Ο λογαριασμός του 4ου μνημονίου

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 360,  20/5/2017

Οι φτωχοί θα πληρώσουν τα νέα μέτρα που προνομοθέτησε ο θίασος των 153

Του Παύλου Δερμενάκη

Ο ορισμός του ευτελισμού της πολιτικής ζωής είναι πλέον συνώνυμο του ΣΥΡΙΖΑ - Τσίπρας. Είναι αυτοί που έφτιαξαν την προσωπική πολιτική τους καριέρα εξαπατώντας το λαό ότι θα καταργήσουν τα μνημόνια και αφού έγιναν κυβέρνηση μεταλλάχτηκαν σε μνημονιακούς χειρότερους από τους προηγούμενους.

Στην περίοδο της  «κυβερνητικής» τους θητείας, ως εντολοδόχοι των δανειστών και όχι του λαού, έχουν πει απίθανα ψέματα. Είναι απόλυτα αδίστακτοι. Λένε οτιδήποτε για να κοροϊδέψουν το λαό και να δημιουργήσουν ελπίδες και με τον πλέον κυνικό τρόπο κάνουν ακριβώς το αντίθετο μόλις τους το ζητήσουν οι εντολείς τους, οι δανειστές.

Στην παρούσα περίοδο ο κυβερνητικός συρφετός (υπουργοί, βουλευτές και παρατρεχάμενοι) στο όνομα της καρέκλας και των οικονομικών προνομίων που αυτή δημιουργεί «ψηφίζουν και με τα δύο χέρια», όπως λένε κάποιοι από αυτούς, το τέταρτο μνημόνιο.

«Δεν υπάρχει περίπτωση να νομοθετήσουμε ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα» δήλωνε ο Πινόκιο της πολιτικής Α. Τσίπρας στις 25/1/2017 στην Εφημερίδα των Συντακτών. Το δήλωνε με πλήρη συνείδηση της απάτης που διέπραττε σε βάρος του λαού, αφού την ίδια περίοδο διαπραγματευόταν το νέο μνημόνιο. Τα ωμά αποκαλυπτήρια της απάτης ΣΥΡΙΖΑ - Τσίπρα έγιναν το Σάββατο 13/5/2017 με την κατάθεση στη βουλή του τέταρτου μνημονίου.

Βασικά χαρακτηριστικά του νέου μνημονίου:

·  δεσμεύει τη χώρα για την περίοδο μετά τη λήξη της θητείας της παρούσας βουλής κουρελιάζοντας το σύνταγμα της χώρας και τη λαϊκή βούληση

·    ενημερώθηκε για το περιεχόμενό του πρώτα η γερμανική βουλή, δημοσιεύθηκε στο γερμανικό τύπο και μετά γνωστοποιήθηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο

·  προβλέπει νέα απίστευτης αγριότητας μέτρα, το τελικό ύψος των οποίων ακόμα αναζητείται στις ερμηνείες του πολυνομοσχεδίου, σίγουρα όμως υπερβαίνει τα 5,5 δισεκ. € και τα οποία αφορούν κύρια τους πλέον αδύνατους (χαμηλά εισοδήματα και συνταξιούχους)

·    προβλέπει «μεταρρυθμίσεις» που διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και γενικά την οικονομία, δημεύουν & εκποιούν τη λαϊκή περιουσία, ξεπουλούν ότι δημόσιο απέμεινε,   

· θα είναι διαρκείας πολλών ετών, χωρίς σαφή ημερομηνία λήξης και χωρίς χρηματοδότηση...

Το οικονομικό κόστος του 4ου μνημονίου

Από το «δεν υπάρχει περίπτωση να νομοθετήσουμε ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα» τελικά τα νέα μέτρα ξεπερνούν τα 5 δισεκ. € και θα αφαιρεθούν από την τσέπη των πλέον αδυνάτων, για να είναι ικανοποιημένος ο «ταξικά μεροληπτικός» υπουργός οικονομικών Ε.Τσακαλώτος.

Οι συντάξεις θα μειωθούν κατά 2,5 δισεκ. το 2019 και η μείωση θα φτάσει το 2021 στα 2,8 δισεκ. €. Περικόπτουν τις οικογενειακές παροχές, τα επιδόματα συζύγων και τις προσωπικές διαφορές του νόμου Κατρούγκαλου σε κύριες και επικουρικές συντάξεις. Πρακτικά αυτά σημαίνουν ότι όλοι οι συνταξιούχοι θα χάσουν, επιπλέον από ότι έχουν χάσει μέχρι τώρα, από μιάμιση έως τρεις συντάξεις, ανάλογα με το ύψος της σύνταξής τους σήμερα.  Αυτό είναι το έργο και η τήρηση της υπόσχεσης των «αριστερών» που εκλέχτηκαν για να δώσουν πίσω την 13η σύνταξη...

Και ο τραγέλαφος για όλους τους βουλευτές τους που θα ψηφίσουν τα μέτρα. Με νέα ρύθμιση μετατίθεται την 1/1/2022 η έναρξη αναπροσαρμογής (αύξησης) των συντάξεων βάσει του ΑΕΠ και του τιμάριθμου. Οι ΣΥΡΙΖΑίοι παρέλαβαν την ημερομηνία έναρξης αυξήσεων για τις συντάξεις στην 1/1/2017, την παραδίδουν 5 χρόνια μετά αφού προηγούμενα πετσόκοψαν τις συντάξεις κατά 35% και πλέον στη θητεία τους.

Στα φορολογικά παρέλαβαν το αφορολόγητο το 2015 στα 9.550 €, είχαν υποσχεθεί ότι θα το ανέβαζαν στις 12.000 € και αφού το μείωσαν το 2016 κάτω από τις  9.000 € τώρα το πηγαίνουν στα 5.700 € το 2020.  Υπάρχει όμως και ένα τρικ στο πότε θα εφαρμοστεί. Αν οι δανειστές προβλέπουν ότι η εφαρμογή του μέτρου είναι αναγκαία για την επίτευξη του πλεονάσματος 3,5% τότε το αφορολόγητο θα μειωθεί σε 5.700 € το 2019.

Πρακτικά θα μας παίρνουν άλλα 2,1 δισεκ. € ετήσια, κύρια από τα χαμηλότερα εισοδήματα. Και για να έχουμε μια καλύτερη εικόνα, ο συνταξιούχος που θα λαμβάνει εκείνη την περίοδο την τρομερά υψηλή σύνταξη των 720 €, ενώ σήμερα «φόρο-αποφεύγει», τότε θα πληρώσει φόρο πάνω από 600 € ετήσια, δηλαδή θα χάσει μία ακόμα σύνταξη επιπλέον όσων αναφέραμε παραπάνω!!! 

Λοιπές επιβαρύνσεις: Εκτός από τις παραπάνω «χοντρές» επιβαρύνσεις υπάρχουν και τα «ψιλά» που είναι κρυμμένα στις λεπτομέρειες, για να δικαιωθεί η γερμανική εφημερίδα που έγραφε το Μάϊο 2016 ότι ο Ε.Τσακαλώτος έχει μεγάλη φαντασία στο να δημιουργεί νέα έσοδα.

Από όσα αλιεύσαμε, γιατί θα υπάρχουν και άλλα: 

·   Καταργούνται αναδρομικά από 1/1/2017 οι εκπτώσεις φόρου για ιατρικές δαπάνες. Από 1/1/2018 καταργείται η έκπτωση 1,5% στη μηνιαία παρακράτηση φόρου σε μισθούς & συντάξεις και μειώνεται 58 εκατ. € το ποσό για επίδομα πετρελαίου.

·    Από 1/1/2018 αυξάνονται οι ασφαλιστικές κρατήσεις του ΕΦΚΑ για τους ελεύθερους επαγγελματίες

·   Οι «αθεόφοβοι» έβαλαν στο στόχαστρο μέχρι και τους απόρους, τους άνεργους και τους ανάπηρους. Καταργούνται κοινωνικές παροχές όπως επιδόματα ένδειας, απροστάτευτων τέκνων, ανεργίας νεοεισερχόμενων στην εργασία, φορολογούνται ως εισόδημα βοηθήματα αναπηρίας κλπ

·  Υπάρχουν σημαντικές μειώσεις στα ειδικά μισθολόγια (κυρίως ένστολοι και δικαστικοί)

Όλα αυτά αθροίζουν ετησίως μερικές εκατοντάδες εκατομμυρίων € πριν τα μέτρα του 2019, και είναι επιπλέον των  5 δισεκ. των μέτρων της περιόδου 2019-2020.

Μεταρρυθμίσεις με σημαντικές αρνητικές οικονομικές συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα. Σταχυολογούμε χωρίς να εξαντλούμε το θέμα:

·    Θεσμοθετούνται οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί. Η λαϊκή περιουσία για χρέη προς τράπεζες και δημόσιο στο σφυρί με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες.  Το μέγεθος της κλοπής από το δημόσιο περιγράφεται στο ότι συνεχίζει να φορολογεί τα ακίνητα με τις αντικειμενικές αξίες, που είναι πολύ μεγαλύτερες πλέον από τις εμπορικής, κατάσχει τα ακίνητα για απλήρωτα χρέη που δημιουργούνται από αυτή την πολιτική και τα εκποιεί στις εμπορικές αξίες.

·    Διευκολύνεται η διαδικασία των ομαδικών απολύσεων. Καταργείται ο προεγκριτικός έλεγχος και το βέτο από πλευράς υπουργείου εργασίας ενώ το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας ελέγχει μόνο τη νομιμότητα των ενεργειών από πλευράς εργοδότη. Δηλαδή ουσιαστικά απελευθερώνονται οι απολύσεις, όπως χαρακτηριστικά είπε ο εκπρόσωπος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων στην αρμόδιο επιτροπή της βουλής.

· Κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Το νομοσχέδιο προβλέπει τον «εκσυγχρονισμό» της χώρας σύμφωνα με τον εξ Αμερικής υπουργό «μας» κ. Παπαδημητρίου. Συνεπώς θα έχουμε άνοιγμα όλων των καταστημάτων τις Κυριακές από τον Μάϊο έως τον Οκτώβριο (6 μήνες). Χαράς ευαγγέλια για τα μεγάλα εμπορικά συγκροτήματα και θρήνος για τα μικρά εμπορικά καταστήματα. Ο αφανισμός των μικρο-μεσαίων συνεχίζεται με κάθε τρόπο, ανελέητα.      

Η κυβέρνηση κομπάζει ότι περνά μέτρα και δεν υπάρχουν κοινωνικές αντιδράσεις. Θέλει να αγνοεί ότι α) η ίδια ευνούχισε το κίνημα που δημιουργήθηκε την περίοδο 2010-2012 πλατείες, απεργίες, πολύμορφες κινητοποιήσεις και τοπικά κινήματα και κινήσεις, καλλιεργώντας την αντίληψη ότι δεν χρειάζεται η ανάπτυξη και δράση του κινήματος αλλά αρκεί η ψήφος προς το ΣΥΡΙΖΑ, β) έχει οδηγήσει τις λαϊκές μάζες στην απογοήτευση καθώς επαναλαμβάνει πλέον την θεωρία της μη ύπαρξης εναλλακτικής λύσης στα μνημόνια, όταν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στην περίοδο 2012-2015 αρνήθηκε συνειδητά, ακόμα και σε δυνάμεις εντός ΣΥΡΙΖΑ που ζητούσαν συγκεκριμένο πρόγραμμα, να προετοιμάσει ένα εναλλακτικό ριζοσπαστικό πρόγραμμα και απλά περιορίστηκε στο «ψηφίστε με αυτό αρκεί».

Ένα δείγμα της κατακραυγής της κυβερνητικής πολιτικής ήταν η ακρόαση των κωνικών φορέων στις σχετικές επιτροπές της βουλής για το πολυνομοσχέδιο του 4ου μνημονίου. 31 εκπρόσωποι φορέων, ανεξάρτητα τι αντιπροσωπεύει καθένας από αυτούς και πόσο κοντά ή μάλλον μακριά βρίσκονται από τα λαϊκά συμφέροντα. Όλοι ανεξαιρέτως κατακεραύνωσαν την κυβέρνηση για το πολυνομοσχέδιο που επισύρει νέα δεινά σε ότι αυτοί εκπροσωπούν. Κανείς δεν βρέθηκε να πει έστω ένα λόγο συμπόνιας και κατανόησης των δυσκολιών που, όπως λέει, αντιμετωπίζει η κυβέρνηση με τους δανειστές. Αντίθετα σε κάποιες περιπτώσεις ακούστηκαν από τους φορείς βαριές κουβέντες σε βάρος της κυβέρνησης... 

Τσίπρας - Λαγκάρντ, εφήμεροι διεθνείς κυβερνητικοί έρωτες που πληρώνει ο λαός

Οι συνεχείς εναλλαγές «συμμάχων» της κυβέρνησης με τους θεσμούς πληρώνονται σκληρά από το λαό. 

Στον προγραμματικό σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ (αρχές 2014) κάτω από τις οδηγίες προφανώς των καθηγητάδων που έφεραν σε επαφή τον κ. Τσίπρα με την αμερικανική κυβέρνηση (ταξίδι και ομιλία στο Τέξας) «επιλέχθηκε» ως σύμμαχος το ΔΝΤ. Έτσι στον αρχικό σχεδιασμό της κυβέρνησης του 2015 προσπάθησε, με απόλυτα σαθρή βάση, να αξιοποιηθεί η συμμετοχή του ΔΝΤ. Όταν ο Τσίπρας διαπίστωσε ότι η γερμανία δεν ενδίδει έκανε στροφή 180 μοιρών. Εγκατέλειψε το ΔΝΤ ως σύμμαχο και στράφηκε στη «συμμαχία» με την Μέρκελ. Αρκεί να θυμηθούμε, όσοι το ακούσαμε και αυτό, ότι η κα Μέρκελ του είπε πως θα βρει από την Τράπεζα της Ελλάδος και τον κ. Στουρνάρα τα χρήματα που ήταν απαραίτητα (800 εκ. € περίπου) τότε για την αποπληρωμή της σχετικής δόσης που έληγε. Ο  εφήμερος αυτός έρωτας του κ. Τσίπρα με την κ. Μέρκελ έφερε τους «καρπούς» του που ήταν η κατάργηση του περήφανου όχι του λαού στο δημοψήφισμα, η μετατροπή του σε λίγες ώρες από τον Τσίπρα σε ναι και η υπογραφή του τρίτου μνημονίου.

Από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι. Το ΔΝΤ απέκτησε από την κυβέρνηση τη «ρετσινιά» του κακού στην όλη πορεία των όποιων διαπραγματεύσεων. Πολλές φορές κυβερνητικά στελέχη δήλωσαν την επιθυμία τους να αποχωρήσει το ΔΝΤ από το πρόγραμμα βοήθειας προς την Ελλάδα γιατί ζητούσε υπερβολικά νεοφιλελεύθερες ρυθμίσεις και μέτρα. Όμως σε αυτή την πορεία το ΔΝΤ και η γερμανία αφού αρχικά τα «βρήκαν» υποχρέωσαν την κυβέρνηση να συμβιβαστεί σε όλα όσα όλοι της ζητούσαν είτε αυτό ήταν το ΔΝΤ είτε η γερμανία. Κλασσική περίπτωση του μονά κερδίζω, ζυγά χάνεις.

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2016 έκανε σημαία της α) τη μείωση του χρέους έστω και με έμμεσα τεχνάσματα και όχι διαγραφή μέρους του χρέους, β)  τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων από το 2018 που είχαν οριστεί σε 3,5% του ΑΕΠ και γ) την ανάπτυξη (καθαρά εσωτερικό θέμα). Τελικά έχασε και στα τρία μέτωπα και βρέθηκε να συμφωνεί σε πρόσθετα μέτρα μετά το 2018 για την επίτευξη του 3,5% που είναι πλέον δεδομένο και αφορά τουλάχιστον μία πενταετία. Έτσι φαίνεται ότι προς το παρόν έληξε άδοξα ο έρωτας του κ. Τσίπρα με την κα Μέρκελ. Έχασε σε όλα τα επίπεδα. Μόνη ελπίδα που του μένει πλέον, αφού έχει συμβιβαστεί και υπογράψει και το τέταρτο μνημόνιο, για να παρουσιάσει κάποια «καθρεφτάκια στους ιθαγενείς» είναι η απόσπαση κάποιας θετικής δήλωσης με τα μεσοπρόθεσμα μέτρα  για το χρέος. 

Εδώ η κυβέρνηση έκανε μία ακόμα κωλοτούμπα. Σταμάτησε η καταγγελτική στάση ενάντια στο ΔΝΤ, εγκαταλείφθηκε η συμμαχία με την κα Μέρκελ και αναζητήθηκαν γέφυρες επικοινωνίας με την κα Λαγκάρντ. Ο νέος, εφήμερος έρωτας, άνθησε στο πρόσφατο ταξίδι Τσίπρα στην Κίνα.

Η κυβέρνηση πιστεύει ότι στο πρόσωπο της κας Λαγκάρντ βρήκε το σύμμαχο που θα υποχρεώσει τώρα τη γερμανία να συμβιβαστεί στο θέμα του χρέους, αλλιώς το πρόβλημα θα είναι της γερμανίας αν υποχρεωθεί σε αποχώρηση το ΔΝΤ από το δανειακό πρόγραμμα της Ελλάδας. Με αυτή τη λογική τοποθετούνται τα κυβερνητικά στελέχη διαπιστώνοντας «απόλυτη ταύτιση»  στο θέμα του χρέους με το ΔΝΤ. «Είμαστε στην ίδια σελίδα με την διευθύντρια του ΔΝΤ» μας μήνυσε μέσω twitter ο κ. Τσίπρας. Τα μηνύματα που διαρρέουν  είναι τόσο αισιόδοξα που φθάνουν  στο επίπεδο της «ιλαροτραγωδίας». Φοβάται ο πρωθυπουργός ότι θα υποχρεωθεί να βάλει γραβάτα αφού έχει δεσμευτεί ότι αν ρυθμιστεί το χρέος θα το πράξει. Κοινώς παίζουν με τον πόνο του λαού κάνοντας φτηνιάρικη πολιτική.    

Φυσικά η όποια ρύθμιση χρέους, με τα όσα γνωρίζουμε τουλάχιστον μέχρι σήμερα (βλέπε αποφάσεις Eurogroup Μαΐου 2016, άρθρο στο Δρόμο της Αριστεράς της 28/10/2016 «Το αδιέξοδο με το δημόσιο χρέος») σημαίνει κάποια μέτρα διευκόλυνσης πληρωμών αλλά καμία διαγραφή μέρους του χρέους. Θα το πληρώσουμε στο ακέραιο εμείς, τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας....

Συνεπώς πέφτοντας σε εφήμερους έρωτες η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά επιτυχίες είχε στους σκοπούς της. Το αντίθετο μάλιστα, προχώρησε σε επώδυνους για το λαό συμβιβασμούς. Για δικό της λογαριασμό, μέσω αυτών των εφήμερων σχέσεων, κερδίζει πολιτικό χρόνο παραμονής στην εξουσία με ότι αυτό σημαίνει για τα σχετικά οφέλη που ποικιλοτρόπως απολαμβάνουν.

Όσον αφορά το τελικό αποτέλεσμα «οψόμεθα εις Φιλίππους»... όταν και όποιο είναι αυτό, σε κάθε περίπτωση, με τα παραπάνω δεδομένα, δεν θα είναι επί της ουσίας καλό για το λαό...    

Πηγή: https://www.e-dromos.gr/o-logariasmos-tou-4ou-mnhmoniou/

                      Η απάτη των αντίμετρων

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 360,  20/5/2017

Απαιτείται εξευτελιστική έγκριση από τους δανειστές για να μοιράζουν ξεροκόμματα στους κατοίκους της αποικίας

Του Μιχάλη Σιάχου

Μαζί με το τέταρτο μνημόνιο και με την κλασική πλέον τακτική της κυβέρνησης για ανακάλυψη νέων όρων, μπήκαν στη ζωή μας και τα αντίμετρα. Η πρώτη κενολογία που εφεύραν ήταν το «μηδενικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα» (sic!), το οποίο προκύπτει από τα αρνητικά μέτρα μείον τα θετικά αντίμετρα! Ένα μπαίνει, ένα βγαίνει, δηλαδή… Τα αντίμετρα, βέβαια, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακόμα λεκτικό τέχνασμα, δεν είναι τίποτα άλλο από μια ακόμα απάτη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Απάτη 1η: Μέχρι πριν μια βδομάδα, το κυβερνητικό επιτελείο μιλούσε για «μηδενικό ισοζύγιο μέτρων», ισχυριζόμενο ότι για κάθε ένα ευρώ μέτρα υπάρχουν ισόποσα αντίμετρα. Αποδείξαμε με στοιχεία ότι κάτι τέτοιο είναι αστείο ακόμα και να εκφωνείται (βλέπε Δρόμος της Αριστεράς 6/5/2017 «Προκλητικά ψεύτικη η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης»). Με την κατάθεση του πολυνομοσχεδίου προαπαιτούμενων, οι επιδόσεις της οικονομίας και της κυβέρνησης βελτιώθηκαν ως δια μαγείας. Τα μέτρα είναι 5 δισ. αλλά τα αντίμετρα 7,5 δισ. Δηλαδή θα έχουμε και κοινωνικό πλεόνασμα. Ισχυρίζονται ότι για κάθε 1 ευρώ νέα μέτρα θα επιστρέφουν στην κοινωνία 1,5 ευρώ. Στη λαϊκή γλώσσα αυτό λέγεται «το δούλεμα πάει σύννεφο».

Για να μοιράσει πλεόνασμα 7,5 δισ. ευρώ (4,2% του ΑΕΠ) πρέπει να έχει επιτύχει συνολικό πλεόνασμα 8% (3,5% το υποχρεωτικό της συμφωνίας με θεσμούς, συν λογική υπέρβαση στόχου για να ενεργοποιηθούν τα αντίμετρα, συν το ποσό που θα μοιράσει ως αντίμετρα 4,2%) ή 14,5 δισ. ευρώ. Όμως, η ίδια κυβέρνηση, με τη βοήθεια Στουρνάρα, τον περασμένο Νοέμβρη έκανε «εξόρμηση» στις ευρωπαϊκές χώρες και θεσμούς αναζητώντας υποστηρικτές με κεντρικό σκεπτικό ότι πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ είναι μη διατηρήσιμα και συνεπώς πρέπει να μειωθούν οι εν λόγω απαιτήσεις της Γερμανίας. Τώρα θα έχουμε πλεονάσματα διατηρήσιμα για πολλά χρόνια της τάξης του 8%!

Πώς δικαιολογούνται αυτά τα νούμερα; Με τη γνωστή μέθοδο «των δημιουργικών οικονομικών» στην οποία προσφάτως έκανε εντατικά μαθήματα και ο ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι στο «σενάριο βάσης» του μεσοπρόθεσμου προγράμματος 2017-2021 το υπουργείο Οικονομικών υιοθετεί την άποψη ότι το πρωτογενές πλεόνασμα μετά το 2018 χωρίς τα νέα μέτρα θα είναι έως και… 5,6% του ΑΕΠ!

Και δημιουργείται το ερώτημα: Μα αφού θα είναι έτσι, δηλαδή, θα υπερκαλύπτεται ο στόχος του 3,5%, ποιος ο λόγος για τα νέα μέτρα που δημιουργούν νέα φτώχεια; Γιατί δεν βάζουν έστω μια διάταξη που όντως θα διασφαλίζει ότι, αφού θα επιτυγχάνονται οι στόχοι του 3,5% χωρίς τα πρόσθετα μέτρα του 4ου μνημονίου αυτά δεν θα ενεργοποιούνται; Η απάντηση είναι απλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εφαρμόζει απλά τα μέτρα που απαιτούν οι δανειστές-εντολείς του. Έχει ενστερνιστεί τη λογική των μέτρων και προσπαθεί να τα αξιοποιήσει και για λογαριασμό του. Μεγαλώνει τον πόνο στην κοινωνία με τα νέα μέτρα, προσπαθώντας να αυξήσει τα πλεονάσματα σε τέτοιο ύψος που θα του επιτρέπουν «αναδιανεμητική» πολιτική διαχείρισης της φτώχειας στη συνέχεια, ώστε να διαμορφώσει, με αυτή την πολιτική, το δικό του πελατειακό κράτος εξαθλιωμένων πολιτών που θα εξαρτώνται από τα συσσίτια και τις παροχές-ψίχουλα της κάθε κας Θεανώς. Αυτό είναι το «αριστερό» όραμα των Τσίπρα – ΣΥΡΙΖΑ.

Απάτη 2η: Ενώ τα νέα μέτρα σε βάρος του λαού εφαρμόζονται αυτόματα από τις προβλεπόμενες ημερομηνίες, χωρίς καμία αίρεση, η ενεργοποίηση των αντίμετρων δεν γίνεται αυτόματα. Πολύ δε περισσότερο δεν είναι η κυβέρνηση αυτή που αποφασίζει για την ενεργοποίησή τους. Στο άρθρο 15 του πολυνομοσχεδίου αναφέρεται ότι οι διατάξεις για τα «αντίμετρα» τίθενται σε εφαρμογή «υπό την προϋπόθεση και στο βαθμό που, σύμφωνα με εκτίμηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (…) δεν προκαλείται απόκλιση από τους μεσοπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους». Δηλαδή, το καθεστώς αποικίας της χώρας επεκτείνεται ακόμα και όταν τα πάντα «πηγαίνουν ρολόι» για τους δανειστές. Ο τελικός λόγος για ενεργοποίηση των μέτρων ανήκει στο ΔΝΤ πρώτα και την Κομισιόν στη συνέχεια, για να δώσουν το «πράσινο φως» της ενεργοποίησης.

Είναι δε τόση η εθελοδουλία της κυβέρνησης ώστε: α) εφαρμόζει απόλυτα και κατά γράμμα την επιστολή δημόσιας συγγνώμης που έστειλε το Δεκέμβρη 2016 στους δανειστές ότι δεν θα κάνει καμία κοινωνική παροχή στο μέλλον χωρίς την προηγούμενη δική τους έγκριση, και β) για τον αυτόματο δημοσιονομικό «κόφτη» υπάρχει ρήτρα ότι αν ο υπουργός Οικονομικών δεν τον ενεργοποιήσει μέσω της σχετικής διαδικασίας, αυτός ενεργοποιείται αυτόματα σε συγκεκριμένη ημερομηνία. Εδώ, για τα αντίμετρα, ούτε αυτή τη ρήτρα δεν έβαλαν οι… σκληροί διαπραγματευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Απάτη 3η: Επίσης, το πολυνομοσχέδιο προβλέπει ότι οι διατάξεις για τα αντίμετρα «εφαρμόζονται αναπροσαρμοζόμενες στον επιτρεπόμενο βαθμό». Δηλαδή, το ποσό των 7,5 δισ. ευρώ δεν είναι δεδομένο, αλλά το ύψος του εξαρτάται από την υπέρβαση του στόχου. Με άλλα λόγια, όσο πιο φτωχοί γίνουμε τόσο θα έχουμε μεγαλύτερες «ελπίδες» για ένα «ξεροκόμματο» από τα αποφάγια του πάρτι των δανειστών κι έτσι θα δικαιώνεται η «λογική» της κάθε Θεανώς Φωτίου να επεξεργάζεται προγράμματα πελατειακής διαχείρισης των εξαθλιωμένων πολιτών.

Πηγή: https://www.e-dromos.gr/h-apath-twn-antimetrwn/

Ψηφίζουν το οριστικό πρωτόκολλο αποικιοποίησης

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 359,  13/5/2017

Με επιδεικτική εθελοδουλία φέρνουν στην απαξιωμένη Βουλή το 4ο μνημόνιο διαρκείας

Του Παύλου Δερμενάκη

Η… σκληρά διαπραγματευόμενη κυβέρνηση Τσίπρα γνωρίζει νέες μέρες δόξας και αξιοπρέπειας. Συμφώνησε σε κάτι που δεν μπορεί να το ανακοινώσει ούτε στην Βουλή πριν της το στείλουν έτοιμο οι εντολείς της. Έτσι, στην αποικία Ελλάδα, την εποχή της «αριστερής» κυβέρνησης, πρώτα ενημερώνεται η γερμανική Βουλή για την συμφωνία, στη συνέχεια δημοσιεύεται σε γερμανική εφημερίδα (Handelsblatt 9/5/2017) και ύστερα ενημερωνόμαστε στην Ελλάδα.

Και μια ιδιαίτερα αξιοσημείωτη «λεπτομέρεια» που μάθαμε: Η υποχρέωση για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% θα είναι τουλάχιστον μέχρι το 2022(!). Δηλαδή, για πέντε χρόνια ή συνολικά καθαρή αφαίμαξη ύψους 32 δισ. ευρώ.

Αυτά συμφώνησαν οι Τσίπρας και Τσακαλώτος, αλλά κι αυτοί μάλλον θα μάθουν τις λεπτομέρειες όσων συμφώνησαν σήμερα, Σάββατο, που θα κατατεθεί η συμφωνία στη Βουλή… Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση «διαπραγματεύεται». Υπάρχει πρωτόκολλο για την αποικία: πρώτα οι γερμανικοί θεσμοί μετά οι ιθαγενείς…

ΣΥΡΙΖΑ: «Πανηγυρίστε βγαίνουμε από τα μνημόνια»

«Βγαίνουμε από τα μνημόνια και την επιτροπεία». Αυτό είναι εν ολίγοις το σύνθημα της κυβέρνησης, ως χείριστης ποιότητας «καθρεφτάκι» δώρο στους ιθαγενείς. Επανάληψη του αποτυχημένου σώου Σαμαρά το 2014…

Ας θέσουμε ορισμένα προφανή ερωτήματα: Αφού βγαίνουμε από τα μνημόνια (θεωρητικά το καλοκαίρι 2018):

α) γιατί ψηφίζετε και μάλιστα πολύ σκληρά νέα μέτρα που θα εφαρμοστούν στην μετά τα μνημόνια εποχή;

β) Γιατί δεσμεύεστε για το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος για τουλάχιστον 5 χρόνια μετά τα μνημόνια;

γ) Γιατί συνεχίζει να έχει εφαρμογή ο αυτόματο δημοσιονομικός «κόφτης»;

δ) Γιατί ετοιμάζετε το νέο μεσοπρόθεσμο (2017-2021) που θα αφορά κυρίως τη μεταμνημονιακή εποχή… και έχετε θέσει στόχους για πρωτογενή πλεονάσματα υψηλότερα και από αυτά των απαιτήσεων των δανειστών;

Στην ουσία, η κυβέρνηση Τσίπρα και η θλιβερή Κοινοβουλευτική της Ομάδα, την ερχόμενη Πέμπτη ψηφίζουν ένα νέο, 4o διαρκές μνημόνιο και μάλιστα χωρίς χρηματοδότηση. Προφανώς εννοούσαν ως τέλος των μνημονίων το τέλος της χρηματοδότησης…

Κατά την προσφιλή τους λογική, της περιόδου 2014, άλλο τα μνημόνια που θα έσκιζαν και άλλο οι συμβάσεις χρηματοδότησης… Μόνο που για μία ακόμα φορά τα… μπέρδεψαν μεταξύ τους με σκοπό να μας ξεγελάσουν.

Η απάτη με την έξοδο στις αγορές

Κοινό στοιχείο επιχειρηματολογίας όλων των μνημονιακών δυνάμεων, αλλά και της παρούσας κυβέρνησης να ανεχτούμε τις αποφάσεις των δανειστών, να αποφύγουμε την χρεοκοπία τώρα, να κερδίσουμε χρόνο για να βγούμε στη συνέχεια στις αγορές, να δανειστούμε, ώστε να μην τους έχουμε ανάγκη και να αποδεσμευτούμε από τα μνημόνια. Η άποψη αυτή αποτελεί την απόλυτη συμπύκνωση πολλαπλών ψευδών.

Σήμερα οι δανειστές μας δίνουν έναντι των μνημονίων (που σημειωτέον αποφέρουν τεράστια κέρδη σε αυτούς που κρύβονται πίσω από τους θεσμούς) χρήματα με επιτόκιο της τάξης του 1,5%. Αν βγούμε στις αγορές με τι επιτόκιο θα μας δανείζουν; Φυσικά όχι με 1,5% ή 2% αλλά πολύ περισσότερο. Ακόμα κι αυτές τις μέρες που μειώθηκε σημαντικά το επιτόκιο στις αγορές μετά την έκρηξη «αισιοδοξίας», επειδή η κυβέρνηση αποδέχθηκε τους όρους των δανειστών, αυτό βρίσκεται στο 6%. Μπορούμε να αντέξουμε να πληρώνουμε τέτοια επιτόκια όταν στην αρχή της κρίσης δανεισμού (Οκτώβριος 2009), τα επιτόκια που ήταν γύρω στο 4,5% κρίθηκαν ασύμφορα και ξεκίνησαν οι συζητήσεις με το ΔΝΤ για δανεισμό; Να σημειώσουμε ότι για κάθε 50 δισ. ευρώ που θα δανειζόμαστε με επιτόκιο μόλις 2% μεγαλύτερο από αυτό που πληρώνουμε σήμερα, η ετήσια επιβάρυνσή μας θα είναι 1 δισ. ευρώ. Συνεπώς, μιλάμε για επιβάρυνση πολλών δισ. ευρώ με την πάροδο του χρόνου και την υποκατάσταση φθηνότερου δανεισμού με ακριβότερο από τις αγορές. Πιστεύουν ότι αντέχει η οικονομία τέτοια μεγέθη;

Ένας παράγοντας που μας οδήγησε στο μνημόνιο το 2010 ήταν η κερδοσκοπία των αγορών (αφήνουμε κατά μέρος την πολιτική της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της προηγούμενης κυβέρνησης της Ν.Δ. και της ελληνικής ολιγαρχίας). Τότε η δομή της ελληνικής οικονομίας ήταν τελείως διαφορετική (καλύτερη) από την σημερινή της εικόνα όσον αφορά την παραγωγική της ικανότητα. Από πού πηγάζει η κυβερνητική αισιοδοξία ότι θα μας δεχτούν «με ανοιχτές αγκάλες» το 2018, ενώ η οικονομία παραγωγικά θα συνεχίζει να βρίσκεται στα «τάρταρα» συγκριτικά με το 2009;

Τον Απρίλιο του 2014 o κ. Σαμαράς έκανε την πρώτη προσπάθεια να βγει στις αγορές. Δανείστηκε με 4,95% και λοιδορήθηκε άγρια από τον ΣΥΡΙΖΑ. Έλεγε τότε ο κ. Παπαδημούλης ότι η έξοδος στις αγορές «θα αυξήσει το δημόσιο χρέος» και αντιπρότεινε «πρώτα να γίνει κούρεμα του χρέους και μετά η Ελλάδα σχεδιασμένα να βγει στις αγορές». Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει σημαία του την έξοδο στις αγορές αγνοώντας τις επιπτώσεις που στηλίτευαν το 2014, έχοντας ξεχάσει παντελώς το θέμα της διαγραφής χρέους… Πολιτική κατάντια «αριστερών» ανδρείκελων.

Τσίπρας: Τα μέτρα που θα ψηφίσουμε παραβιάζουν το Σύνταγμα

Για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα ψηφίσουν νόμους που θα εφαρμοστούν στο μέλλον και μάλιστα υπό αίρεση, όταν θα υπάρχει θεσμικά μια άλλη κυβέρνηση (ανεξάρτητα ποια θα είναι αυτή) και άλλοι βουλευτές που θα προκύψουν από μια νέα εκλογή από το λαό. Νόμους που από αυτό και μόνο το γεγονός κουρελιάζουν το Σύνταγμα, όπως είπε πρόσφατα ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.

Σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών, στις 25/1/2017 έλεγε ότι «το αίτημα νομοθέτησης επιπλέον μέτρων και, μάλιστα, υπό αίρεση, δεν είναι μόνο ξένο προς το ελληνικό Σύνταγμα. Είναι ξένο και προς τους κανόνες της δημοκρατίας, είναι ξένο προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Και αυτό δεν είναι θέμα μιας κυβέρνησης, είναι θέμα αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού ενός λαού και μιας χώρας». Και για μία ακόμα φορά νομοθετεί αυτό που είναι «ξένο προς το ελληνικό Σύνταγμα». Να θυμίσουμε τις προγραμματικές δηλώσεις του Φλεβάρη 2015 ότι «θα είμαστε κάθε λέξη του Συντάγματος»; Είναι απλά περιττό…

«Ναι σε όλα» για την καρέκλα

Το «παρεάκι» του Μαξίμου, ο στενός – κλειστός κύκλος γύρω από τον Τσίπρα έχει την κυβερνητική εξουσία δύο και πλέον χρόνια. Αυτή η εξουσία τούς έχει οδηγήσει, εκτός των άλλων, και σε αλαζονεία. «Δεν αντιδρά ο λαός, όπως έκανε με τους προηγούμενους, γιατί εμπιστεύεται την πολιτική μας», μας λένε. Θέλουν να αγνοούν ότι κουρέλιασαν τις ελπίδες του λαού, τις έκαναν καρέκλες εξουσίας για πάρτη τους, παρέδωσαν το λαό στους δανειστές και, φυσικά, οδήγησαν ένα μεγάλο τμήμα του στην απογοήτευση και την παθητικότητα. Φρόντισαν ακόμα με τον τρόπο που ανήλθαν στην εξουσία να μην υπάρχει καμία άμεση εναλλακτική λύση.

Σε κάθε περίπτωση, το σύστημα εξουσίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει αναδειχθεί σε αρκετά ανθεκτικό. Δυσανάλογα ανθεκτικό, συγκριτικά με το μέγεθος των μέτρων που έχουν επιβάλλει οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Μια οριακή πλειοψηφία, 153 βουλευτές, «περνά» μέτρα που οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν θα τολμούσαν να ψηφίσουν, καθώς θα είχαν τεράστιες διαρροές βουλευτών. Σε κάθε ψηφοφορία μετρούσαν απώλειες. Ορισμένοι από αυτούς εντάχθηκαν στους ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ για την προσωπική τους πολιτική επιβίωση. Σήμερα, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει πλέον άλλη «πολιτική στέγη» να μετακομίσουν, στηρίζουν με πάθος Τσίπρα.

Δίπλα σε αυτούς και όσοι που μέχρι τον Ιούλιο του 2015 ήταν λάβροι ενάντια στα μνημόνια, τα μέτρα, τους δανειστές. Τυχαίο ή όχι, οι περισσότεροι από αυτούς είναι μέλη – στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ανήκουν κατά πλειοψηφία στην ονομαζόμενη «ανανεωτική αριστερά». Σήμερα όλοι αυτοί μαζί ψηφίζουν «ναι σε όλα».

Όλοι μαζί θα ψηφίσουν για 13η φορά προαπαιτούμενα σύμφωνα με τις υποδείξεις των δανειστών. Θα «ψηφίσουν» με διαδικασία επείγοντος, χωρίς συζήτηση και χωρίς τη δυνατότητα για τροπολογίες, νόμους που έχουν υπαγορεύσει οι δανειστές. Νόμους που έχουν γραφτεί στο εξωτερικό, έχουν μεταφραστεί στα Ελληνικά και ήρθαν απ’ έξω με μοναδική εντολή να ψηφιστούν.

Είναι οι βουλευτές που γνωρίζουν ότι δεν θα έχουν μέλλον στις επικείμενες εκλογές και συνεπώς με την ψήφο τους απλά παρατείνουν την παραμονή τους στις βουλευτικές τους έδρες, στις αμοιβές και τα προνομία τους.

Είναι οι… εαυτούληδες που με τα κούφια λόγια και την «αριστερή» φρασεολογία ετοιμάζονται να ψηφίσουν τη συνέχιση της αφαίμαξης του λαού και τη συνέχιση της παραμονής στην εξουσία ενός σάπιου πολιτικού συστήματος.

Πηγή: Ψηφίζουν το οριστικό πρωτόκολλο αποικιοποίησης | Δρόμος της Αριστεράς

Προκλητικά ψεύτικη η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 358,  06/5/2017

Η αξιολόγηση, η προψήφιση μέτρων και η επιχείρηση εξαπάτησης του λαού

Tου Παύλου Δερμενάκη

Η κυβέρνηση Τσίπρα ολοκληρώνει αυτές τις μέρες μία ακόμα διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Μάλιστα σύμφωνα με σχόλιο κυβερνητικού αξιωματούχου, η «κυβέρνηση ολοκληρώνει επιτυχώς» την παρούσα διαπραγμάτευση.

Βέβαια, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική από τις επιτυχίες που «βλέπει» το κυβερνητικό επιτελείο. Η κυβέρνηση παρέδωσε το λαό και τη χώρα ακόμα πιο σφιχτά δεμένους στους δυνάστες τους για να συνεχίσουν την αφαίμαξη και να ασελγούν στο σώμα τους. Φυσικά, ο πραγματικός στόχος του κυβερνητικού επιτελείου επετεύχθη. Να συνεχίσει, η κλίκα που κυβερνά, να παραμένει στα πόστα της εξουσίας.

Η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να ωραιοποιήσει τη συμφωνία χρησιμοποιεί «κολπάκια» για να χρυσώσει το θανατηφόρο χάπι.

Ας δούμε τα βασικά της επιχειρήματα:

1. Μέτρα και αντίμετρα

Μας λένε: «κάναμε συμφωνία η οποία δεν προβλέπει μόνο μέτρα σε βάρος του λαού αλλά και αντίμετρα υπέρ των ασθενέστερων στρωμάτων». Και αναφέρουν τα διάφορα «αντίμετρα» στα non paper που κυκλοφορούν ξεχνώντας να αναφερθούν στα μέτρα. Είναι προφανές ότι μας δουλεύουν.

Τα μέτρα των 3,6 δισ. ευρώ (2% του ΑΕΠ) θα εφαρμοστούν σταδιακά από την 1/1/2019. Θα υπάρξει αρχικά, την 1/1/2019, μείωση των συντάξεων κατά 1,8 δισ. ευρώ και από την 1/1/2020 θα ακολουθήσει μείωση του αφορολόγητου στα 5.650 ευρώ, με συνέπεια να επιβληθούν 1,8 δισ. ευρώ επιπλέον φόροι. Αυτά ψηφίζονται στις 15/5/2017 και εφαρμόζονται στις παραπάνω ημερομηνίες χωρίς αιρέσεις και ψιλά γράμματα.

Σε αυτά τα μέτρα, φυσικά, προστίθενται όλα όσα ήδη έχουν ψηφιστεί μέχρι σήμερα και θα εφαρμοστούν στην πορεία. Τρία παραδείγματα:

Πρώτον, ετοιμάζεται το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα 2017-2020 στο οποίο έχουν συμπεριλάβει ανώτατο ετήσιο ύψος κρατικής χρηματοδότησης στα 14,7 δισ. ευρώ, όταν για το 2017 η πρόβλεψη για τις συντάξεις είναι 25,7 δισ. ευρώ και το ποσό προβλέπεται ανοδικό τα επόμενα έτη λόγω αύξησης των συνταξιοδοτήσεων. Από που θα καλυφθεί η διαφορά αφού ως γνωστόν οι εισφορές στα ταμεία δεν επαρκούν να το καλύψουν; Προφανώς θα αναζητηθούν «νέες λύσεις» με αυξήσεις εισφορών και μείωση συντάξεων.

Δεύτερον, ο νόμος Κατρούγκαλου και το τρίτο μνημόνιο προβλέπουν νέες περικοπές των συντάξεων και σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ τα έτη 2018-2019.

Τρίτον, υπάρχει ο αυτόματος κόφτης. Αν δεν πιαστούν οι στόχοι για τα πλεονάσματα (π.χ. το 2017) αυτόματα κόβονται ανάλογα το επόμενο έτος συντάξεις και μισθοί δημοσίων υπαλλήλων.

Μετά από όλα αυτά η κυβέρνηση μοιράζει «καθρεφτάκια» με τα αντίμετρα. Μόνο που για τα αντίμετρα πρέπει να λάβουμε υπόψη τρία στοιχεία εξαπάτησης:

Δεν θα εφαρμοστούν αυτόματα αλλά μόνο αν υπάρξει υπέρβαση του τεράστιου στόχου για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ (6,5 δισ. ευρώ). Μόνο αν ξεπεραστεί ο στόχος αυτός κατά ένα σημαντικό ποσοστό (δεν έχει αποφασιστεί ακόμα) τότε θα ενεργοποιηθούν τα αντίμετρα για να μοιράσουν ψίχουλα από τα 6,5 δισ. και πλέον που θα έχουν πετύχει.

Το σύνολο των αντιμέτρων δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό συγκριτικά με την φτώχεια που θα φέρει το πλεόνασμα.

Το «κερασάκι στην τούρτα» είναι ότι στα αντίμετρα, μαζί με τα συσσίτια στα σχολεία, περιλαμβάνεται και η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, από 29% σε 26%…

2. Μηδενικό το ισοζύγιο των μέτρων

Μας λένε ότι με τη συμφωνία και τα αντίμετρα που αποδέχθηκαν οι δανειστές η κυβέρνηση πέτυχε μηδενικό δημοσιονομικό ισοζύγιο. Δηλαδή, δεν υπάρχει κοινωνική επιβάρυνση.

Βέβαια, το πώς είναι δυνατόν να σου παίρνουν στα σίγουρα επιπλέον 3,6 δισ. ευρώ και να σου επιστρέφουν ψίχουλα με την προϋπόθεση να έχεις ξεπεράσει κατά πολύ το στόχο για το πλεόνασμα και αυτό να θεωρείται μηδενικό ισοζύγιο μόνο όσοι γνωρίζουν τη νέα… Τσιπρική αριθμητική-μπακαλική μπορούν να το κατανοήσουν.

3. Το μεγάλο ψέμα της μη εφαρμογής των μέτρων

Είπε ο πρωθυπουργός σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη: «Δεν θα εφαρμοστούν τα μέτρα αν δεν υπάρξει λύση στο χρέος». Το έχουμε ξανακούσει πολλές φορές και είδαμε τις… κωλοτούμπες

Θέλει να μας πει ότι όταν θα χρειαστεί να εφαρμοστούν τα νέα μέτρα, επειδή θα υπάρχει απόκλιση με την μη επίτευξη του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα, εκείνη ακριβώς την περίοδο που λέει η κυβέρνηση ότι θα βγει στις αγορές αυτός θα αποφασίσει να πάει κόντρα σε ό,τι έχει ήδη αποδεχθεί, υπογράψει, και νομοθετήσει; Θα το κάνει αυτό παρά τα όσα έχουμε χάσει αυτά τα χρόνια σε φόρους, περικοπές κοινωνικών δαπανών και συντάξεων, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, και μεταρρυθμίσεις – απελευθερώσεις αγορών;

Και πώς θα το κάνει αυτό; Με ποιο πρόγραμμα όσον αφορά α) την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, πολύ δε περισσότερο όταν θα έχουν αρνηθεί οι δανειστές να το ελαφρύνουν β) την ρευστότητα στην οικονομία, γ) την κατάσταση των τραπεζών, δ) τους με κάθε τρόπο εκβιασμούς των δανειστών κ.λπ.;

Τι θα κάνει όταν όλα αυτά θα έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τη δική του επιχειρηματολογία του 2015, ότι δεν έχει εντολή να βγούμε από το ευρώ. Ουσιαστικά, δηλαδή, μας λέει πως θα κάνει αυτό που δεν έκανε το 2015; Θα μας βγάλει τότε από το ευρώ(!) με τις όποιες καταστροφικές συνέπειες σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα από όταν έγινε μνημονιακός;

Μα τότε, ποιος ο λόγος για όλα όσα έγιναν από το 2015 μέχρι το 2018; Και τότε πώς θα αντιμετωπίσει την άποψη ότι δήθεν δεν υπάρχει εναλλακτική λύση; Δηλαδή, η εναλλακτική που δεν υπήρχε υπό καλύτερες συνθήκες οικονομικά, κοινωνικά και κυρίως κινηματικά το 2015, θα εξευρεθεί ως δια μαγείας το 2018 από τον ίδιο και, μάλιστα, σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες, χωρίς καμία προετοιμασία και με το λαό απογοητευμένο και στη γωνία;

Επειδή μια τέτοια ενέργεια δεν έχει καμία λογική σχέση με όσα εγκληματικά έκανε μέχρι σήμερα η κλίκα που κυβερνά, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι για μία ακόμα φορά ο Τσίπρας και το «παρεάκι» του Μαξίμου επενδύουν στην εξαπάτηση του λαού για να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία.

Όταν θα φτάσουν στο 2018, τότε θα σκεφτούν ποιες νέες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς θα κάνουν, αλλά και πώς θα τα «σερβίρουν» επικοινωνιακά στο λαό, όταν θα γίνουν εκλογές. Προς το παρόν και εκ του ασφαλούς, μιλούν με «πυγμή». Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς, έχει αποδειχθεί ότι όσο μεγαλύτερη «πυγμή» έχουν δείξει μέχρι σήμερα, τόσο μεγαλύτερη κωλοτούμπα έκαναν μετά.

Προκλητική ασυλία τραπεζικών στελεχών

Από τις δεσμεύσεις Τσίπρα για κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και συντριβή της διαπλοκής, περάσαμε στην εποχή της νομικής προστασίας από παράνομες πράξεις όχι μόνο των μελών της κυβέρνησης αλλά και των διοικητικών στελεχών που ορίζει. Η αρχή έγινε με τα στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ κατά απαίτηση των δανειστών. Σήμερα, το μέτρο διευρύνεται στα τραπεζικά στελέχη.

Ο λόγος; Είναι γνωστές οι πιέσεις για αναδιαρθρώσεις των επιχειρηματικών δανείων. Στην ουσία προετοιμάζονται διαδικασίες εξπρές, με όχημα τα κόκκινα δάνεια, για το ξεπούλημα του επιχειρηματικού χάρτη της χώρας υπέρ των συμφερόντων που «κρύβονται» πίσω από τους δανειστές. Σύμφωνα με απαίτηση των δανειστών, ετοιμάζεται νομοθέτημα που θα χορηγεί ασυλία στα εμπλεκόμενα στελέχη τραπεζών και δημοσίου από ποινική και αστική ευθύνη για πράξεις ή παραλείψεις τις οποίες τέλεσαν για την εξυπηρέτηση της αναδιάρθρωσης ή διαγραφής χρεών. Θα ξεπουληθούν τεράστιες περιουσίες χωρίς καμία ευθύνη για αυτούς που θα λάβουν τις αποφάσεις. Αυτό λέγεται στη ΣΥΡΙΖΑϊκη γλώσσα διαφάνεια και πάταξη της διαπλοκής…

Συνεπώς, η κυβέρνηση ως υπάκουος μαθητής προχωρά στην θεσμοθέτηση της απαίτησης, γεγονός που θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου τόσο για το «Ελντοράντο» που θα στηθεί με τα κόκκινα δάνεια των επιχειρήσεων όσο και ενδεχόμενα με το πώς φτάσαμε σε αυτά… Και εδώ μπορεί να κρύβονται θέματα και με τα δάνεια των κομμάτων, αλλά και των συγκροτημάτων ΜΜΕ…

Πηγή: Προκλητικά ψεύτικη η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης | Δρόμος της Αριστεράς

Deja vu του ΣΥΡΙΖΑ από το 2014 για το πρωτογενές πλεόνασμα

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 357,  29/4/2017

Όταν οι… ηθοποιοί αλλάζουν αλλά το έργο παραμένει ίδιο

Του Παύλου Δερμενάκη

«Το πλεόνασμά τους είναι σεσημασμένο για τους Έλληνες. Σ’ αυτό κρύβονται όλες οι αμαρτίες, όλες οι πληγές, όλη η σήψη, όλη η απάτη της σημερινής πολιτικής. Σ’ αυτό κρύβεται το δράμα εκατομμυρίων ανθρώπων, η καταστροφή νοικοκυριών και επιχειρήσεων, οι λιποθυμίες παιδιών από ασιτία, τα εκατομμύρια των ανέργων, η ζωή εν τάφω στα νοσοκομεία, στα ψυχιατρεία και στα άσυλα ανιάτων, οι παγωμένες νύχτες και οι πεινασμένες μέρες χιλιάδων και χιλιάδων συνταξιούχων»

Α. Τσίπρας, 21/3/2014,
για το πρωτογενές πλεόνασμα της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.

Παρουσιάστηκαν την περασμένη βδομάδα, με τους σχετικούς πανηγυρισμούς από την κυβέρνηση και έγιναν δεκτά από του θεσμούς, τα στοιχεία για το «πρωτοφανές» πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα της Ελλάδας το 2016. Έναντι στόχου 0,5% επί του ΑΕΠ, το πρωτογενές πλεόνασμα (έσοδα μείον έξοδα χωρίς να υπολογίζονται τόκοι και δάνεια) ανήλθε σε 3,9% ή 6,9 δισ. ευρώ.

Η εξέλιξη του όλου θέματος από το φθινόπωρο του 2016 μέχρι σήμερα δείχνει αντιγραφή του σεναρίου της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου για το πλεόνασμα του 2013. Η μόνη διαφορά, εκτός από τα νούμερα, είναι ότι οι ρόλοι των… ηθοποιών έχουν αλλάξει.

Το πανηγυρικό σκηνικό από πλευράς κυβέρνησης στήθηκε από τις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη, όταν άρχισαν να επικαλούνται την καλή πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών και την ανάκαμψη της οικονομίας, ανάκαμψη που τελικά δεν επιβεβαιώθηκε. Το Δεκέμβρη, με αφορμή το πλεόνασμα, είχαμε και το κυβερνητικό show με την «13η σύνταξη» που κατέληξε σε συγγνώμες προς τους δανειστές και δεσμεύσεις ότι «δεν θα το ξανακάνουμε», «αν δεν μας το επιτρέψετε πρώτα εσείς».

Η αντίστοιχη «σκηνή» στο έργο Σαμαρά ήταν το «κοινωνικό μέρισμα» του Απριλίου του 2014, ενόψει των τότε ευρωεκλογών. Η «παράσταση» του 2016 ολοκληρώθηκε αυτές τις μέρες με την τελική δημοσιοποίηση των αρχικών στοιχείων (θα υπάρξει επανεξέταση-επιβεβαίωση εντός 6μήνου) που κατέγραψαν το τελικό πλεόνασμα στα 6,9 δισ. ευρώ.

Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε σύγκριση με το τι έλεγαν στην αντίστοιχη περίπτωση το 2014, αποτελούν ένα ακόμα τρανό δείγμα του τι σημαίνει πολιτικά η λέξη «κωλοτούμπα». Ο τραγέλαφος του τι έλεγαν τότε και τι λένε σήμερα είναι το μέτρο του έρωτα με την καρέκλα της εξουσίας. Αποδέχονται για μία ακόμα φορά, ακόμα και πανεπιστημιακοί, να αυτοεξευτελιστούν, αρκεί να υμνήσουν τις σημερινές κυβερνητικές επιλογές και να κρατήσουν με κάθε τρόπο τις καρέκλες τους.

Έλεγε τότε (23/4/2014) ο σημερινός υπουργός οικονομικών: «Το πρωτογενές πλεόνασμα που πιστοποίησε η Eurostat για το 2013 παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως η πρώτη μεγάλη επιτυχία για να “αλλάξει σελίδα η Ελλάδα”. Προφανώς, και κατά αναλογία, φέτος που πρέπει να παρουσιάσουμε πλεόνασμα 2,8 δισ. ευρώ και το 2016 που θα πρέπει να παρουσιάσουμε 9 δισ. θα χαιρετιστούν ως ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες. Αυτοί όμως οι “άθλοι” οικοδομήθηκαν και θα συνεχίσουν να στηρίζονται πάνω σε απίστευτες θυσίες του ελληνικού λαού και την κατάρρευση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού. Και συγχρόνως, τα συνεχόμενα πλεονάσματα σημαίνουν ότι μια φτωχή χώρα θα μεταφέρει διαρκώς πόρους στις πλουσιότερες, περιορίζοντας με αυτό τον τρόπο στο ελάχιστο τα διαθέσιμα ποσά για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας. Αυτό που θα συνεχιστεί, που είναι άλλωστε και ο στόχος, είναι η πολιτική των χαμηλών μισθών και συντάξεων, η φορολογική αδικία και η περαιτέρω αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους.

Το πρωτογενές πλεόνασμα, τέλος, δεν λύνει το πρόβλημα της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, που αυξήθηκε το 2013 και ανήλθε σε 175% του ΑΕΠ, και για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει μεγάλο κούρεμα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η υποχρέωση του Eurogroup να ανταποκριθεί στο πλεόνασμα δεν θα αλλάξει τις βασικές κατευθύνσεις που έχουν χαράξει οι υποστηρικτές των Μνημονίων “forever” εντός κι εκτός Ελλάδας».

Η δήλωση αυτή συνεχίζει να ισχύει στο ακέραιο. Οι μόνες αλλαγές αφορούν τα νούμερα, το έτος αναφοράς, αλλά και το γεγονός ότι αυτές τις δηλώσεις ο κ. Τσακαλώτος τις απευθύνει πλέον στον εαυτό του.

Δυστυχώς, όμως, η δικαιολόγηση των αδικαιολόγητων, με σκοπό την παραμονή τους εξουσία, δεν συμβαίνει μόνο από τα πρωτοκλασάτα κυβερνητικά στελέχη. Ακολουθεί όλος ο εσμός των κυβερνητικών επιτελείων. Ακόμα και πανεπιστημιακοί, άνθρωποι που διδάσκουν τα παιδιά μας, δείχνουν με τη στάση τους το μέγεθος της λατρείας της καρέκλας.

Για να απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2014 στο πλεόνασμα του Σαμαρά είχε επιστρατεύσει, πέρα από τα πολιτικά του επιχειρήματα, και την πανεπιστημιακή του φαρέτρα. Η κα Μαρία Καραμεσίνη, τότε υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, καθηγήτρια οικονομικών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και σήμερα διοικητής του ΟΑΕΔ έθετε στις 25/4/2014 το ερώτημα «Αποτελεί το “πρωτογενές πλεόνασμα” επίτευγμα;». Το απαντούσε με επιχειρήματα κατακεραυνώνοντας την προπαγάνδα της τότε κυβέρνησης. Σήμερα, η πανεπιστημιακός κα Καραμεσίνη κάθεται στην καρέκλα του διοικητή του ΟΑΕΔ και στηρίζει την κυβέρνηση που κάνει όλα όσα η ίδια κατήγγειλε το 2014. Αυτά δυστυχώς είναι τα νέα ήθη στο χώρο της κυβερνώσας «αριστεράς».

Οι ίδιοι οι ΣΥΡΙΖΑίοι συνεπώς, έχουν απαντήσει αρνητικά προ πολλού τόσο για την οικονομική όσο και για την ηθική και πολιτική διάσταση του πρωτογενούς πλεονάσματος. Γι’ αυτό δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε νούμερα για να αποδείξουμε ότι αυτό το πλεόνασμα είναι αιματοβαμμένο. Απλά προκύπτει ένα απλό ερώτημα. Αυτό το αποτέλεσμα είναι επιτυχία, όπως δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: «Οι στόχοι που θέτει το πρόγραμμα για το 2017 και το 2018 είναι πλέον βέβαιο ότι θα πιαστούν, καθώς το αποτέλεσμα του 2016 είναι τέτοιο που δεν αφήνει περιθώρια αμφισβητήσεων».

Συνεπώς, αφού ισχύουν αυτά γιατί αποδέχθηκαν νέα μείωση του αφορολόγητου και νέα περικοπή των συντάξεων; Προφανώς νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο…

Πηγή: https://www.e-dromos.gr/deja-vu-tou-syriza-gia-prwtogenes-pleonasma/