Το αστυνομικό κράτος στην υπηρεσία των πλειστηριασμών

του Παύλου Δερμενάκη

Την Τετάρτη 14/3/2017 πλειστηριαζόταν ηλεκτρονικά σε συμβολαιογραφείο στα Εξάρχεια η πρώτη κατοικία και μοναδικό ακίνητο εργαζόμενου-αγωνιστή στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών. Από νωρίς η αστυνομία, κατ' εντολή της «κυβέρνησης της αριστεράς» έλαβε θέσεις, μπροστά στην πολυκατοικία που στεγαζόταν το συμβολαιογραφείο για να προστατεύσει τη διαδικασία. Για να αποδείξει στην κυβέρνηση την αποτελεσματικότητά της και η κυβέρνηση με τη σειρά της, ως πιστό σκυλάκι στα αφεντικά της τους δανειστές, ότι εκτελεί στο ακέραιο τις εντολές τους. Να θυμηθούμε εδώ στη σχετική συζήτηση σε ένα τελευταίο Eurogroup που κατηγορήθηκε η κυβέρνηση από τους δανειστές για αναποτελεσματικότητα όσον αφορά την προστασία των συμβολαιογράφων και των σχετικών διαδικασιών από το κίνημα κατά των πλειστηριασμών. Επίσης να σημειώσουμε ότι στην τελευταία έκθεσή της η Κομισιόν, για την τρίτη αξιολόγηση, δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα τους πλειστηριασμούς και ειδικότερα στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών και τις επιτυχίες του «εκθέτοντας» την κυβέρνηση.

Όταν οι αγωνιστές του κινήματος κατά των πλειστηριασμών έφτασαν στο σημείο του εγκλήματος των πλειστηριασμών η αστυνομία τους επιτέθηκε με πρωτοφανή αγριότητα. Οι σκηνές που καταγράφηκαν από τις βιντεοκάμερες θύμισαν τις πιο μαύρες εποχές του αστυνομικού κράτους. Αυτά που ζήσαμε και είδαμε από την αστυνομική μανία ενάντια στους πολίτες είναι τα ίδια με όσα βίωσε ο λαός μας διαχρονικά από της «υπηρεσίες προστασίας της αστυνομίας» ανεξάρτητα αν τότε ήταν η δικτατορία του Μεταξά, η δικτατορία του Παπαδόπουλου, το μετεμφυλιακό εκδικητικό κράτος της δεξιάς ή η δημοκρατία της μεταπολίτευσης, με τις όποιες ιδιομορφίες της. Όλα αυτά που κατά καιρούς κατήγγειλε η αριστερά όχι μόνο στα λόγια αλλά και με έργα βρέθηκε σήμερα να ασπάζεται και να εφαρμόζει μια κυβέρνηση που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερή. Μια «κυβέρνηση της αριστεράς» που αντέγραψε και εφαρμόζει στο ακέραιο τις πιο μαύρες επιθετικές μεθόδους της αστυνομίας ενάντια στο λαό για να προστατέψει την εφαρμογή των εντολών των δανειστών - ληστών. Για να στηρίξει την κλοπή το μόχθου του λαού μέσω των πλειστηριασμών.

Η αστυνομία επιτέθηκε αδιάκριτα ενάντια σε όποιο άνθρωπο έβλεπε μπροστά της. Ο στόχος δεν ήταν μόνο η αντιμετώπιση των ακτιβιστών του κινήματος κατά των πλειστηριασμών. Ο στόχος ήταν να δοθεί μήνυμα ότι η όποια αντίσταση θα αντιμετωπίζεται με την μεγαλύτερη σκληρότητα, χωρίς κανένα όριο, και σε αυτές τις συνθήκες υπάρχουν και οι «παράπλευρες απώλειες»... Έτσι χτυπούσαν άγρια πολίτες δημοσιογράφους, φωτορεπόρτερ ακόμα και όταν δήλωναν την ιδιότητά τους ή ενώ τους έβλεπαν να κρατούν τη βιντεοκάμερα. Μια ομάδα αφιονισμένων ατόμων υπό τον τίτλο αστυνομία, που έχουν ορκιστεί να προστατεύουν το λαό, εκτελώντας εντολές της κυβέρνησης αιματοκυλούσαν το λαό. Τα χτυπήματα ήταν όσο πιο άγρια μπορούσαν. Το κεφάλι και ο αυχένας των πολιτών ήταν τα προτιμόμενα σημεία, όπως προκύπτει από τα βίντεο αλλά και τις καταγγελίες. Αποτελέσματα 4 πολίτες και 1 φωτορεπόρτερ τραυματίες, 3 συλλήψεις που με το «ιδιώνυμο» της «κυβέρνησης της αριστεράς» για την παρακώλυση των πλειστηριασμών οδηγούνται στα δικαστήρια την Παρασκευή 16/3/2018. Ανάμεσα στους συλληφθέντες είναι και κάποιος τραυματίας αλλά το ενδιαφέρον της αστυνομίας δεν εστιάζεται στη φροντίδα της ζωής του πολίτη, παρά τις διαμαρτυρίες και την κατακραυγή του κόσμου, αλλά στην καταγραφή υπέρ της του «λάφυρου» της σύλληψης. Αυτό είναι το μέτρο της επιτυχίας για την σημερινή αστυνομία και την πολιτική της ηγεσία, για να πιστωθούν τα εύσημα από τους δανειστές.

Στην επίθεση στο λαό στα Εξάρχεια δανειστές, κυβέρνηση και αστυνομία έδειξαν για μία ακόμα φορά ποιο θέλουν να είναι το μέλλον της χώρας και του λαού και πως έχουν σχεδιάζει να λειτουργήσει η «δημοκρατία» μέχρι το 2060, που προβλέπεται να εφαρμόζονται τα μνημόνια, ανεξάρτητα πως θα ονομάζονται. Όμως κάνουν λογαριασμούς χωρίς το λαό. Έρχεται η στιγμή που γίνονται πληρωμές με το ανάλογο νόμισμα και με την διαδικασία που προβλέπει η γνωστή πινακίδα στα κρεοπωλεία «ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη»...

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 399, 17/3/2018

Πηγή:  Το αστυνομικό κράτος στην υπηρεσία των πλειστηριασμών | Δρόμος της Αριστεράς

Οι λίστες που γνωρίσαμε

Περί λιστών και ληστών

του Παύλου Δερμενάκη

Τα γνωστά επικοινωνιακά παιγνίδια της «κυβέρνησης της αριστεράς» ανέδειξαν στις αρχές της θητείας της το θέμα των ληστών από το εξωτερικό. Βρήκαν πρόσφορο έδαφος από τον απαράδεκτο τρόπο «χειρισμού» των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, που προσπάθησαν ακόμα και με «άκομψο» τρόπο να «κουκουλώσουν» το θέμα και με την έπαρση αντιπολίτευσης αν και κυβέρνηση αφού στηλίτευσαν τους προηγούμενους άρχισαν το νέο δικό τους κυνήγι των φοροφυγάδων. Στη ρητορική του θέματος αυξήθηκαν οι λίστες. Εκτός την αρχική λίστα Λαγκάρντ με τα «στικάκια» μάθαμε και τη λίστα Μπόγιαρνς, τα ταξίδια του κ. Βασιλειάδη ως Γενικού Γραμματέα Διαφθοράς στο εξωτερικό για αναζήτηση λιστών κλπ. Και όλα αυτά «ντύνονταν» επικοινωνιακά με πακτωλό χρημάτων που η παρούσα αποτελεσματική κυβέρνηση, που δεν χρωστά σε κανέναν και δεν την κρατά κανένας θα εισέπραττε από αυτές τις λίστες καθώς και από τον έλεγχο όλων των εμβασμάτων προς το εξωτερικό που βρίσκονται στα χέρια της εφορίας από τον Οκτώβρη 2010 και εμπλουτίζονται κάθε μήνα.

Παρά τις βαρύγδουπες αρχικά δηλώσεις και τα κατά καιρούς διαρρέοντα στοιχεία περί σημαντικών ποσών που έχουν βεβαιωθεί, χωρίς όμως να γίνεται κάποιος συγκεκριμένος απολογισμός τι έχει εισπραχθεί για ευνοήτους λόγους, ήρθε και η στιγμή να γίνει κάποια συγκεκριμένη αναφορά. Σε ερώτηση βουλευτή του Ποταμιού για τα αποτελέσματα εισπράξεων από τις λίστες προέκυψαν τα ακόλουθα καταπληκτικά για την αποτελεσματικότητα της «κυβέρνησης της αριστεράς» απέναντι στους έχοντες και κατέχοντες, γιατί απέναντι στο λαό και στο θέμα π.χ. των πλειστηριασμών δείχνει καθημερινά μια άλλη, οδυνηρή για το λαό, αποτελεσματικότητα. 

Από τη λίστα Λαγκάρντ όλα αυτά τα χρόνια (από το 2011 που παραδόθηκε μέχρι σήμερα) ξεκίνησε έλεγχος σε 701 υποθέσεις, ολοκληρώθηκε σε 445 (63,5%) βεβαιώθηκαν ποσά να καταβληθούν 323 εκ. ευρώ και εισπράχθηκαν μόλις 44,5 εκ. (13,8%)!!! Από τη λίστα Μπόγιαρνς ξεκίνησε έλεγχος σε 333 υποθέσεις, ολοκληρώθηκε σε 135 (40,5%) βεβαιώθηκαν ποσά να καταβληθούν 115,5 εκ. ευρώ και εισπράχθηκαν μόλις 17 εκ. (14,7%)!!! Από τις λίστες εμβασμάτων εξωτερικού ξεκίνησε έλεγχος σε 2.400 υποθέσεις, ολοκληρώθηκε σε 1.354 (56,4%) βεβαιώθηκαν ποσά να καταβληθούν 480,5 εκ. ευρώ και εισπράχθηκαν μόλις 45,8 εκ. (9,5%)!!! 

Συνολικά δηλαδή διαπιστώθηκε φοροδιαφυγή που επέσυρε φόρους 919 εκ. ευρώ και έναντι αυτών εισπράχθηκαν σε διάστημα 8 ετών 107 εκ. δείκτης αποτελεσματικότητας όσον αφορά την είσπραξη 11,6%!!!

Με τα παραπάνω στοιχεία επιβεβαιώνεται για μία ακόμα φορά ότι η παρούσα κυβέρνηση για το μόνο που ενδιαφέρεται είναι να παρατείνει την παρούσα θητεία της όσο το δυνατόν περισσότερο. Η μοναδική της ενασχόληση από την ημέρα που έκανε την «κωλοτούμπα» είναι να φροντίζει για την επικοινωνιακή της εικόνα και να ικανοποιεί απόλυτα τις απαιτήσεις των δανειστών επιτιθέμενη στο λαό. Ειδικά στο θέμα της φοροδιαφυγής πως είπε ο «αριστερούλης», «ταξικά μεροληπτικός» κ. Τσακαλώτος «αργήσαμε να αντιμετωπίσουμε τη φοροδιαφυγή και στριμώξαμε τα χαμηλά στρώματα», και σε άλλη περίπτωση ακόμα πιο κυνικά «επιλέξαμε την υπερφορολόγηση γιατί τα έσοδα από φοροδιαφυγή αργούν».

Έτσι η «κυβέρνηση της αριστεράς» επειδή αργεί να συλλάβει τη φοροδιαφυγή, είτε γιατί είναι ανίκανη είτε γιατί δεν είναι στις προτεραιότητες που εκτελεί σύμφωνα με τις εντολές των θεσμών, στρέφεται στη ληστεία του λαού. Οι καθημερινές κατασχέσεις του δημοσίου σε βάρος κυρίως των λαϊκών στρωμάτων ανέρχονται κατά μέσο σε πάνω από 1.000 καθημερινά και αφορούν συντάξεις, μισθούς και ακίνητα οι οποίες απέφεραν εισπράξεις εντός του 2018 μέχρι και τον Οκτώβριο 2018 4 δισ. ευρώ έναντι των 107 εκ. από όλες τις λίστες. Έτσι η κυβέρνηση των ληστών σε βάρος του λαού δείχνει την αποτελεσματικότητά της στα αφεντικά της, τους δανειστές - εκβιαστές. Αφήνει στο απυρόβλητο με διαδικασίες χελώνας τους αποδεδειγμένα φοροφυγάδες έχοντες και κατέχοντες και στρέφεται ενάντια στα λαϊκά στρώματα. Κατάσχει καθημερινά κατά κύριο λόγο μικροποσά από μισθούς, συντάξεις και την κύρια κατοικία τους για να την οδηγήσει στον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό, με την προστασία των σημερινών πραιτοριανών που «εργάζονται» υπό τον τίτλο αστυνομία, από την 1η Μάη 2018!!!

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 399, 17/3/2018
Πηγή:  Οι λίστες που γνωρίσαμε | Δρόμος της Αριστεράς

Στο μονοπάτι του εμπορικού πολέμου βαδίζουν οι ΗΠΑ

Διεθνείς αντιδράσεις και ανησυχία για επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία

του Παύλου Δερμενάκη

Τα τελευταία 2 και πλέον χρόνια υπάρχει μια διαδικασία αμφισβήτησης της παγκοσμιοποίησης με τη μορφή που εδραιώθηκε τα τελευταία 25 χρόνια. Οι δυνάμεις αμφισβήτησης της πορείας της παγκοσμιοποίησης δεν είναι ομοειδείς ούτε έχουν τις ίδιες αφετηρίες και σκοπούς. Πλατιά λαϊκά στρώματα στον αναπτυγμένο κόσμο βλέπουν το επίπεδο ζωής τους να χειροτερεύει διαρκώς κάτω από την ανταγωνιστική λογική του χαμηλού κόστους παραγωγής. Αντίστοιχα μεγάλη μερίδα από τα μεσαία στρώματα είτε ακόμα και από τμήματα του κεφαλαίου διαπιστώνουν ότι σταδιακά περιθωριοποιούνται. Αυτή η κοινωνική αντίδραση που εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο στις διάφορες χώρες έχει γίνει αντικείμενο «αξιοποίησης», για τους δικούς τους λόγους και σκοπούς, από συντηρητικούς πολιτικούς και κόμματα, ιδιαίτερα όταν η επίσημη αριστερά και η κεντροαριστερά κινούνται στον αστερισμό της παγκοσμιοποίησης.

Μια κραυγαλέα τέτοια έκφραση αποτελεί η περίπτωση του Ντόναλντ Τραμπ. Εξέφρασε προεκλογικά μια λογική προστατευτισμού για την οικονομία των ΗΠΑ και στηρίχτηκε από τα κοινωνικά στρώματα που έχουν πληγεί από την παγκοσμιοποίηση. Στην περίοδο της προεδρίας του, αν και πολλοί θεωρούσαν ότι «αυτά τα έλεγε προεκλογικά» και περίμεναν την εγκατάλειψη αυτής της λογικής, διαπιστώνουμε ότι σταδιακά προχωρά βήμα-βήμα, με την αναγκαία προετοιμασία της κοινής γνώμης, στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής. Να αλλάξουν οι όροι στην διαδικασία της παγκοσμιοποίησης. Να αξιοποιηθεί η παγκοσμιοποίηση για να αποκομίσουν μεγαλύτερα οφέλη, οικονομικά και όχι μόνο, οι ΗΠΑ. Να μπει «φρένο», περιορισμοί στη διαδικασία υπέρ-ανάπτυξης χωρών όπως η Κίνα και οι άλλες χώρες χαμηλού κόστους που αμφισβητούν πλέον ευθέως την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία της Αμερικής. Όλα αυτά συνοψίζονται στο σύνθημά του Ντ. Τραμπ «Πρώτα η Αμερική». Και από τα λόγια εδώ και ένα χρόνο έχει αρχίσει και περνά στα έργα.

Οι οικονομικοί εκβιασμοί των ΗΠΑ

Η πρώτη ενέργεια, που έχει ολοκληρωθεί, είναι η μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση. Οι φόροι, κυρίως των επιχειρήσεων, μειώθηκαν κατά 1,5 τρισ. δολάρια. Μπορεί αυτή η απόφαση να «φουσκώνει» ακόμα περισσότερο το αμερικανικό χρέος και να δημιουργεί προοπτικά μεγάλες ανισορροπίες στην παγκόσμια οικονομία, αλλά ήδη αρκετές επιχειρήσεις με εκατοντάδες δισ. κέρδη σε άλλες περιοχές του πλανήτη αρχίζουν να το «συζητούν» για τις ΗΠΑ. Η Apple με περίπου 300 δισ σε φορολογικούς «παραδείσους» έχει ισχυρά κίνητρα να τα «επαναπατρίσει» όταν υπάρχουν και τα πρόστιμα της Ε.Ε. για αποφυγή φορολογίας.

Με την υπογραφή Τραμπ ξεκινά ένας παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος

Ο Ντ. Τραμπ λίγες ώρες πριν πετάξει για το Νταβός της Ελβετίας, όπου μίλησε για το «πρώτα η Αμερική», είχε επιβάλλει δασμούς στα ηλιακά πάνελ και τα ηλεκτρικά πλυντήρια στρεφόμενος ενάντια στην Κίνα και την Ν. Κορέα αντίστοιχα. Παράλληλα στοιχείο έναρξης «εχθροπραξιών» στο πλαίσιο εμπορικού πολέμου αποτελεί εδώ και καιρό η συνεχής διολίσθηση του δολαρίου, στα χαμηλότερα επίπεδα από το τέλος του 2014, έναντι των κύριων παγκόσμιων νομισμάτων (EURO, YEN, GBP). Η επιχειρηματολογία της διοίκησης Τραμπ ότι της είναι αδιάφορη στην παρούσα φάση η ισοτιμία του νομίσματος δείχνουν ότι το πλαίσιο της οικονομικής-εμπορικής αντιπαράθεσης δεν θα είναι περιορισμένο.

Τον Απρίλιο 2017, προετοιμάζοντας το έδαφος προστατευτικών μέτρων για λογαριασμό των επιχειρήσεων των ΗΠΑ, ζήτησε την πραγματοποίηση έρευνας για τον χάλυβα και το αλουμίνιο με αιχμή τα θέματα εθνικής ασφάλειας. Οι έρευνες ολοκληρώθηκαν τον Γενάρη 2018 και στα μέσα Φλεβάρη ο Τραμπ δίνοντας έμφαση στην εθνική άμυνα δήλωνε: «θέλω να διατηρήσω τις τιμές χαμηλά, αλλά θέλω επίσης να διασφαλίσω ότι έχουμε χαλυβουργία και βιομηχανία αλουμινίου τις οποίες χρειαζόμαστε για την εθνική άμυνα», και προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα συνέχισε: «αν έχουμε ποτέ μια σύγκρουση, δεν θέλουμε να αγοράζουμε τον χάλυβα από μία χώρα με την οποία είμαστε σε αντιπαράθεση γιατί αυτό δεν φαίνεται να είναι αποτελεσματικό». Με αυτά και αξιολογώντας τις δυνατότητες που του δίνει η θέση του ως Πρόεδρος τω ΗΠΑ αποφάσισε την Πέμπτη 1/3/2018 να επιβάλλει τις επόμενες μέρες δασμούς 25% στο χάλυβα και 10% στο αλουμίνιο. Η απόφαση αυτή ανακοινώθηκε από τον ίδιο στους εκπροσώπους της αμερικανικής βιομηχανίας μετάλλων.

Η προεκλογική ρητορική του Ντ. Τραμπ προχωρά στην υλοποίηση της. Να αλλάξουν οι όροι στην διαδικασία της παγκοσμιοποίησης. Να αξιοποιηθεί η παγκοσμιοποίηση για να αποκομίσουν μεγαλύτερα οφέλη οι ΗΠΑ. Να μπει «φρένο» στη διαδικασία υπέρ-ανάπτυξης χωρών όπως η Κίνα και οι άλλες χώρες χαμηλού κόστους που αμφισβητούν πλέον ευθέως την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία της Αμερικής

Ειδικότερα δήλωσε: «θα επιβάλουμε δασμούς στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου. Θα υπογράψουμε την σχετική απόφαση την επόμενη εβδομάδα», και πρόσθεσε απευθυνόμενους στους εκπροσώπους της βιομηχανίας ότι: «θα έχετε προστασία για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό». Προβάλλοντας τη λογική μέσω του Twitter δήλωσε: «οι βιομηχανίες χάλυβα και αλουμινίου μας, καθώς και πολλές άλλες, έχουν πληγεί από τις δεκαετίες αθέμιτων εμπορικών συναλλαγών και κακής πολιτικής με χώρες από όλο τον κόσμο» και «Δεν πρέπει να επιτρέπουμε άλλο πια την εκμετάλλευση της χώρας μας, των επιχειρήσεων και των εργαζόμενων μας. Θέλουμε ελεύθερο, δίκαιο και έξυπνο εμπόριο».

Φυσικά στο θέμα με τα παραπάνω βασικά προϊόντα (χάλυβα, αλουμίνιο) η Κίνα αποτελεί το πρόσχημα. Είναι γνωστό ότι τα φθηνότερα, λόγω χαμηλού εργατικού κόστους προϊόντα της, έχουν γεμίσει την παγκόσμια αγορά προκαλώντας πτώση των τιμών. Όμως οι ΗΠΑ, ο μεγαλύτερος εισαγωγές χάλυβα παγκόσμια, το 16,1% των εισαγωγών τους προέρχεται από τον Καναδά, το 13% από την Βραζιλία, το 10,2% από τη Ν. Κορέα, ακόμα και από την Τουρκία το 6,3% και μόλις το 2,2% από την Κίνα. Επίσης να σημειώσουμε ότι τα δύο αυτά βασικά προϊόντα δεν αποτελούν σημαντικό τμήμα στο παγκόσμιο εμπόριο. Η συμμετοχή τους ανέρχεται σε μόλις 2% του παγκόσμιου εμπορίου. Όμως οι αιτίες είναι πολύ πιο βαθιές και δεν περιορίζονται στα δύο βασικά προϊόντα. Το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με την Κίνα το 2017 αυξήθηκε κατά 8% και έφτασε στα 375 δισ. δολάρια.

Συμπερασματικά με αφορμή-πρόσχημα τα θέματα εθνικής ασφάλειας ξεκινά η επιβολή προστατευτικών μέτρων από τη διοίκηση Τραμπ. Όπως αναφέρουν δε δημοσιεύματα οι σχεδιασμοί δεν σταματούν στα παραπάνω προϊόντα αλλά ειδικά ως προς την Κίνα οι σχεδιασμοί περιλαμβάνουν, σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg, επιβολή δασμών σε ευρύ φάσμα εισαγωγών. Ήδη διεξάγεται έρευνα για τις πρακτικές της Κίνας με αντικείμενο την πιθανή κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας. Έτσι ετοιμάζεται το έδαφος για δασμούς με στόχο των περιορισμό των εισαγωγών από την Κίνα αλλά και ενδεχόμενα πρόσθετα μέτρα περιορισμού των κινεζικών επενδύσεων στις ΗΠΑ για λόγους και πάλι εθνικής ασφάλειας. Όπως φαίνεται η αντιπαράθεση του 2017 στη Σινική Θάλασσα μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας μεταφέρεται από τον τομέα της γεωστρατηγικής στον εμπορικό τομέα, όπου διαμορφώνονται συνθήκες για μεγάλης κλίμακας εμπορικό πόλεμο.

Αντιδράσεις και κίνδυνοι στην πολιτική εμπορικού πολέμου

Οι επιδιώξεις και τα έργα της διοίκησης Τραμπ δεν συναντούν την καθολική αποδοχή στις ΗΠΑ, ούτε ακόμα στο προσωπικό του επιτελείο. Προχθές παραιτήθηκε ο Γκάρι Κον, επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος του προέδρου. Έχει δε σημασία ότι η παραίτηση έγινε αφού προηγούμενα συναντήθηκε με τον Λίου Χε, κορυφαίο οικονομικό σύμβουλο του προέδρου της Κίνας Ξι Ζιπίνγκ που επισκέφθηκε τις ΗΠΑ με ειδική αποστολή μετά την ανακοίνωση για τους δασμούς. Πολλοί είναι οι πολιτικοί, επιχειρηματικοί και οικονομικοί κύκλοι που αντιδρούν στην απόφαση Τραμπ για την επιβολή των δασμών. Οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για άμεση αύξηση του πληθωρισμού κατά 0,5% από τους δασμούς σε χάλυβα και αλουμίνιο, καθώς θα επηρεάσουν τις τιμές σε πολλά τελικά προϊόντα με κορυφαίο παράδειγμα τα αυτοκίνητα.

Η επιβολή δασμών στα προϊόντα χάλυβα και αλουμινίου αποτελούν το πρόσχημα. Οι σχεδιασμοί περιλαμβάνουν επιβολή δασμών σε ευρύ φάσμα εισαγωγών. Ήδη διεξάγεται έρευνα για τις πρακτικές της Κίνας με αντικείμενο την πιθανή κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας. Έτσι ετοιμάζεται το έδαφος για δασμούς με στόχο των περιορισμό των εισαγωγών από την Κίνα αλλά και ενδεχόμενα πρόσθετα μέτρα περιορισμού των κινεζικών επενδύσεων στις ΗΠΑ για λόγους και πάλι εθνικής ασφάλειας

Όμως οι όποιες αντιδράσεις δεν πτοούν τον Τραμπ που θεωρεί ότι οι εμπορικοί πόλεμοι είναι καλοί και κερδίζονται εύκολα. Λαλίστατος δηλώνει στο tweeter: «Όταν μία χώρα (οι ΗΠΑ) χάνει πολλά δισεκατομμύρια δολάρια στο εμπόριο με όλες τις χώρες που έχει συναλλαγές, οι εμπορικοί πόλεμοι είναι καλοί και εύκολο να τους κερδίσεις» και προσθέτει «Παράδειγμα: όταν βρισκόμαστε κάτω 100 δισ. δολ. με συγκεκριμένη χώρα και κάνουν εξυπνάδες, μην κάνεις άλλες εμπορικές συναλλαγές – κερδίζουμε με διαφορά. Είναι εύκολο!».

Όμως οι δασμοί στις ΗΠΑ πλήττουν και τις αντίστοιχες εξαγωγές από την Ε.Ε. Η αντίδραση της Κομισιόν ήταν άμεση. Ο πρόεδρος της Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ δήλωσε «Λυπούμαστε βαθιά για αυτό το βήμα, το οποίο φαίνεται να αποτελεί μία κραυγαλέα παρέμβαση για την προστασία της εγχώριας βιομηχανίας των ΗΠΑ και δεν βασίζεται σε καμία αιτιολογία εθνικής ασφάλειας. Ο προστατευτισμός δεν μπορεί να είναι η απάντηση στα κοινά μας προβλήματα στον χαλυβουργικό τομέα. Αντί να προσφέρει λύση, αυτή η κίνηση μπορεί μόνο να επιδεινώσει το ζήτημα. Η Ε.Ε. έχει υπάρξει στενός σύμμαχος ασφαλείας των ΗΠΑ επί δεκαετίες. Δεν θα μείνουμε αδρανείς ενώ η βιομηχανία μας πλήττεται με αθέμιτα μέτρα που θέτουν χιλιάδες ευρωπαϊκές θέσεις εργασίας σε κίνδυνο. Η Ε.Ε. θα αντιδράσει αποφασιστικά και με ανάλογο τρόπο για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της. Η Κομισιόν θα υποβάλει τις προσεχείς ημέρες μία πρόταση για αντίμετρα συμβατά με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, κατά των ΗΠΑ, για να αντισταθμίσει την κατάσταση». Δηλώσεις αντίδρασης έγιναν σε πολλές βιομηχανικές χώρες της Ε.Ε., ιδιαίτερα στη Γερμανία, που θίγονται από τα μέτρα.

Ήδη η Κομισιόν δείχνει έτοιμη αφενός να προσφύγει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) για να αντιμετωπίσει την κατάσταση και να επιβάλλει παράλληλα αντίμετρα σε ευαίσθητα καταναλωτικά προϊόντα των ΗΠΑ , όπως το αμερικανικό ουίσκι, τα τζιν υφάσματα, τον καπνό και άλλα…

Οι κίνδυνοι από την εφαρμογή των νέων δασμών αλλά και τα μέτρα και αντίμετρα που διαφαίνεται ότι θα ακολουθήσουν μπορεί εύκολα να αντιστρέψουν την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας και να την οδηγήσουν αρχικά στην ύφεση και στην πορεία σε βαθιά κρίση καθώς οι ανισορροπίες που υπάρχουν «κρυμμένες» εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους.

Όπως προκύπτει δε από τις δηλώσεις και τις αναλύσεις διεθνών παραγόντων κάθε άλλο παρά εύκολα κερδίζονται οι εμπορικοί πόλεμοι. Η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε ότι κανείς δεν βγαίνει νικητής από ένα εμπορικό πόλεμο, ιδιαίτερα αν γενικευτεί η λογική των δασμών.

Οι κίνδυνοι από την εφαρμογή των νέων δασμών αλλά και τα μέτρα και αντίμετρα που διαφαίνεται ότι θα ακολουθήσουν μπορεί εύκολα να αντιστρέψουν την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας και να την οδηγήσουν αρχικά στην ύφεση και στην πορεία σε βαθιά κρίση καθώς οι ανισορροπίες που υπάρχουν «κρυμμένες» εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους. Με το παγκόσμιο χρέος στο 300% και πλέον του ΑΕΠ του πλανήτη, τις αγορές σε ιστορικά υψηλά και τα επιτόκια σε άνοδο η επιβολή των δασμών από την διοίκηση Τραμπ ισοδυναμεί στην παρούσα φάση με «άναμμα τσιγάρου σε μπαρουταποθήκη». Αυτό αντιλαμβάνονται οι χρηματιστηριακές αγοράς, αντέδρασαν «έντονα προς τα κάτω» στην ανακοίνωση της πρόθεσης Τραμπ για δασμούς και έκτοτε συνεχίζουν με πολύ αβέβαιο βηματισμό.

Παρά τη φιλολογία ότι δεν θα προχωρήσει στην επιβολή δασμών τελικά ο Τραμπ, παρέμεινε για μία ακόμα φορά «πιστός» στις διακηρύξεις του και υπέγραψε την 8/3/2018 τη σχετική απόφαση επιβολής τους. Εξαιρούνται ο Καναδάς και το Μεξικό, προκειμένου να μπουν σε τροχιά οι διαδικασίες για την επαναδιαπραγμάτευση του Βόρειο-Αμερικανικού Συμφώνου Ελεύθερου Εμπορίου (NAFTA).

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 398, 10/3/2018

Πηγή:  Στο μονοπάτι του εμπορικού πολέμου βαδίζουν οι ΗΠΑ | Δρόμος της Αριστεράς

Μισθοί και συνθήκες εργασίας σε περιβάλλον ζούγκλας

του Παύλου Δερμενάκη

1. Επικοινωνιακά παιχνίδια και πραγματικότητα

Η κυβέρνηση στο επικοινωνιακό της παιχνίδι, με στόχο την καλή της εικόνα στην κοινωνία, παρουσιάζει σε διάφορες εκδοχές το δικό της success story. Ένας από τους προνομιακούς, κατά την κυβέρνηση, τομείς για μαζική προπαγάνδα είναι ο τομέας των εργασιακών. Κάθε μήνα έχουμε νεότερα στοιχεία που καταγράφουν μείωση της ανεργίας. Η μειωμένη καταγραφή της ανεργίας σε συνδυασμό με διάφορα άλλα στοιχεία όπως η οριακή αύξηση του ΑΕΠ, οι αυξημένες εισροές ξένου κεφαλαίου συμβάλλουν στη δημιουργία εικόνας περί της καλής πορείας της οικονομίας, των επενδύσεων, «είμαστε στη φάση της ανάπτυξης» κλπ. Το κλειδί για την αποκωδικοποίηση της πραγματικότητας είναι η αναζήτηση των ποιοτικών στοιχείων που την διαμορφώνουν. Στον τομέα της εργασίας η «θεοποίηση» του δείκτη απόλυτης καταγεγραμμένης ανεργίας δεν λέει και πολλά πράγματα όταν η μερική απασχόληση  αποτελεί πάνω από το 55% των νέων θέσεων εργασίας. Αντίθετα κρύβει επιμελώς αρνητικές εξελίξεις στην αγορά εργασίας που διαμορφώνουν σταδιακά ένα άκρως αρνητικό περιβάλλον, αβεβαιότητας και υποβάθμισης.

Εξετάζοντας την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, για την οποία έχουμε συγκρίσιμα στοιχεία σε θέματα εργασίας, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι όχι μόνο δεν βελτιώθηκε η κατάσταση αλλά αντίθετα έγινε αρκετά χειρότερη από πολλές πλευρές. Η χειροτέρευση καταγράφεται κατά κύριο λόγο σε δυο τομείς, Τις αμοιβές και τη χρονική διάρκεια της απασχόλησης (ολική ή μερική).

Την εξεταζόμενη περίοδο δεν είχαμε κυβερνητικές αποφάσεις, στο πλαίσιο των μνημονίων, για την μείωση μισθών. Όμως όπως αποδεικνύεται το πλαίσιο και οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά εργασίας, από την κυβερνητική πολιτική, λειτουργούν ως αυτόματος πιλότος για τη μείωση των μισθών, εκτός από τις παράπλευρες αρνητικές παρενέργειες πχ μη καταβολή αμοιβών.

2. Μειώσεις μισθών στην εποχή της κυβέρνησης της «αριστεράς»

Με βάση τα στοιχεία του ΕΦΚΑ, που καταγράφει πραγματικές αμοιβές λόγω των ασφαλιστικών εισφορών, ο μέσος μισθός στην περίοδο από το Μάιο 2014 έως και τον Μάιο 2017 μειώθηκε κατά 8,7%, από 1.011 ευρώ σε 927. Δηλαδή οι εργαζόμενοι σε μέσο επίπεδο έχασαν πάνω ένα ολόκληρο μηνιαίο μισθό (14 μισθοί, καθώς για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα ισχύουν ακόμα δώρα και επίδομα άδειας). Ειδικότερα δε στην περίοδο της «ανάπτυξης» του ΣΥΡΙΖΑ και της μείωσης της ανεργίας (1/2016 – 5/2017) ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά  3,6% (35,5 ευρώ).

Εμβαθύνοντας στις πηγές της μείωσης των μισθών διαπιστώνουμε ότι οι μισθοί πλήρους απασχόλησης μειώθηκαν, στην ίδια περίοδο, κατά 5% έναντι μειώσεων 8,6% στους μισθούς μερικής απασχόλησης. Συνεπώς βγαίνει άμεσα το συμπέρασμα ότι εκτός από την πραγματική μείωση των μισθών και για τις δύο κατηγορίες εργαζόμενων υπάρχει και σημαντική επιδείνωση όσον αφορά την μορφή απασχόλησης, πλήρης ή μερική. Έτσι λοιπόν προκύπτει ότι με καθεστώς μερικής απασχόλησης εργάζεται το 30% των μισθωτών τον Μάϊο 2017 (έκτοτε προφανώς τα στοιχεία έχουν γίνει ακόμα χειρότερα, σύμφωνα με τις μηνιαίες στατιστικές απασχόλησης – ανεργίας ΕΡΓΑΝΗ) έναντι 25% τον Μάϊο 2014. Το αποτέλεσμα της μερικής απασχόλησης, οι 636.424 εργαζόμενοι να αμείβονται με μέσο μισθό, πριν τις κρατήσεις κοινωνικής ασφάλισης, 389,7 ευρώ!!! Είναι μια από τις κατηγορίες «εργαζόμενοι φτωχοί» που εργάζονται και αμείβονται με ποσά κάτω από το όριο φτώχειας που είναι 476 ευρώ και το ελάχιστο όριο διαβίωσης για ένα άτομο που είναι 618 ευρώ (καθαρό χωρίς φόρους και χωρίς δάνεια και ενοίκιο). Δηλαδή το 1/3 των μισθωτών ζουν συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης... αλλά η οικονομία πάει καλά, έχουμε «ανάπτυξη» και η ανεργία μειώνεται.

3. «Κανονικότητα» η μερική απασχόληση και η απλήρωτη εργασία

Στην περίοδο 5/2014 – 5/2017 η καταγεγραμμένη ανεργία μειώθηκε από 27,7% σε 21,7%. Η μείωση αυτή, όπως αποδείχθηκε παραπάνω, είναι ψεύτικη αφού συνοδεύεται με ραγδαία αύξηση της μερικής απασχόλησης και παράλληλη μείωση των αμοιβών των εργαζόμενων είτε είναι πλήρους είτε μερικής απασχόλησης. Συνεπώς η μείωση της ανεργίας πραγματοποιείται μέσω μέσω της διάθεσης μιας θέσης εργασίας σε περισσότερους από ένα μερικώς ή εκ περιτροπής εργαζόμενους.

Φυσικά οι παραπάνω αμοιβές ισχύουν στο βαθμό που καταβάλλονται. Δυστυχώς υπάρχει και μια ακόμα διάσταση του προβλήματος αμοιβή εργασίας. Το καθεστώς της εργασίας χωρίς αμοιβή. Η αμοιβή «θα» καταβληθεί στο μέλλον, όταν «διευκολύνεται» ο εργοδότης. Επί συνόλου μισθωτών 2,1 εκ. μισθωτών υπολογίζονται ότι 800.000 (40%) λαμβάνουν το μισθό τους με καθυστέρηση ή δεν λαμβάνουν καθόλου. Ο ένας μόνο μήνας καθυστέρησης είναι «κανονικότητα». Τα μεγέθη αυτά δείχνουν ότι η απλήρωτη εργασία αποτελεί πλέον καθεστώς. Η εφαρμογή του στην πράξη οδηγεί σε επιδιώξεις να θεσμοθετηθεί και επισήμως. Ήδη έχει υπογραφεί σύμβαση που προβλέπει, με την επίκληση της οικονομικής κρίσης,  την καταβολή της αμοιβής ανά τρίμηνο (!!!) και όχι μηνιαία. Ανεξάρτητα από την «τύχη» της εν λόγω σύμβασης (εταιρεία security) αποτελεί δείγμα των συνθηκών ζούγκλας που επικρατούν στην αγορά εργασίας. 

4. Οι Έλληνες εργαζόμενοι μισθολογικά στον «πάτο» της ΕΕ

Κάνοντας μια σύγκριση της Ελλάδας με τις λοιπές χώρες της ΕΕ η εικόνα που προκύπτει είναι ότι βρισκόμαστε στον «πάτο», με τάσεις επιδείνωσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat ο μέσος μισθός στην Ελλάδα ήταν 684 ευρώ τον Ιανουάριο 2018.  Κάτω από τους Έλληνες μισθωτούς είναι μόνο η Πορτογαλία (677 €) και οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Με τα ίδια στοιχεία της Eurostat προκύπτει ότι στην περίοδο 2010 – 2017 ο μέσος μισθός (πριν από φόρους) στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 20,8% (!!!). Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που σημειώθηκε μείωση μισθών σε σύγκριση με  όλες τις υπόλοιπες χώρες. Ακόμα και για αυτές που ήταν σε «μνημονιακό» καθεστώς καταγράφηκαν αυξήσεις: Πορτογαλία 22,1%, Ισπανία 16,2%, Ιρλανδία 10,4% (για την Κύπρο δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία).

4. Γελοιότητες των κυβερνητικών στελεχών για την αγορά εργασίας

Σε όλα αυτά τα αρνητικά οφείλουμε να σημειώσουμε και την πρόσφατη πρόταση του ΣΕΒ, για κατάργηση του κατώτατου μισθού, κάτω από τον πιο εύηχο επικοινωνιακά  τίτλο «αποσύνδεση του κατώτατου μισθού από τους μισθούς που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις» Φυσικά αυτό ακολουθεί την αντίστοιχη επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης για σταδιακές αυξήσεις, υπό προϋποθέσεις, στον κατώτατο μισθό μετά τη λήξη του παρόντος μνημονίου.  Ανεξάρτητα από τα επικοινωνιακά αυτά παιχνίδια η εργαζόμενοι βιώνουν την πραγματικότητα της εργασιακής ζούγκλας. Αυτά τα κυβερνητικά παιχνίδια οφείλουμε να τα κατανοούμε με οδηγό την διαφορά μεταξύ των λόγων και των έργων της παρούσας κυβέρνησης. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, για τα εργασιακά, η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ που διακήρυττε ότι έχει δρομολογήσει στο πρώτο εξάμηνο της θητείας της. Αντί γι΄ αυτό και τα άλλα που υποσχόταν τότε μας προέκυψε τρίτο μνημόνιο και τα αποτελέσματα που περιγράψαμε παραπάνω. Μετά τον Αύγουστο 2018 ο βαθμός δυνατοτήτων της κυβέρνησης για να υλοποιήσει μια τέτοια εξαγγελία, σταδιακής αύξησης του κατώτατου μισθού, θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες με κυριότερους: το άμεσο βαθμό της επιτροπείας από τους δανειστές και τον έμμεσο, αλλά αυτόματο, από τις αγορές, με τις καθημερινές πιέσεις στις τιμές των ομολόγων και άρα του επιτοκίου δανεισμού από αυτές.

Την περίοδο της κυβέρνησης της  «αριστεράς»  αντί να υπάρξουν συνθήκες βελτίωσης στην αγορά εργασίας συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Σε μια ασύδοτη αγορά, χωρίς ελέγχους και χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες για την υπεράσπιση των εργαζόμενων, λειτουργούν οι κανόνες της ζούγκλας, «ο θάνατός σου η ζωή μου». Μειώνονται συνεχώς οι μισθοί και ενισχύεται η «ευελιξία» σε όλες τις μορφές της (μερική απασχόληση, απλήρωτη εργασία, απολύσεις για εναλλαγή προσωπικού κ.α.), σύμφωνα με τις επιδιώξεις των εργοδοτών. Σε αυτές τις συνθήκες καταντούν γελοιότητες οι απόψεις των κυβερνητικών στελεχών στην προσπάθειά τους να μειώσουν τις συνέπειες των όσων καθημερινά βιώνουν οι εργαζόμενοι.  Σε αυτή τη λογική ο ταξικά μεροληπτικός Ευκλείδης Τσακαλώτος εξισώνει τη μείωση στους μισθούς «με ένα καφέ» και ο Γιάννης Μπαλάφας θεωρεί «μικροπράγματα» τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.  Για αυτά και για τόσα άλλα από τα «έργα» τους θα πάρουν απάντηση στην ώρα τους και κυρίως μετά την κυβερνητική τους θητεία όταν θα αναζητούν και πάλι το «ρόλο» τους σαν αγωνιζόμενη αντιπολίτευση, γιατί το ως αριστερά οφείλουν να το ξεχάσουν...

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 397, 07/3/2018

Πηγή: Μισθοί και συνθήκες εργασίας σε περιβάλλον ζούγκλας | Δρόμος της Αριστεράς

Η κυβέρνηση των πλειστηριασμών "επί τω έργω"

του Παύλου Δερμενάκη

Το κεφάλαιο αξιοποιώντας την κρίση που δημιούργησε απαιτεί, στην περίοδο των μνημονίων, όχι μόνο πρόσθετη υπεραξία με τη μείωση των μισθών αλλά και μέρος της υπεραξίας που του "στέρησαν", κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, η άνοδος των εργατικών αγώνων και οι επιτυχίες τους. Στο πλαίσιο αυτή της λογικής μειώνονται συνεχώς οι συντάξεις αν και έχουμε καταβάλλει στο ακέραιο τις εισφορές μας επί δεκαετίες. Ακολουθεί η ακίνητη περιουσία μας και μετά θα έρθει η σειρά, σε ότι θα έχει μείνει, από τις καταθέσεις. Έτσι η συσσώρευση δεκαετιών του λαού, από το υστέρημά του, θα αλλάξει χέρια. Την υπεραξία που δεν πήραν από τους εργαζόμενους τις περασμένες δεκαετίες την παίρνουν σήμερα στην Ελλάδα μέσω των μνημονίων.

Στην παρούσα περίοδο, στον 9ο χρόνο των μνημονίων, η έμφαση δίνεται στη λεηλασία της ιδιωτικής, κυρίως της λαϊκής, περιουσίας. Αυτά που με "πόνο", "αίμα" και αγώνες αποκτήσαμε το κεφάλαιο τα διεκδικεί πλέον ολοφάνερα για δικό του λογαριασμό. Σήμερα ο φόβος δεν είναι ότι "όταν θα έρθουν οι κομμουνιστές θα μας πάρουν τα σπίτια". Σήμερα η πραγματικότητα είναι ότι τα σπίτια μας τα απαιτεί και μας τα παίρνει με το "έτσι θέλω" το κεφάλαιο.

Ο μηχανισμός αρπαγής της λαϊκής περιουσίας στήθηκε με ιδιαίτερη προσοχή και επιμέλεια εδώ και αρκετά χρόνια. Ξεκίνησε πριν τα μνημόνια με την αλόγιστη πιστωτική επέκταση και επιταχύνθηκε στη μνημονιακή περίοδο με τη δημιουργία ενός μηχανισμού νομικής προστασίας των τραπεζών και όσων συνδράμουν τις τράπεζες στο έργο της αρπαγής της ιδιωτικής περιουσίας. Οι δανειστές που αποφασίζουν για το τι θα γίνει στο προτεκτοράτο με το όνομα Ελλάδα, στην παρούσα περίοδο κρίνουν αναγκαίο ότι πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο η διαδικασία των πλειστηριασμών. Η κυβέρνηση των ανδρείκελων, πιστή στην εφαρμογή των εντολών των δανειστών και όχι μόνο, προχωρά στην ικανοποίηση κάθε αιτήματός τους. Η δικαιοσύνη έχει μετατραπεί σε θεραπαινίδα των τραπεζών μέσω των συνεχών αλλαγών στον κώδικα πολιτικής δικονομίας και το νόμο Κατσέλη. Τα ελάχιστα "ψιχία" προστασίας που υπήρχαν θεωρούνται κάθε φορά αντικίνητρα και στο όνομα των μεταρρυθμίσεων, αυτής της "μαγικής" λέξης για να κρυφτούν οι λέξεις λεηλασίες - κλοπές, κάθε λίγο γίνεται και μια νέα τροποποίηση επί το δυσμενέστερο για το λαό αλλά υπέρ των τραπεζών και των αρπακτικών funds που ορέγονται την περιουσία μας.

Η τρίτη αξιολόγηση του μνημονίου είναι η αξιολόγηση των "πλειστηριασμών". Οι δανειστές απαιτούν τα πάντα στο σφυρί. Και επειδή με τις κινητοποιήσεις στα ειρηνοδικεία ο λαός είχε μπλοκάρει τις διαδικασίες κατάργησαν τους φυσικούς πλειστηριασμούς και προχωρούν πλέον από 21/2/2018 μόνο με τους ηλεκτρονικούς. Πιστεύουν ότι με τους ηλεκτρονικούς και με τα επικοινωνιακά τερτίπια, ότι πρόκειται για μεγάλες οφειλές, για πολυτελείς κατοικίες, για στρατηγικούς κακοπληρωτές κλπ θα ξεφύγουν από τη λαϊκή οργή. Κρύβουν ότι η εντολή που έχουν λάβει είναι πλειστηριασμός για κάθε απαίτηση, ανεξάρτητα από το ύψος της, ακόμα και για λίγες εκατοντάδες ευρώ. Κρύβουν ότι οι δεκάδες χιλιάδες σχεδιαζόμενοι πλειστηριασμοί για φέτος και τα επόμενα χρόνια δεν αφορούν μόνο πολυτελείς κατοικίες αλλά αριθμητικά κυρίως τις λαϊκές κατοικίες.

Όμως "σχεδιάζουν χωρίς τον ξενοδόχο", το λαό. Αν νομίζουν ότι θα παραμένουμε απαθείς, επειδή έτσι πιστεύει ο Τσίπρας και η "αριστερή" παρέα του, στην αρπαγή της λαϊκής περιουσίας είναι "μακριά νυχτωμένοι". Στην παρούσα φάση η μάχη δίνεται στα συμβολαιογραφεία, τα οποία πλέον φρουρούνται σαν να πρόκειται για το κρατικό θησαυροφυλάκιο. Στο βαθμό δε που θα επιχειρήσουν να ξεκινήσουν εξώσεις, οι εντολές των δανειστών απαιτούν έξωση το αργότερο εντός διμήνου από τον πλειστηριασμό, εκεί θα γνωρίσουν έναν άλλο λαό... αυτόν που είδαν και τρόμαξαν στα δύο πρόσφατα συλλαλητήρια.

Δείτε περισσότερα για το θέμα των πλειστηριασμών "Οι πλειστηριασμοί ταφόπλακα της οικονομίας και της λαϊκής κατοικίας" εδώ.

Δημοσίευση: Εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς" Φύλλο 396, 24/2/2018

Πηγή: Αραδιαστά (φ. 396) | Δρόμος της Αριστεράς