Τι ζητά ο Τσίπρας στο Παρίσι;

ΘΕΜΑ

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 346,  11/2/2017

Η διαπλοκή στην εποχή της «κυβέρνησης της αριστεράς»

Του Παύλου Δερμενάκη

Η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο πρωθυπουργός και το περιβάλλον του συνεχίζουν ακάθεκτοι να μας εκπλήσσουν αρνητικά με νέα κατορθώματα. Σαν να βρίσκονται σε ένα ιδιότυπο αγώνα δρόμου προσπαθούν να αποδείξουν ότι μπορεί να κάνουν όλα όσα αρνητικά έκαναν οι προκάτοχοί της επί δεκαετίες. Το νέο «επίτευγμά» τους αφορά το ταξίδι αστραπή του πρωθυπουργού και του στενού του περιβάλλοντος στο Παρίσι και οι επιχειρηματικές συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν.

Προφανώς το ταξίδι ήταν σχεδιασμένο. Όμως για μία ακόμη φορά η κυβέρνηση προσπάθησε να αποκρύψει ένα τόσο σοβαρό γεγονός. Για μία ακόμη φορά χρειάστηκε να γίνει αναφορά από τρίτους, να διαρρεύσει το θέμα στον Τύπο, για να υποχρεωθεί μετά από μέρες η κυβέρνηση να ενημερώσει για το γεγονός. Μάλιστα χρειάστηκε να γίνουν αρκετά μη κολακευτικά σχόλια για τον σκοπό του ταξιδιού του προκειμένου να δοθεί μια απάντηση. Μια απάντηση – ενημέρωση με τη συνηθισμένη τακτική της κυβέρνησης. Όχι επώνυμη και σταράτη, αλλά μέσω της γνωστής διαδικασίας του non paper.

Σύμφωνα με τα σχετικά ανακοινωθέντα από τις ίδιους τους οίκους στο Παρίσι, το non paper του Μαξίμου κυκλοφόρησε μετά, ο πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον πρόεδρο της L΄Οreal και εκπροσώπους της επενδυτικής τράπεζας Ρότσιλντ ένας από τους μεγαλύτερους και πιο σκοτεινούς παίκτες του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Και μόνο αυτό αρκεί για να δημιουργηθούν μια σειρά ερωτήματα και αρνητικοί συνειρμοί.

Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός να επισκέπτεται «κατ’ οίκον» τους επιχειρηματίες, όσο σημαντικοί και αν είναι για να συζητήσει μαζί τους και ιδιωτικά κάποια θέματα ακόμα και αν ήταν επείγοντα; Το γιατί επέλεξε να τους συναντήσει μόνος εκεί και όχι στην Ελλάδα με τους αρμόδιους παράγοντες δεν είναι το μόνο ερωτηματικό. Τι συζήτησε, σε τι δεσμεύτηκε είναι το πιο σημαντικό.

Σύμφωνα με τις σχετικές αναφορές οι συναντήσεις αφορούσαν, για μεν την L΄Οreal το γεγονός ότι «προετοιμάζει μεγάλη επένδυση στη χώρα μας», για την δε Ρότσιλντ ότι «αποτελεί επίσημο Σύμβουλο του ΟΔΔΗΧ με αντικείμενο την προετοιμασία της εξόδου της χώρας στις αγορές». Γεγονός που έγινε γνωστό εκ των υστέρων, αλλά χωρίς να υπάρχει ακόμα σύμβαση! Το πώς έγινε η επιλογή χωρίς διαγωνιστική διαδικασία είναι μια μικρή λεπτομέρεια για την κυβέρνηση Τσίπρα.

Η όλη κατάσταση του προσωπικού χειρισμού σημαντικών θεμάτων της χώρας, αποκλειστικά και μόνο από τον πρωθυπουργό και το πολύ στενό περιβάλλον του, δείχνουν την έλλειψη ενός συνολικού σχεδίου, αλλά και τη βαθιά περιφρόνηση στη διαφάνεια των κυβερνητικών επιδιώξεων. Θυμίζει αντίστοιχες συμπεριφορές του, που χωρίς να ενημερώσει επισήμως κανένα όργανο, μετέτρεψε το όχι του δημοψηφίσματος σε ναι.

Επιπλέον δημιουργούνται μια σειρά ακόμα σκέψεις. Για να τρέχει στο Παρίσι για μία ενδεχόμενη επένδυση ο πρωθυπουργός της χώρας, σημαίνει ότι η όλη κατάσταση της οικονομίας και της ανάπτυξης κάθε άλλο παρά σε καλή πορεία είναι, όπως προσπαθούν να μας πείσουν. Φυσικά αυτό το καταλαβαίνουν πρώτοι οι επενδυτές, που συνομιλούν μαζί του, με αποτέλεσμα να πιέζουν για όλο και περισσότερα προνόμια και διευκολύνσεις όπως αναφέρουμε παρακάτω στο ειδικότερο θέμα. Η όλη εσπευσμένη διαδικασία συνάντησης με τη Ρότσιλντ χωρίς τους αρμόδιους κρατικούς λειτουργούς (υπουργό Οικονομικών και ΟΔΔΗΧ), θυμίζει πρακτικές Σημίτη με την Goldman Sachs και το περίφημο swap και ερμηνεύεται ότι ενδεχομένως να βρισκόμαστε ξανά ως χώρα, παρά το 3ο μνημόνιο, στην κόψη του ξυραφιού. Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός αναζητά εναγωνίως κάποιες λύσεις. Λύσεις και βοήθεια από τους τραπεζίτες, από αυτούς που έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης για την κατάσταση που βρισκόμαστε ως χώρα και ως λαός.

Συνοπτικά οι ενέργειες του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του, από τα γεγονότα στο Παρίσι, δείχνουν ότι βρίσκονται σε πανικό και ότι, ακόμα και αν δεν είναι αυτός ο σκοπός τους, συμπεριφέρονται ως ντίλερ συμφερόντων.

Ο Οίκος Ρότσιλντ

Η οικογένεια Ρότσιλντ υπήρξε ένας από τους δημιουργούς του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος. Αναπτύχθηκε χρηματοδοτώντας τις σφαγές των λαών με τους πολέμους στην εποχή του Ναπολέοντα. Χρηματοδοτούσε ταυτόχρονα και τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα.

Από την εποχή της ελληνικής Επανάστασης του 1821 επεκτάθηκε και στην Ελλάδα.

Οι Ρότσιλντ συμμετείχαν στο κονσόρτσιουμ που χορήγησε τα δύο ληστρικά δάνεια στην επαναστατημένη Ελλάδα, το 1824. Τα δάνεια αυτά δόθηκαν το πρώτο στο 59% (δανειστήκαμε 100, λάβαμε ως προϊόν του δανεισμού μόλις 59 και αποπληρώσαμε 100) και το δεύτερο στο 55%! Αντίστοιχα είχε συμμετοχή και στα δάνεια που εκδόθηκαν, με την εγγύηση των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, μετά την ανακήρυξη της Ελλάδας σε ανεξάρτητο κράτος. Οι προμήθειες που εισέπραξε η οικογένεια ήταν τεράστιες σε βάρος του ελληνικού λαού.

Το 1841 που δημιουργήθηκε η Εθνική Τράπεζα ήταν και από τους ιδρυτικούς μετόχους της και παρέμειναν μέχρι πρόσφατα. Μέσω της Εθνικής Τράπεζας και του προνομίου που της παραχωρήθηκε, για την έκδοση χρήματος, συνέβαλαν στη δημιουργία του τραπεζικού και νομισματικού συστήματος του νέου ελληνικού κράτους αποκομίζοντας τεράστια οφέλη.

Τα τελευταία χρόνια ήταν σύμβουλοι του ελληνικού κράτους στις διαδικασίες ξεπουλήματος της ΔΕΗ και της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου, καθώς και σύμβουλοι, με τις γνωστές «χρυσές» αμοιβές, σε διαδικασίες εξαγορών, συγχωνεύσεων και αυξήσεων κεφαλαίου τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων όπως η Cosmote, τα ΕΛΠΕ, η Eurobank κ.ά.

Η δραστηριότητα του Οίκου Ρότσιλντ στις μέρες μας έχει απλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο.

Αν και ο οικογενειακός πλούτος έχει διαιρεθεί μεταξύ πολλών απογόνων και κληρονόμων όλα αυτά τα χρόνια, οι Ρότσιλντ εξακολουθούν να συγκαταλέγονται μεταξύ των πλουσιότερων οικογενειών στον κόσμο. Εκτιμάται ότι η οικογένεια Ρότσιλντ ελέγχει πάνω από 2 τρισ. δολάρια στο ενεργητικό της, δηλαδή 8 φορές περισσότερα από τους 8 πλουσιότερους του κόσμου μαζί. Σήμερα, οι επενδύσεις τους, εκτείνονται σε μια σειρά διαφορετικών βιομηχανιών, συμπεριλαμβανομένων των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, των ακινήτων, των ορυχείων, της ενέργειας, κλπ. Υπάρχουν μερικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα συμφερόντων Rothschild που εξακολουθούν να λειτουργούν στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της NM Rothschild & Sons Ltd στο Ηνωμένο Βασίλειο, και της Edmond de Rothschild Ομίλου στην Ελβετία. Η οικογένεια διαθέτει επίσης επιχειρήσεις στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη, τη Νότια Αμερική, τη Νότια Αφρική και την Αυστραλία.
Η Rothschild&CO αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ανεξάρτητες οικονομικές συμβουλευτικές ομάδες παγκοσμίως. Παρέχει οικονομικές συμβουλές όχι μόνο σε επιχειρήσεις και ομίλους, αλλά και σε κυβερνήσεις, όσον αφορά επενδύσεις, διαχείριση χρέους, αναδιαρθρώσεις κ.α. ενώ απασχολεί πάνω από 3.300 εργαζομένους, με 50 γραφεία σε όλο τον κόσμο. Έχει βαθιά ιστορία στον χρηματοπιστωτικό τομέα, έχει συνεργαστεί με εταιρείες-κολοσσούς, σε περιπτώσεις εξαγορών και αναδιαρθρώσεων, αλλά και με κυβερνήσεις, όπως των ΗΠΑ και άλλες πολλές.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η στενή σχέση και τακτική επικοινωνία της τραπεζικής δυναστείας με τη Χίλαρι Κλίντον όλο το διάστημα που αυτή διατέλεσε υπουργός Εξωτερικών, καθώς και η συμφωνία με την κυβέρνηση του Ισραήλ για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου και των πετρελαϊκών κοιτασμάτων στα υψώματα του Γκολάν στην κατειλημμένη Συρία. Σήμερα, με την αποδυνάμωση της συριακής κυβέρνησης κατάφερε και πήρε δικαιώματα επένδυσης για λογαριασμό της ενεργειακής εταιρείας Genie Energy, συμφερόντων Rothschild.

Αυτή η κίνηση ίσως ρίχνει φως σχετικά με τις ισραηλινές βομβιστικές επιθέσεις στη Συρία. Άλλωστε, η οικογένεια δεν έκρυψε ποτέ τη στήριξή της στις σιωνιστικές πολιτικές

Μετά από όλα αυτά πώς να μην σκεφτεί κανείς ότι κάτι πολύ σκοτεινό, σε βάρος του λαού, κρύβεται πίσω από αυτά τα «αλισβερίσια». Η εμπειρία λέει ότι όλους αυτούς τους συμβούλους τους έχουμε πληρώσει τα τελευταία 25 χρόνια «χρυσούς» για να συμβάλλουν, από την πλευρά τους, στη μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους.

Η συνάντηση με τη L’Oreal

Η άλλη συνάντηση του κ. πρωθυπουργού ήταν με τον πρόεδρο της εταιρείας καλλυντικών L’Oreal κ. Jean-Paul Agone. Ο συγκεκριμένος, πριν αναλάβει πρόεδρος του παγκόσμιου ομίλου, ήταν επικεφαλής της L’Oreal στην Ελλάδα και έχει βίλα σε κοσμοπολίτικο νησί της χώρας μας την οποία επισκέπτεται συχνά, ενώ μιλά άπταιστα τα ελληνικά και γνωρίζει άριστα την «ελληνική πραγματικότητα».

Να θυμηθούμε ότι η L’Oreal έχει ένα «αμφισβητούμενο» όνομα όσον αφορά την αδιαφανή χρηματοδότηση πολιτικών προσωπικοτήτων. Ήταν μπλεγμένη, μέσω της γηραιάς κληρονόμου της εταιρείας Λιλιάν Μπετανκούρ, στο σκάνδαλο χρηματοδότησης κατά το παρελθόν του Ν. Σαρκοζί, που είχε ως συνέπεια να του αποδοθούν κατηγορίες για παράνομη χρηματοδότηση για την αντιπαροχή φορολογικών ελαφρύνσεων στη L’Oreal επί της προεδρίας του.

Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ότι η συνάντηση του πρωθυπουργού αφορούσε μεγάλη επένδυση που σχεδιάζει η L’Oreal στην Ελλάδα μένει να αποδειχθούν. Το θέμα όμως που προκύπτει είναι ποιος μπορεί να είναι ο ιδιαίτερος λόγος που «υποχρέωσε» τον πρωθυπουργό να επισκεφτεί τον επικεφαλής της L’Oreal στην έδρα του αντί να συμβεί, όπως είναι φυσικό, το ακριβώς αντίθετο. Η απάντηση πρέπει να βρίσκεται στις ζητούμενες «διευκολύνσεις» από πλευράς L’Oreal.

Τρία είναι τα σενάρια που κυκλοφορούν χωρίς να αποκλείεται ο οποιοσδήποτε συνδυασμός μεταξύ τους.

Πρώτο, σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο η L’Oreal Hellas αυτή την περίοδο βρίσκεται στο επίκεντρο έρευνας που διεξάγει η Επιτροπή Ανταγωνισμού για την ύπαρξη καρτέλ στο χώρο των καλλυντικών. Στον έλεγχο εμπίπτει και η περίοδος που ο κ. Agone ήταν πρόεδρος της εταιρείας στην Ελλάδα.

Δεύτερο, σύμφωνα με πληροφορίες, σε ελληνικό νησί έχει διαπιστωθεί η καταλληλότητά του για την καλλιέργεια φυτών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή καλλυντικών. Η L’Oreal, άμεσα ή έμμεσα, φέρεται να έχει αγοράσει μεγάλο τμήμα του νησιού σε εξευτελιστικές τιμές, καθώς η κατασκευή βιολογικού καθαρισμού στην περιοχή είχε σαν συνέπεια να μειωθεί η αξία της γης. Ο βιολογικός καθαρισμός έχει ολοκληρωθεί εδώ και ένα σχεδόν χρόνο χωρίς όμως να παραδοθεί. Η μη λειτουργία του και η μεταφορά του σε άλλο χώρο θα εξυπηρετούσε αφάνταστα τα σχέδια της L’Oreal και θα πολλαπλασίαζε την αξία της γης που αγόρασε.

Τρίτο, πάλι σύμφωνα με δημοσιεύματα η L’Oreal βρίσκεται σε συζητήσεις με την ελληνική εταιρεία καλλυντικών Apivita για την πραγματοποίηση επένδυσης από κοινού ή την εξαγορά της ελληνικής επιχείρησης.

Συμπέρασμα, με αυτές τις πρακτικές είναι απόλυτα καθαρό ότι η κυβέρνηση Τσίπρα συνεχίζει και στα θέματα της διαπλοκής και της εξυπηρέτησης συμφερόντων την πορεία, τη μέθοδο και τις «αρχές» των προηγούμενων κυβερνήσεων. Το χτύπημα της διαπλοκής είναι κούφια λόγια. Στην πράξη η διαπλοκή συνεχίζεται με νέους παίκτες την «κυβέρνηση της αριστεράς».

Πηγή:  Τι ζητά ο Τσίπρας στο Παρίσι; | Δρόμος της Αριστεράς