένα μπάνιο έχει καταλήξει να είναι όνειρο για τον Έλληνα πολίτη που ζει στα μεγάλα αστικά κέντρα. Σύμφωνα με έρευνες και δημοσιεύματα ο 1 στους 2 Έλληνες δεν θα πάει διακοπές και όσοι πάνε θα είναι για λιγότερες μέρες. Συνεπώς εκτός των άλλων γίναμε και ξένοι στη χώρα μας.

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς"  Φύλλο 645, 08/07/2023

Πηγή: https://edromos.gr/i-toyristikopoiisi-vlaptei-sovara-ti-chora/

Μετεκλογική «οικονομική προσγείωση»

 

του Παύλου Δερμενάκη  (δημοσιεύθηκε την 1/7/2023).

Πριν τις εκλογές είχαμε αναφερθεί στα οικονομικά προγράμματα των κομμάτων και ειδικότερα σε εκείνο της ΝΔ. Σημειώναμε ότι: «Προεκλογική περίοδος = ταξίματα, υποσχέσεις και μεγάλα λόγια χωρίς δεσμεύσεις. Μετά ακολουθεί η «ανακάλυψη» των προβλημάτων, τα οποία βολεύει αν αποδίδονται σε «εξωγενείς παράγοντες» ή στη φύση με τελικό αποτέλεσμα την εφαρμογή ενός διαφορετικού προγράμματος». Οι εκλογές τελείωσαν και το πολιτικό σύστημα με την κυβέρνηση φυσικά επικεφαλής αρχίζουν την αναγκαία προσαρμογή στην οικονομική πραγματικότητα.

Μπορεί ο Κ. Μητσοτάκης στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο να μίλησε ότι στόχος είναι «καλύτεροι μισθοί, καλύτερη δημόσια υγεία, καλύτερο κράτος, καλύτερη ζωή σε μια ισχυρή Ελλάδα» όμως αυτά είναι δηλώσεις για πλατιά λαϊκή κατανάλωση. Αυτό που έχει σημασία είναι οι προτεραιότητες που θέτεις, οι πολιτικές που υλοποιείς για αυτές τις προτεραιότητες και τα μέτρα που λαμβάνεις. Από την ανάλυση τόσο των δηλώσεων αυτών του πρωθυπουργού όσο και των προτεραιοτήτων των υπουργείων όχι μόνο δεν προκύπτει υλοποίηση των παραπάνω ευχών αλλά αρχίζουν να διαφαίνονται οι πραγματικές προτεραιότητες που κινούνται στη γνωστή κατεύθυνση του νεοφιλελευθερισμού: μείωση φορολογίας με επίκεντρο τα κέρδη και τους υψηλούς συντελεστές, επιδείνωση σχέσης έμμεσων προς άμεσους φόρους, ενίσχυση κερδοφορίας επιχειρήσεων με κάθε τρόπο, επιδοτήσεις μέσω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων που εξυπηρετούν σχεδιασμούς μακριά από τις ανάγκες και τη δομή της ελληνικής οικονομίας, ενίσχυση της παρουσίας του ιδιωτικού τομέα σε τομείς με κοινωνική ευαισθησία που αφορούν το δημόσιο χαρακτήρα προϊόντων και υπηρεσιών (υγεία, παιδεία κ.λπ.).

Στο πλαίσιο του κυβερνητικού έργου δόθηκαν σε όλους τους υπουργούς οι περίφημοι «μπλε φάκελοι» που περιλαμβάνουν τις προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής. Κεντρικό σημείο αναφοράς είναι οι 120 «μεταρρυθμίσεις» και τα 79 «προαπαιτούμενα» του Ταμείου Ανάκαμψης.

Όταν για μία ακόμα φορά γίνονται σημαία οι «μεταρρυθμίσεις» και όχι οι «ευχές» για λαϊκή ευημερία που προαναφέρθηκαν από τον πρωθυπουργό γίνεται κατανοητό ότι από την αρχή της νέας κυβέρνησης η πολιτική που θα ακολουθηθεί θα είναι προς όφελος των ολίγων, που θα «φέρουν» τη ζητούμενη ανάπτυξη 3% κατά μέσο όρο ετησίως, και οι πολλοί θα έχουν λαμβάνειν με την προϋπόθεση αν όλα πάνε καλά. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η λογική της άμεσης εφαρμογής των 79 «προαπαιτούμενων» του Ταμείου Ανάκαμψης, για να εκταμιευτούν οι σχετικοί πόροι, που ως γνωστόν δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας αλλά έχουν σχεδιαστεί για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του αναπτυγμένου «βορρά» της Ε.Ε., με επίκεντρο τη Γερμανία και τους δορυφόρους της.

Ο νέος υπουργός Οικονομικών εξειδίκευσε τις σχετικές προτεραιότητες στον τομέα του παρουσιάζοντας τους έξι «μεγάλους» στόχους που είναι:

1. Μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης ΑΕΠ 3% την περίοδο 2023-2027 που θα βοηθήσει στην αύξηση των μισθών κατά 25%. Σημείωση εδώ προεκλογικά έλεγαν για αύξηση «του μέσου μισθού πάνω από 25%» και την όριζαν με τον στόχο που έθεταν στο 28,2%. Ήδη ξεκίνησε η προσγείωση των προσδοκιών πριν ξεκινήσει οτιδήποτε άλλο.

Παράλληλα θα συνεχιστούν οι φορολογικές ρυθμίσεις και η στήριξη της επιχειρηματικότητας. Δηλαδή θα ενισχυθεί η προσπάθεια αύξησης των κερδών. Μια πρώτη ματιά ποιοι και πόσα έχουν κερδίσει από την εφαρμοζόμενη φορολογική μεταρρύθμιση, ακόμα και από την περίοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύει περίτρανα πως τα δημιουργούμενα υπερκέρδη (τα απρόσμενα κέρδη κατά τον κ. Βαρδινογιάννη) φορολογούνται ελάχιστα συγκριτικά με τον οποιοδήποτε μισθωτό που αμείβεται με 1.000 ευρώ μηνιαία.

2. Προσαρμογές στο παραγωγικό μοντέλο για την αντιμετώπιση δομικών στρεβλώσεων σε εξαγωγές και εισαγωγές. Δεν θα προχωρήσουμε δηλαδή σε μια γενική αναθεώρηση του «παραγωγικού» μοντέλου της χώρας (αυτού που οδηγεί συνεχώς σε συρρίκνωση αγροτικής παραγωγής και μεταποίησης και στη γιγάντωση του τουριστικού τομέα που ελέγχεται πολλαπλά από τους ξένους), αλλά στην «ενίσχυση των καινοτόμων κλάδων και εξαγωγών» που πάλι παραπέμπει στο πάρτι των επιδοτήσεων από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους χωρίς αποτέλεσμα. Μια ματιά στο που πήγαν, στον «παραγωγικό» τομέα, δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ εδώ και τρεις σχεδόν δεκαετίες πείθουν για την «αποτελεσματικότητα» και των νέων σχεδιασμών και που θα οδηγηθούμε.

3. Αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής που θα βοηθήσει στη μείωση της φορολογίας. Μόνο που εδώ όταν μιλάνε για φοροδιαφυγή εννοούν το κυνήγι μέχρις εξοντώσεως της μικρομεσαίας επιχείρησης και των ελεύθερων επαγγελματιών, όταν κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις, με τις διάφορες διαδικασίες φορολογικού σχεδιασμού σε διαφορετικές χώρες, προχωρούν σε «νόμιμη» φοροαποφυγή σε βάρος του λαού και της χώρας και «μεταφέρουν» τα κέρδη σε άλλες χώρες με σχεδόν μηδενική φορολογία. Αν είχαν σκοπό τη φορολογική ελάφρυνση των λαϊκών στρωμάτων, καθώς εμείς πληρώνουμε τους φόρους είτε άμεσους είτε έμμεσους, θα προχωρούσαν σε γενναία αύξηση του αφορολόγητου στο πραγματικό όριο φτώχειας, θα μείωναν τους έμμεσους φόρους (στην Ισπανία έχουν μέχρι μηδενικό ΦΠΑ σε βασικά τρόφιμα) και τα χρήματα που θα έλλειπαν για να επιτευχθούν τα πλεονάσματα που θέλουν θα μπορούσαν να τα πάρουν με την επαναφορά της φορολογίας των κερδών εκεί που ήταν το 2018, πριν αρχίσουν οι μειώσεις επί ΣΥΡΙΖΑ αρχικά για να ακολουθήσει η Ν.Δ.

4. Η υγεία του τραπεζικού συστήματος και η συνέχιση της μείωσης των κόκκινων δανείων. Δηλαδή η ενίσχυση της κερδοφορίας των τραπεζών σε βάρος των δανειοληπτών και των καταθετών με τα ληστρικά επιτόκια δανείων τα απαράδεκτα χαμηλά επιτόκια καταθέσεων και τη συνεχή αύξηση των προμηθειών για οποιαδήποτε υπηρεσία παρέχουν. Στον τομέα των κόκκινων δανείων μας δηλώνουν ότι το κυνήγι των δανειοληπτών που δεν μπορούν να ανταποκριθούν λόγω επιτοκίων, κρίσης, μείωσης εισοδημάτων κλπ θα ενισχυθεί. Πρακτικά στην περίοδο της νέας κυβέρνησης της Ν.Δ. θα βγουν στον πλειστηριασμό 700.000 σπίτια που αποτελούν στοιχεία εγγυήσεων για δάνεια. Από αυτά μπορούμε να κατανοήσουμε και την προτεραιότητα της κυβέρνησης για την γρήγορη απονομή δικαιοσύνης.

5. Αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων και των δημόσιων επενδύσεων. Οι δημόσιες επενδύσεις ως γνωστόν υποτάσσονται στις στρατηγικές των ευρωπαϊκών προγραμμάτων-πόρων. Αναφερθήκαμε προηγούμενα στη διαχρονική αναποτελεσματικότητά τους για το λαό και τα συμφέροντα της χώρας. Στο πλαίσιο αυτό καλό είναι να θυμηθούμε την «παραγωγική» διάσταση από εγκεκριμένες επενδύσεις διαφόρων επωνύμων μεταξύ των οποίων και γνωστού τηλεοπτικού αστέρα και παραγωγού καθώς και πολλών άλλων.

6. Αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας από το Υπερταμείο και το ΤΑΙΠΕΔ. Το οποίο πρακτικά σημαίνει ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας για δημιουργία υπερκερδών στους αγοραστές ντόπιους και ξένους. Η περίπτωση του ΟΣΕ είναι πλέον «κλασσική», μετά και την κρατική δολοφονία στα Τέμπη, και το τελευταίο θύμα αυτής της πολιτικής ήταν το ξεπούλημα του λιμανιού του Ηρακλείου Κρήτης με 84 εκατ. ευρώ (όσο ακριβώς αξίζει ένα F-35!).

Φυσικά όπως είναι προφανές από τις προτεραιότητες του «εκλεκτού» υπουργού για το σύστημα κ. Χατζηδάκη (ξεπούλησε δημόσιες επιχειρήσεις ως υπουργός «ανάπτυξης», κατάργησε την πενθήμερη βδομάδα 40 ωρών ως υπουργός «εργασίας» κλπ) σήμερα «βάζει πλάτη» στην ενίσχυση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων και αγνοεί στην πράξη τις «κοινωνικές κορώνες» είτε ήταν προεκλογικού χαρακτήρα είτε αναφέρονται μετεκλογικά για «ξεκάρφωμα». Πουθενά στις 6 προτεραιότητες δεν περιλαμβάνεται κάτι όσον αφορά την «προτεραιότητα» για «καλύτερη δημόσια υγεία». Καμία αναφορά σε κοινωνικές προτεραιότητες από τον υπουργό που διαχειρίζεται τον κρατικό προϋπολογισμό. Η όποια αναφορά στις αυξήσεις μισθών είναι έμμεση, χωρίς συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αλλά τις συνδέουν με την προϋπόθεση του στόχου ανάπτυξης. Καμία αναφορά στις ανάγκες αυξήσεων μισθών και συντάξεων λόγων πληθωρισμού.

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς"  Φύλλο 644, 01/07/2023

Πηγή: https://edromos.gr/meteklogiki-oikonomiki-prosgeiosi/

Η επόμενη μέρα των εκλογών και τα μέτρα στην οικονομία

 

του Παύλου Δερμενάκη  (δημοσιεύθηκε την 17/6/2023)

Ως κοινωνία προχωράμε προς τις νέες εκλογές της 25/6/2023 με τα θέματα της οικονομίας ουσιαστικά «ξεχασμένα» σαν να εξαντλήθηκαν, λύθηκαν από τις πρώτες εκλογές. Μόνο κατά καιρούς, ανάλογα με τις διάφορες προσπάθειες να σηκώσει ένα κόμμα κάποιο θέμα σε βάρος ενός άλλου, όπως έγινε με τα θέματα φορολογίας, προκύπτει ένας σύντομος «σκυλοκαβγάς» χωρίς ουσία και κυρίως χωρίς σαφείς δεσμεύσεις για το λαό.

Την ίδια ώρα αυτοί που πραγματικά αποφασίζουν για την πορεία και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας δηλαδή οι δανειστές με τα διάφορα θεσμικά όργανά τους (Κομισιόν, συμβούλιο υπουργών, αρχηγοί κρατών, ΕΚΤ κ.λπ.) έχουν δώσει το διαχρονικό στίγμα της οικονομικής πολιτικής που θα ακολουθηθεί. Αυτή φυσικά δεν είναι μια πολιτική παροχών προς το λαό αλλά αντίθετα μια πολιτική αναδιανομής εισοδήματος στηριγμένη σε διάφορα «επιχειρήματα» που παραπέμπουν την όποια λαϊκή ανακούφιση στο μέλλον πάντοτε υπό προϋποθέσεις… Τα στοιχεία αυτά τα εξειδικεύει στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα σε κάθε ευκαιρία ο κ. Στουρνάρας που επισημαίνει τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, τους κινδύνους από αυτά, την ανάγκη απαρέγκλιτης εφαρμογής των συμφωνηθέντων και συνεπώς όλα αυτά οδηγούν στο ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα για τις παροχές που έχουν εξαγγείλει προεκλογικά τα κυβερνητικού προσανατολισμού κόμματα.

Παράλληλα όλα τα κόμματα, ανεξάρτητα από την κατάταξή τους ως προς τη διεκδίκηση της εξουσίας, θέλουν και «αγνοούν» δύο κεντρικά θέματα α) ότι οι δανειστές «μας έχουν δεμένους χειροπόδαρα» τόσο με τα μνημόνια όσο και με τις εφαρμοζόμενες τρέχουσες πολιτικές (ψηφιακή και πράσινη ανάπτυξη κλπ) και β) ότι υπό τις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει ένα λαϊκό κίνημα με προσανατολισμό να αντισταθεί στα σχέδια και να διεκδικήσει κάτι διαφορετικό. Μάλιστα η αναντιστοιχία μεταξύ της πολλαπλά υποβαθμισμένης οικονομικής κατάστασης του λαού και του αναγκαίου δυνατού λαϊκού κινήματος είναι το κύριο έργο όλων αυτών που ορκίζονται στο όνομα της αριστεράς και της προόδου ανεξάρτητα από το πόσο κόκκινο ή πράσινο είναι το χρώμα τους.

Υπό αυτές τις συνθήκες αυτά που έρχονται στον τομέα της οικονομίας την επόμενη των εκλογών, ανεξάρτητα από την κυβέρνηση που θα προκύψει, κάθε άλλο παρά ευχάριστα θα είναι. Ουσιαστικά οδεύουμε σε μία νέα περίοδο πίεσης με κάθε τρόπο στο λαϊκό εισόδημα. Ειδικότερα:

1Από 1/1/2024 επανέρχεται η εφαρμογή των δημοσιονομικών κανόνων και η Ελλάδα πρέπει να έχει πλεονάσματα στον προϋπολογισμό μεγαλύτερα από 2% του ΑΕΠ. Ήδη σύμφωνα με το πρόγραμμα σταθερότητας που κατατέθηκε πάμε σε πλεονάσματα το 2023, 2,1% το 2024, 2,3% το 2025 και 2,5% το 2026.

2Οι νόμοι, οι κανόνες των μνημονίων και ο έλεγχος της ελληνικής οικονομίας από τους δανειστές συνεχίζουν να ισχύουν, όπως έχουν θεσμοθετηθεί, μέχρι την αποπληρωμή του 70% του δημοσίου χρέους προς αυτούς. Ουσιαστικά η ελληνική οικονομία και κατ’ επέκταση ο λαός είμαστε δέσμιοι των δανειστών μέχρι να αποπληρώσουμε. Μέχρι τότε έχουν δικαιώματα, πέρα από την υποχρέωση εφαρμογής του μνημονιακού πλαισίου, να αποφασίσουν και να απαιτούν ρυθμίσεις που θα λύνουν τις «στρεβλώσεις» που θα ανακαλύπτουν από το συνεχή έλεγχο της χώρας. Αυτά ισχύουν και θα ισχύουν όσο το σάπιο πολιτικό σύστημα θα συνεχίζει να μας παραμυθιάζει ότι βγήκαμε από τα μνημόνια, βγήκαμε από την ενισχυμένη εποπτεία κ.λπ.

3Ο «εθνικός στόχος» της επενδυτικής βαθμίδας είναι ιερός και πρέπει να επιτευχθεί άμεσα. Αυτό τονίζουν ή/και συμβάλλουν με τη μορφή «χορωδίας» η Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη, όλα τα λοιπά κυβερνητικού προσανατολισμού αλλά όχι μόνο κόμματα, ο κ. Στουρνάρας και η εγχώρια ελίτ. Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν οι επόμενοι «εθνικοί στόχοι» των αναβαθμίσεων της επενδυτικής βαθμίδας… για να μην χάνουμε το στόχο μας. Φυσικά η επίτευξη της επενδυτικής βαθμίδας και ότι ακολουθήσει στη συνέχεια θα πρέπει να γίνεται με την προϋπόθεση της απόλυτης συμμόρφωσής μας στους κανόνες των δανειστών και του διεθνούς κεφαλαίου που αναζητά «ευκαιρίες» τοποθετήσεων για υψηλή κερδοφορία.

4Η αντιμετώπιση των προβλημάτων του εξωτερικού ισοζυγίου, θέμα στο οποίο επιμένει πολύ ο κ. Στουρνάρας τελευταία όταν όλο το πολιτικό σύστημα το έχει κάνει «γαργάρα» είναι ένα ακόμα θέμα που θα απασχολήσει το σχεδιασμό της οικονομικής πολιτικής την επόμενη μέρα.

5Η επιμονή του υψηλού πληθωρισμού και της κερδοσκοπίας στα είδη βασικής κατανάλωσης και την ενέργεια που συρρικνώνει το εισόδημά μας και παράλληλα αυξάνει τη φορολογική μας επιβάρυνση με τους ήδη πολύ υψηλούς έμμεσους φόρους. Όπως δείχνουν τα στοιχεία ο πληθωρισμός (ΔΤΚ) υποχώρησε αλλά οι τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ για τα βασικά είδη κατανάλωσης συνεχίζουν να ανεβαίνουν ανεξέλεγκτα. Ενδεικτικά ο γενικός πληθωρισμός υποχώρησε στο 2,8% τον Μάιο από 3% τον Απρίλιο όμως οι τιμές στα τρόφιμα και τα μη αλκοολούχα ποτά αυξήθηκαν με τετραπλάσιο ρυθμό κατά 11,6%, μάλιστα ήταν υψηλότερος και από το 11,4% του Απριλίου.

6Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) πρέπει να αποχωρήσει άμεσα από τις Τράπεζες που συμμετέχει. Η Εθνική και η Πειραιώς τις οποίες ελέγχει πρέπει να περάσουν στον ιδιωτικό τομέα και να ολοκληρωθεί η ζημιά των 60 περίπου δις ευρώ που πληρώσαμε όλοι στις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις.

7Η κερδοφορία των τραπεζών σε βάρος όλων μας ως δανειολήπτες, καταθέτες, συναλλασσόμενοι πρέπει να είναι αυξημένη για την ενίσχυση της «κεφαλαιακής θέσης» των τραπεζών ώστε να υπάρχουν περιθώρια για να επιστραφούν το 2024 κεφάλαια στους ιδιώτες μετόχους, είτε με τη μορφή μερισμάτων άμεσα είτε με έμμεσο τρόπο αν αυτό δεν επιτρέπεται λόγω συνθηκών. Έτσι πληρώνουμε υπέρογκους τόκους δανείων και πιστωτικών καρτών, μας αποδίδουν ελάχιστους τόκους για τις καταθέσεις και αυξάνουν ανεξέλεγκτα τις προμήθειες ακόμα και για «τον αέρα που αναπνέουμε» κάνοντας τραπεζικές συναλλαγές, για τις οποίες μας υποχρεώνει το κράτος – χορηγός τους…. Ενδεικτικά το επιτοκιακό περιθώριο των τραπεζών, δηλαδή η διαφορά επιτοκίων νέων καταθέσεων και νέων δανείων, τον Απρίλιο αυξήθηκε από τις ελληνικές τράπεζες ξανά και έφθασε στο 5,60%.

8Θα συνεχιστεί και θα ενταθεί η υποκατάσταση του δημόσιου από το ιδιωτικό, πρακτικά η ιδιωτικοποίηση με άμεσο και έμμεσο τρόπο, στην υγεία, την παιδεία και την ενέργεια που έχει άμεσες συνέπειες σ΄ εμάς και τα παιδιά μας. Τελευταίο δείγμα ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας το λιμάνι του Ηρακλείου έναντι 80 εκ. ευρώ στην εταιρεία Γκριμάλντι η οποία έχει «αγοράσει» και το λιμάνι Ηγουμενίτσας και ελέγχει τις Μινωικές Γραμμές.

9Διακοπή των επιδοτήσεων των νοικοκυριών όπως έχει ζητήσει η Κομισιόν και η ΕΚΤ και όποιος αντέξει… Ενώ ο πληθωρισμός και η έμμεση φορολογία συνεχίζουν, όπως προαναφέραμε, να ροκανίζουν το λαϊκό εισόδημα καταργούνται μια σειρά επιδοτήσεις – οικονομικά βοηθήματα, που έστω και πενιχρά αποτελούσαν μια ανακούφιση για τη λαϊκή οικογένεια. Τώρα ετοιμάζεται η κατάργηση των όποιων επιδοτήσεων – βοηθημάτων στο ηλεκτρικό ρεύμα. Στο πλαίσιο αυτό εκτός από την κατάργηση της κρατικής επιδότησης προβλέπονται η κατάργηση για το πλαφόν στα έσοδα των ηλεκτροπαραγωγών, η αναστολή εφαρμογής της ρήτρας αναπροσαρμογής στους λογαριασμούς ρεύματος και τη μετακίνηση χωρίς ποινή πρόωρης αποχώρησης από πάροχο σε πάροχο. Συνεπώς η νέα επίθεση στο λαϊκό εισόδημα για λογαριασμό και προς όφελος των μονοπωλίων του ρεύματος είναι σε εξέλιξη και θα ολοκληρωθεί όπως φαίνεται μέσα στο καλοκαίρι επειδή…. «ομαλοποιήθηκε» η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

10Η ενίσχυση με κάθε τρόπο της κερδοφορίας του επιχειρηματικού τομέα στο όνομα των επενδύσεων που τελικά οδηγούν σε λίγες απόλυτα κακοπληρωμένες νέες θέσεις εργασίας.

Συνεπώς με αυτά και ότι νεώτερο προκύψει θα κληθούμε να πληρώσουμε το λογαριασμό «μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου» που είναι οι εκλογές, ανεξάρτητα από την κυβέρνηση που θα βγάλει η κάλπη… Διότι οι «χρησμοί» είναι γνωστοί εδώ και καιρό αλλά κάποιοι τους αποσιωπούν για λόγους σκοπιμότητας και εμείς ως λαός προσπαθούμε να τους ξεχάσουμε…

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς"  Φύλλο 642, 17/06/2023

Πηγή: https://edromos.gr/i-epomeni-mera-ton-oikonomikon-metron/

Ταξίματα και υποσχέσεις

 

του Παύλου Δερμενάκη  (δημοσιεύθηκε την 13/5/2023)

Βρισκόμαστε μια βδομάδα πριν τις εκλογές της 21/5/2023 και η προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων, κύρια των τριών «κυβερνητικών», είναι στη φάση της κορύφωσης. Τη ίδια περίοδο καταγράφεται πλήρης αδιαφορία του λαού σε σύγκριση με παλαιότερες εποχές. Είναι και αυτό ένα από τα πολλά δείγματα της ανυποληψίας ενός σάπιου πολιτικού συστήματος, που έχει οδηγήσει με τις επιλογές του τον ελληνικό λαό σε συνθήκες εξαθλίωσης και μαρασμού. Ταυτόχρονα αυτός ο λαός «δεν βλέπει φως» από πουθενά με συνέπεια να παραμένει «αποστρατευμένος» μετά το 2015.

Τα κόμματα υποτίθεται ότι διεκδικούν την ψήφο του λαού με τον προγραμματικό τους λόγο και τον απολογισμό της δράσης τους, ιδιαίτερα το τελευταίο η εκάστοτε κυβέρνηση. Όμως η ωμή πραγματικότητα μας προσγειώνει στην ελληνική κομματική «πρακτική». Προεκλογική περίοδος = ταξίματα, υποσχέσεις και μεγάλα λόγια χωρίς δεσμεύσεις. Μετά ακολουθεί η «ανακάλυψη» των προβλημάτων, τα οποία βολεύει αν αποδίδονται σε «εξωγενείς παράγοντες» ή στη  φύση με τελικό αποτέλεσμα την εφαρμογή ενός διαφορετικού προγράμματος.

Από το προεκλογικά προγράμματα και τον «διάλογο» που υποτίθεται ότι έχουν αναπτύξει τα κόμματα με το λαό προκύπτουν ορισμένα βασικά συμπεράσματα, για να γνωρίζουμε τι θα γίνει την επόμενη μέρα ανεξάρτητα αν θα έχουμε κυβέρνηση που θα προκύψει από αυτές ή τις επόμενες εκλογές της 2ας Ιουλίου:

1.Η απερχόμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη γενικά δηλώνει ότι έκανε πολλά καλά και για όσα δεν έκανε φταίει η συγκυρία της πανδημίας, ο εξωγενής πληθωρισμός και ο πόλεμος στην Ουκρανία. Η Ελλάδα κατ΄ αυτούς είναι «Όαση» στην ΕΕ την παρούσα περίοδο, αξιοποιώντας διάφορα οικονομικά μεγέθη κατά το δοκούν. Ενδεικτικά:

Πανηγυρίζουν για την Ελλάδα που είναι «πρωταθλήτρια» στην ΕΕ το 2022 στην ανάπτυξη (3,5%  ΕΕ, 5,5% η Ελλάδα) και πάει για τριπλάσιο ρυθμό το 2023 συγκριτικά (0,8% η ΕΕ, 2,3% η Ελλάδα). «Αγνοούν» όμως  την εξέλιξη από το 2019 και μετά (περίοδος που αξιολογείται η απερχόμενη κυβέρνηση) που δείχνει ότι συνολικά η θέση της Ελλάδας στην περίοδο διακυβέρνησης Μητσοτάκη χειροτέρευσε συγκριτικά με το μέσο όρο της ΕΕ. Στην ΕΕ το ΑΕΠ στο τέλος του 2022 ήταν στο 102,9% συγκριτικά με το 2019 ενώ στην Ελλάδα ήταν κάτω από το επίπεδο του 2019, στο 98,7% (στοιχεία Κομισιόν Φεβρουαρίου 2023).

Για τους εργαζόμενους,  παρουσιάζουν την ονομαστική αύξηση του μισθού αλλά «ξεχνούν» τον πληθωρισμό που καλπάζει (στα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης είναι κατά πολύ υψηλότερος από τη μέση μεταβολή του γενικού δείκτη) και τη φορολογία που δεν προσαρμόζεται τιμαριθμικά, αλλά είναι σταθερή, με αποτελέσματα να μειώνεται δραστικά η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων. Η κυβέρνηση επαίρεται για την αύξηση κατά 12,4% των μέσων μηνιαίων αποδοχών και κατά 20% του κατώτατου μισθού, στην περίοδο 2019-2022. Φτάνει μάλιστα σε τέτοιο σημείο παραποίησης της οικονομικής πραγματικότητας που αναφέρει ότι αυτή η αύξηση «σημαίνει 2,8 πρόσθετους μισθούς ετησίως»!!! Όμως, δυστυχώς για όλους εμάς, η πραγματικότητα που ζούμε είναι τελείως διαφορετική σε πραγματικούς οικονομικούς όρους αν λάβουμε υπόψη τον πληθωρισμό και την μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Την περίοδο Ιουλίου 2019 (έναρξη θητείας κυβέρνησης ΝΔ) έως και τον Δεκέμβριο 2022 η αύξηση του πληθωρισμού (ΔΤΚ) ήταν 12,0%. Συνεπώς μόνο από τον πληθωρισμό μηδενίστηκε η αύξηση στο μέσο μισθό. Αν λάβουμε υπόψη και τη αύξηση της φορολογίας, λόγω μη τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, τότε έχουμε σημαντική μείωση του πραγματικού εισοδήματος. Ο ΟΟΣΑ σε πρόσφατη έκθεσή του (Απρίλιος 2023) αναφέρει ότι στην Ελλάδα η μείωση των πραγματικών μισθών το 2022 ανήλθε στο 7,4% και συγκριτικά με το 2019 σημειώθηκε οριακή μείωση στο μέσο ονομαστικό μισθό.

Για τους συνταξιούχους τα πράγματα είναι τραγικά. Την 1/1/2023 έλαβαν αύξηση 7,75% μόνο στις κύριες συντάξεις. Οι επικουρικές έμειναν στα ίδια επίπεδα. Η αύξηση αυτή ήταν η πρώτη μετά τις συνεχείς περικοπές από το 2012. Με βάση τα προαναφερθέντα για τον πληθωρισμό και τη φορολογία οι συνταξιούχοι έχουν χάσει, κατά την περίοδο διακυβέρνησης ΝΔ, κατά μέσο όρο πολύ πάνω από το 12% της αγοραστικής τους δύναμης συνολικά (κύριες και επικουρικές συντάξεις).

Ανάλογα είναι τα στοιχεία και για πολλά άλλα μεγέθη που εμφανίζουν την ευημερία της ελληνικής οικονομίας χωρίς φυσικά τα συμπεράσματα να ανταποκρίνονται στην πραγματική της κατάσταση. Ενδεικτικά οι ξένες επενδύσεις. Γίνεται αναφορά μόνο σε ποσοτικά στοιχεία χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το τι αφορούν και αν συμβάλουν στην ανάπτυξη της οικονομίας. Έτσι η κερδοσκοπία των ξένων στα υπάρχοντα ακίνητα και στις δημόσιες υποδομές εμφανίζεται ως ανάπτυξη.

Και ενώ τα λαϊκά εισοδήματα μειώνονται σε πραγματικούς όρους τα κέρδη των επιχειρήσεων έχουν φτάσει σε αστρονομικά επίπεδα. Όμως για αυτά δεν γίνεται συζήτηση διότι προκαλούν…. Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Στουρνάρα για το 2022 «το μερίδιο καθαρού κέρδους (που ορίζεται ως ο λόγος του καθαρού λειτουργικού πλεονάσματος προς την καθαρή προστιθέμενη αξία), το οποίο εκφράζει την απόδοση του επιχειρηματικού τομέα σε όρους λειτουργικών κερδών, έφθασε σε ιστορικά υψηλά το εννεάμηνο του 2022 (38,4%), έναντι 33,6% την αντίστοιχη περίοδο του 2021.».

Συνεπώς μια περίοδος μείωσης των εισοδημάτων των λαϊκών στρωμάτων, έκρηξης κερδοφορίας των επιχειρήσεων και πλιάτσικου στη λαϊκή περιουσία, τις δημόσιες υποδομές και τα ξενοδοχεία λόγω χρεών προς τις τράπεζες ονομάζεται από την κυβέρνηση «παραγωγική Ελλάδα»…

2.Για την περίοδο 2023-2027 όλα τα κυβερνητικού προσανατολισμού κόμματα υπόσχονται πακτωλούς χρημάτων σε πάσης φύσεως οικονομικές διαδικασίες (π.χ. αυξήσεις μισθών, συντάξεων, δαπανών υγείας, εξειδικευμένων παροχών κλπ) με ένα κοινό χαρακτηριστικό, χωρίς καμία δέσμευση χρονική, ποσοτική και κυρίως ποιοτική.

Σε όλους τους πολίτες, προσδοκώντας την ψήφο τους, έχουν να δώσουν και κάτι. Όμως όλα αυτά που «θα» δώσουν δεν προσδιορίζουν το πότε, με ποια διαδικασία, ποιες προϋποθέσεις. Ενδεικτικά από το πρόγραμμα της ΝΔ «Αύξηση του μέσου μισθού πάνω από 25% μέσα στην τετραετία 2023-2027 (στα 1.500 ευρώ από 1.170 ευρώ) και αύξηση κατώτατου μισθού στα 950 ευρώ εντός της τετραετίας». Πότε, με ποια κλιμάκωση, με ποια σχέση με τον πληθωρισμό, την αύξηση του παραγόμενου προϊόντος κλπ δεν υπάρχει κάποιος σχολιασμός. Μένει μόνο το «θα» στη νέα τετραετία.  Το τι έγινε στην τρέχουσα το προαναφέραμε. Συνεπώς αντίστοιχα και στη νέα.

Σημείο ειδικής αναφοράς και αιχμής από τη ΝΔ είναι η «ανάταξη»  της δημόσιας υγείας. Η κυβέρνηση που δεν σεβάστηκε τη δημόσια υγεία και τους υγειονομικούς που έδωσαν την ψυχή τους στον αγώνα κατά της πανδημίας, που μείωσε τις δαπάνες υγείας, που διαλύει το δημόσιο σύστημα υγείας που προχωρά σε σταδιακή ιδιωτικοποίηση του κάνει σήμερα κεντρικό προεκλογικό θέμα την υγεία. Υπόσχεται πολύ «συγκεκριμένα» πράγματα. «Αύξηση των δαπανών», «ενίσχυση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού», «10.000 προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού», «εγγύηση πρόσβασης του ΕΑΒ, πρώτες βοήθειες σε 7 με 10 λεπτά από την κλήση» και άλλα αντίστοιχα. Μετά από αυτές τις ευχές δεν γίνεται καμία αναφορά πόση θα είναι η αύξηση των δαπανών, πότε θα γίνουν οι προσλήψεις κλπ. Συνεπώς υποσχέσεις για να έχουμε κάτι να λέμε.

Και η αξιωματική αντιπολίτευση πλειοδοτεί σε παροχές. Εδώ το «έργο» επαναλαμβάνεται για μία ακόμα φορά, σε αντιστοιχία με το 2014. Καταθέτει προτάσεις «κοστολογημένες», όπως ακριβώς έλεγε και τότε (να θυμηθούμε ενδεικτικά το «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» του Σεπτεμβρίου 2014), μελετημένες μέσα από εμφανίσεις σε συνέδρια ειδικών, αναγκαίες για την λαό σε προοδευτική κατεύθυνση. Για το 2015 και την «κωλοτούμπα» δικαιολογείται με τις πιέσεις από έξω.  Όμως πολύ έγκαιρα, πριν το 2015, πολλοί είχαν (είχαμε) προειδοποιήσει με συγκεκριμένους τρόπους για τις διαθέσεις των «έξω» και του «Σόϊμπλε» που θυμήθηκε πρόσφατα ο κ. Τσίπρας. Η απάντηση ήταν ότι το ξέρουμε και είμαστε προετοιμασμένοι. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά.  Ένα πρόγραμμα στα χαρτιά, που δεν είναι αντικείμενο πάλης του λαού αλλά έχει βγει από κάποια γραφεία απλά για να υπάρχει και να σημειώνει την «προοδευτικότητα» κάποιων που απλά ορέγονται τις καρέκλες, δεν θα έχει καμία τύχη. Όπως ακριβώς δεν είχε τύχη όχι το «βαρύ» «θα σκίσω τα μνημόνια» αλλά ούτε το ελαφρύ και «κοστολογημένο Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης».

Η παροχολογία μεταξύ των δύο μονομάχων έχει σαν συνέπεια να συναγωνίζονται ποιο πρόγραμμα είναι πιο σωστά κοστολογημένο και την ίδια στιγμή ο κ. Στουρνάρας να δηλώνει ότι «πολλοί λένε πράγματα τα οποία δεν πρόκειται να εφαρμοστούν» διότι «αν τα κοστολογήσουμε ορθά αυτά τα οποία λέγονται, ξεπερνάμε κατά πολύ τον όποιο δημοσιονομικό χώρο»!

3.Αγνοούν την οικονομική πραγματικότητα που οι ίδιοι με τις μνημονιακές δεσμεύσεις και νόμους δημιούργησαν. Υπόσχονται χωρίς να κάνουν την παραμικρή συζήτηση για μνημονιακό θεσμικό πλαίσιο που οι ίδιοι (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) δημιούργησαν και τις δεσμεύσεις που έχουμε σαν χώρα με τις υπογραφές τους. Ενδεικτικά είμαστε απόλυτα ελεγχόμενοι από τους δανειστές, μέχρι να εξοφλήσουμε το 75% των δανείων που έχουμε λάβει από αυτούς. Επιπλέον έχουμε δώσει ως εγγύηση την περιουσία του «υπερταμείου» για 99 χρόνια!!!. Με αυτά τα δεδομένα γιατί δεν θα μας ξαναπεί μεθαύριο κάποιος «προοδευτικός» που ζητά να γίνει κυβέρνηση «δεν υλοποιώ τη δική μου πολιτική, με υποχρέωσαν οι έξω», όπως δικαιολογείται για το 2015.

Φυσικά η ΝΔ τα γνωρίζει και ασπάζεται απόλυτα αυτές τις υποχρεώσεις και δεν θα έχει κανένα πρόβλημα, στο όνομα οποιασδήποτε δικαιολογίας είτε είναι η «κατάκτηση» της επενδυτικής βαθμίδες είτε πίεση των αγορών είτε απαίτηση των δανειστών να ξεχάσει τις υποσχέσεις και να μας εγκαλέσει με τη βοήθεια του κ. Στουρνάρα στην «δύσκολη οικονομική πραγματικότητα».

4.Ενώ ορκίζονται στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό τους αφήνουν εκτός συζήτησης τις υποχρεώσεις που έχουν υπογράψει και απορρέουν από τα μνημόνια και την επαναφορά, σε αυστηρότερη εφαρμογή, του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας. Στην κατεύθυνση αυτή της πίεσης από «έξω» εκτός από το μνημονιακό πλαίσιο και τις δεσμεύσεις πρέπει να προσθέσουμε ότι η περίοδος της δημοσιονομικής χαλαρότητας λόγω πανδημίας λήγει φέτος. Από το 2024 περνάμε ξανά στον «κορσέ» του συμφώνου σταθερότητας (δημοσιονομική πειθαρχία) και συνεπώς στην υποχρέωση για πρωτογενή πλεονάσματα πάνω από 2%.

5.Εκτός από τις «κοκορομαχίες» για το θεαθήναι, στο όνομα της εξουσίας και της καρέκλας, η ουσία των πραγματικών προγραμμάτων των τριών κομμάτων εξουσίας κινείται στις ίδιες κατευθύνσεις. Τα αποκαλυπτήρια της κατάστασης τα έκανε κάποιος εκ των έσω. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε πρόσφατη εκδήλωση στην οποία συμμετείχε στο πάνελ ως εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, όπου συμμετείχαν και εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ άλλων ανέφερε: «Οι συγκλίσεις μεταξύ των συστημικών κομμάτων στην Ελλάδα είναι εντυπωσιακά μεγάλες, έχουν γίνει πάρα πολύ μεγάλες συναντήσεις μεταξύ της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. … Είμαστε μία χώρα ευρωπαϊκή, είμαστε μία χώρα που έχει δημοσιονομικούς περιορισμούς – αρκεί να τους θυμόμαστε για να μην τους ξεχνάμε – είμαστε μία χώρα του ΝΑΤΟ, είμαστε μία χώρα που έχει ανυψώσει σε στρατηγική προτεραιότητα την εταιρική συνεργασία με τις ΗΠΑ, είμαστε μία χώρα η οποία έχει περάσει την εμπειρία της οικονομικής κρίσης και μία χώρα που καταλαβαίνει ότι η φοβική δημοκρατία η ευρωπαϊκή είναι επικίνδυνη, εάν δεν μπορείς να διαφυλάξεις την κοινωνική συνοχή».

6.Από τους ήδη εντός βουλής, όσοι ορκίζονται στο όνομα της αριστεράς και των ρήξεων δεν κάνουν αναφορά στο πως θα δημιουργηθεί κίνημα και πως οι ίδιοι θα συμβάλλουν. Αρκούνται σε προγράμματα και «επεξεργασμένες» – εξειδικευμένες προτάσεις από τους ειδικούς του εκάστοτε κομματικού μηχανισμού και το μόνο που χρειάζονται είναι «η ψήφος του λαού για να σωθεί ο λαός» ή για να κάνουν τη «ρήξη» που αναφέρουν και στον τίτλο τους. Πως θα γίνουν αυτά χωρίς το λαό ενωμένο, όπως μας διδάσκει διαχρονικά η ιστορία, μόνο οι ειδικοί με «αριστερό πιστοποιητικό» το γνωρίζουν.

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς"  Φύλλο 637, 13/05/2023

Πηγή: https://edromos.gr/taximata-kai-yposcheseis/